ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

«Νεκρή ζώνη» ο Καλαμάς!
Πολλοί αγρότες που δραστηριοποιούνται στην παρακαλάμια ζώνη της Θεσπρωτίας, διαπιστώνουν ότι τα πλατάνια δίπλα στον ποταμό «πεθαίνουν». Για παράδειγμα, από τη Βροσίνα μέχρι τη Νεράϊδα, πολλά πλατάνια, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, έχουν ξεραθεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την  καταστροφή  της παρόχθιας βλάστησης. Σύμφωνα με τους ειδικούς, «οι οικολογικές συνέπειες στο εγγύς μέλλον αναμένεται να είναι τραγικές». Πρόκειται για το «μεταχρωματικό έλκος», την ασθένεια εξαιτίας της οποίας εδώ και μία περίπου πενταετία, ο Καλαμάς, ένα από τα ωραιότερα ποτάμια της Ελλάδας, μετά τη μαζική προσβολή δένδρων, κινδυνεύει να μετατραπεί σε νεκροταφείο πλατάνων…
H. M.

Άλλαξαν ημερομηνία...
Στις 24 Μαΐου θα διεξαχθούν τελικά οι φοιτητικές εκλογές αντί στις 17 του μήνα, λόγω της πανελλαδικής απεργίας  και της συζήτησης-ψήφισης  στη Βουλή του 4ου μνημονίου. Μπορεί οι φοιτητικές εκλογές να διεξάγονται σε πιο υποτονικό κλίμα σε σχέση με την περασμένη δεκαετία με τις ομιλίες κομματικών στελεχών να δεσπόζουν στα αμφιθέατρα, αλλά εντείνεται ο προεκλογικός αγώνας για τις φοιτητικές παρατάξεις που θέλουν να στείλουν το δικό τους μήνυμα μέσα σε ένα κλίμα πολιτικής απαξίωσης…
Ν.Γ.

Τα δυτικά πρότυπα…
Η ανάγκη να αποτινάξουν τις αυταρχικές πολιτικές του συστήματος των σοβιέτ οδήγησε του νέους Ρώσους να ζουν τώρα με ένταση τα δυτικά πρότυπα. Αυτά επιβλήθηκαν πρώτα στην Ελλάδα αλλάζοντας τον τρόπο ζωής των νεοελλήνων και τώρα οι Ρώσοι αντιγράφουν τη ζωή των δικών μας  αποδεχόμενοι τον καινούργιο τρόπο ζωής. Θα μου πεις, μήπως και τότε το αλκοόλ δεν ήταν ο σύντροφός τους; Αλλά τώρα το νέο μοντέλο τους συνεπήρε: Έξοδος μετά τα μεσάνυχτα, ποτό, εκκωφαντική μουσική που βάζει εμπόδια στην επικοινωνία και επιστροφή στο σπίτι τις πρωινές ώρες. Πόσο θα ωφεληθεί η νεολαία στη Ρωσία; Όσο ωφελήθηκε και στην Ελλάδα…
Θ.

Μια αλήθεια για το Σούλι!
Βιβλίο, με τον τίτλο: «Το Σούλι ως ακρογωνιαίος λίθος στην πορεία προς την Ελληνική Επανάσταση», που παρουσιάστηκε στην Κόνιτσα και στα Γιάννινα, αναδεικνύει τον καθοριστικό ρόλο των Σουλιωτών στη δημιουργία των προϋποθέσεων και των συνθηκών για την αποτίναξη της τουρκικής σκλαβιάς. Η νεαρή συγγραφέας, σουλιώτικης καταγωγής, Λιάνα Μπακογιάννη, με ερευνητική διεισδυτικότητα και ιστορική τεκμηρίωση κατορθώνει μια ολοκληρωμένη αναδρομή.  Και προβάλλει μια αλήθεια: Εντός της οθωμανικής επικράτειας, η μοναδική δημοκρατική κοινωνία εκείνης της εποχής, ήταν το ηρωικό Σούλι. Η κ. Μπακογιάννη, με καθαρή ματιά, δίνει στο Σούλι τη θέση, που του αξίζει μέσα στην ιστορία, σε μια περίοδο που η ιστορική και εθνική μνήμη χαλαρώνει και εξασθενίζει.
Η. Μ.

Γιατί τόση αδιαφορία;
Παιδιά ζητιανεύουν μέσα στην παγωνιά, μωρά μένουν ακίνητα για ώρες στην αγκαλιά κάποια «μάνας» που επαιτεί, και στο τέλος της βάρδιας κάποιοι έμπειροι στο επάγγελμα μαζεύουν τους επαίτες και τα έσοδα και εξαφανίζονται μέχρι την επόμενη μέρα που πάλι κάνουν την εμφάνισή τους στον ίδιο ή σε άλλο τόπο… Ανήλικα παιδιά στα φανάρια επιμένουν να καθαρίσουν το τζάμι του αυτοκινήτου σου και κανένας δεν ενδιαφέρεται γιατί δεν είναι αυτά τα παιδιά στο σχολείο τους. Και η κατάσταση γίνεται χειρότερη στις γιορτές. Τότε προστίθεται και το μήνυμα των ημερών… Ποιο θα είναι το μέλλον αυτών των παιδιών; Κανένας δεν ενδιαφέρεται. Κι αν καταλήξουν σε κάποια φυλακή τι σημασία θα έχει;
ΜΑΤ

Ποιος θα νoιαστεί τώρα;

Ένας από τους τελευταίους απόγονους της οικογένειας του μεγάλου Ευεργέτη Χρηστάκη Ζωγράφου, ο Σπύρος Ζωγράφος (ένθετη φωτό), «έφυγε» αυτές τις μέρες σε ηλικία 95 ετών. Ο εκλιπών ζούσε στο Κεστοράτι της Λιούτζης, τον τόπο καταγωγής του, όπου συντηρούσε τα απομεινάρια του περίφημου Ζωγράφειου Διδασκαλείου, στο οποίο και ξεναγούσε με περηφάνια τους επισκέπτες του χωριού. Το Διδασκαλείο χτίστηκε στα μέσα του 19ου αι. με χρήματα του Χρηστάκη Ζωγράφου και από τις τάξεις του αποφοίτησαν δεκάδες επιφανείς δάσκαλοι, επιστήμονες και ιεράρχες κατά τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας. Τώρα ποιος θα νοιαστεί άραγε για το ιστορικό αυτό κτίριο; Χωρίς συντήρηση θα έχει κι αυτό την τύχη των αρχοντικών της οικογένειας Ζάππα στο Λάμποβο…
Κ.Α.

* * *

Λάθος οι προτεραιότητες;
Το θεωρούσαν φυσικό οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα να παίρνουν δάνεια για να αποπληρώνουν δάνεια προηγουμένων ετών! Μάλιστα, αυτά που έπαιρναν τα έβαζαν και σε λάθος προτεραιότητες. Τώρα κάνουν κριτική σε πρακτικές του παρελθόντος αλλά δεν μας εξηγούν γιατί τα υλοποιούσαν και δεν τα άλλαζαν; Δεν έβλεπαν τι έκαναν ή δεν τους ενδιέφερε το αποτέλεσμα των πρακτικών τους; Έπρεπε να φθάσουμε εδώ για να κάνουν δήθεν την αυτοκριτική τους; Και που την κάνουν τώρα τι μας ωφελεί; Η κάθε μέρα γίνεται  χειρότερη. Και τούτη η κυβέρνηση με τις τόσες υποσχέσεις μας βύθισε στην απόγνωση! Ο πρωθυπουργός βγάζει από ένα δεκαρίσιο λόγο, επιστρατεύει επιχειρήματα που νομίζει ότι μας ρίχνει στάχτη στα μάτια και μετά κάθεται αναπαυτικά στο θρόνο του…

Οδήγησαν σε απελπισία…
Όπου φρόντισαν τα γεράκια να δημιουργήσουν κρίσεις οι λαοί έζησαν το γνωστό εφιάλτη. Στην Ινδονησία, για παράδειγμα, οι πολίτες ορμούσαν στα καταστήματα και άρπαζαν ό,τι μπορούσαν να μεταφέρουν. Στη Ν. Κορέα οι τηλεοράσεις καλούσαν τον πληθυσμό να δώσει τα χρυσαφικά του προκειμένου να λιωθούν για να αποπληρώσουν τα χρέη της χώρας. Παρ’ ότι συγκεντρώθηκαν τόνοι χρυσού, αρκετοί για να μειώσουν την παγκόσμια τιμή του, η αξία του νομίσματός τους συνέχιζε να καταποντίζεται. Η κρίση προκάλεσε κύμα αυτοκτονιών καθώς χάνονταν αποταμιεύσεις και έκλειναν επιχειρήσεις. Αυτοκτονούσαν οι μεγαλύτεροι για να μειώσουν το κόστος επιβίωσης της υπόλοιπης οικογένειας… Και το περίεργο είναι ότι ενώ οι λαοί δεινοπαθούν κάποιοι πλουτίζουν…

Ήρθε η ώρα…
Η παγκοσμιοποίηση έχει τα τρωτά της. Έφερε προβλήματα στους λαούς αλλά και βόλεψε πολλούς. Τώρα απολαμβάνουμε την παγκοσμιοποίηση της οργής. Οργισμένοι λαοί βρίσκονται σε απόγνωση και φωνάζουν αλλά οι φωνές τους δεν φθάνουν για να ανατρέψουν καταστάσεις. Αν κατάφερναν αυτές οι διαμαρτυρίες να ενωθούν, να γίνουν πιο ισχυρές λέτε να έφθαναν στο σημείο να εμποδίσουν τα σχέδια εκείνων που καπηλεύονται τις πηγές πλούτου της κάθε χώρας που βάζουν στο στόχαστρο; Δύσκολο φαίνεται γιατί η ρίζα του κακού, η ρίζα των συμφερόντων είναι πολύ βαθιά, έχει αποκτήσει μεγάλη δύναμη και είναι αδύνατο να ξεριζωθεί… Απλά, όποιος προσπαθήσει μόνος του θα πληγωθεί περισσότερο. Και το όλοι μαζί δεν κατέστη ακόμη δυνατό να επιτευχθεί…

Η εθνική ευθύνη…
Επέλεξαν την Ελλάδα, ως τον πιο αδύναμο κρίκο για να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους. Πέρασαν για λίγο από Ιρλανδία, Πορτογαλία και Κύπρο και μετά επικεντρώθηκαν στον κύριο στόχο τους. Να «σώσουν» την Ελλάδα. Το κακό για τους Έλληνες είναι η αδυναμία του πολιτικού κόσμου να κάνει τα αυτονόητα. Να ανανεώσει ριζικά τον κρατικό μηχανισμό και να ενισχύσει τις αναπτυξιακές δυνάμεις της ιδιωτικής οικονομίας. Καμία κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση κι ας προβλέφθηκαν απ’ την αρχή αυτές οι δράσεις και στα μνημόνια. Η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να παρεμποδίσει την ανάκαμψη και τις επενδύσεις. Σύντομα θα είναι αργά για να αναπληρωθούν όλα όσα παραμελήθηκαν…
Θεανώ Βλάχου