ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Ζει στην καρδιά μας…
Κι όμως, συμπληρώθηκαν προχθές δύο ολόκληρα χρόνια από την ημέρα εκείνη που μας αποχαιρέτισε για πάντα ο Βαγγέλης Λέκκος, ο δικός μας Βαγγέλης. Μοιάζει σαν… χθες, αλλά τελικά περνάει γρήγορα ο καιρός. Ωστόσο, κανείς εδώ στον «Π.Λ.» δεν ξέχασε τον Βαγγέλη. Ζει πάντα στην καρδιά μας. Καμιά φορά δε, εκεί που δουλεύουμε, νομίζουμε ότι θ’ ανοίξει η πόρτα και θα μπει φουριόζος να φέρει τα «Αθλητικά Λόγια» ή το ρεπορτάζ του ΠΑΣ Γιάννινα όπως έκανε πάντα! Στη μνήμη του που, είπαμε, δεν σβήνει, ο «Π.Λ.» κατέθεσε χρηματικό ποσό για τις ανάγκες των παιδιών της «Κιβωτού του Κόσμου» στην Πωγωνιανή.
«Π.Λ.»

Έμποροι κι απεργία…
Το δικό του «παρών» έδωσε ο Εμπορικός Σύλλογος Ιωαννίνων με επικεφαλής τον πρόεδρό του Γιώργο Νταλαμάγκα στο προχθεσινό συλλαλητήριο του Εργατικού Κέντρου (φωτό). Ωστόσο, παρά την απόφαση του Συλλόγου τα καταστήματα να παραμείνουν κλειστά ως το τέλος της πορείας, η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα εμπορικά άνοιξαν κανονικά απ’ το πρωί κι εξυπηρετούσαν κόσμο. Θα πει κανείς, δύσκολες εποχές ακόμα και για λίγες ώρες απεργίας. Σύμφωνοι, αλλά γι’ αυτό υποτίθεται πως υπάρχουν τα σωματεία. Δηλαδή, για να παίρνουν συλλογικές αποφάσεις κι αυτές να τηρούνται!
Κ.Α.

Λίγο… τραβηγμένη!
Μήπως ήταν λίγο… τραβηγμένη η οργισμένη αντίδραση του Δήμου Ιωαννιτών για τα σπρέι με τα οποία «στόλισαν» κάποιοι τα πανό με τα λογότυπα για τη διεκδίκηση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας στο Δημαρχείο και το σύνθημα που έγραψαν σε τοίχο του κτιρίου; Όχι ότι επικροτεί κανείς τέτοιες ενέργειες, το αντίθετο. Αλλά και η τόσο έντονη αντίδραση του Δήμου…
Κ.Α.

Πώς θα «μπαλώσουν»;
Για να δούμε! Ποιες πρακτικές θα εφαρμόσουν για να βγάλουν... ασπροπρόσωπο το μέντορα του πρωθυπουργού. Τι σημαίνει μέντορας δεν το πολυκαταλαβαίνουμε. Από τις τιμητικές θέσεις που του προσφέρει ο πρωθυπουργός, φαίνεται ότι του έχει μεγάλη εμπιστοσύνη. Τι πρόσφερε μέχρι σήμερα στο έργο που ανέλαβε δεν είναι ορατό. Πάντως, συνεχίζει να κατέχει υψηλές  θέσεις κι ας μην είναι μετρήσιμο το έργο του… Περιμένουμε τα «μαγειρέματα»! Εκτός κι αν όλες οι πληροφορίες για το νέο χορό των εκατομμυρίων είναι έργο των πολιτικών τους αντιπάλων… Όπως και να’χει, πρόεδρος της Επιτροπής Ελέγχου του «πόθεν έσχες» των πολιτικών, δεν μπορεί να είναι πολιτικός! Ας ελεγχθούν και αυτοί από το ΣΔΟΕ… Μέχρι σήμερα δήλωναν μόνο το «έσχες»! Το «πόθεν» το …παρέβλεπαν.
ΜΑΤ
Σχεδόν έναν αιώνα!
Σχεδόν έναν αιώνα και συγκεκριμένα 99 ολόκληρα χρόνια λειτουργίας συμπλήρωσε η Γαλακτομική Σχολή Ιωαννίνων (ιδρύθηκε το 1916) και είναι το μοναδικό φυτώριο τυροκόμων στην Ελλάδα. Πρόκειται για έναν αιώνα εκπαιδευτικής προσφοράς, γεγονός που δείχνει όχι μόνο την πορεία της στο χρόνο, αλλά και την αντοχή της στο μέλλον. Θεωρείται πλέον ιστορική Σχολή, όπου συγκεντρώνονται σπουδαστές απ' όλη την Ελλάδα, για να εξειδικευτούν στην τυροκομία.
Μ.Η. 

Ούτε κουβέντα...

Δίνει και ξαναδίνει εξηγήσεις ο Ν. Φίλης για τα κενά των εκπαιδευτικών στα σχολεία. Δεν λέει, όμως, ούτε μια κουβέντα για τις αποσπάσεις των εκπαιδευτικών που έκαναν προεκλογικά και τους έστειλαν σε θέσεις διοικητικών! Όλους αυτούς τους πληρώνουμε τώρα διπλά, αφού όσοι απουσιάζουν με αποσπάσεις πρέπει να αναπληρωθούν. Όσο για την αναζωπύρωση του εθνικιστικού λόγου ως παρηγορητικού σε καιρό οικονομικής κρίσης, όπως λέει, εκείνος προκάλεσε τη θύελλα. Αν το έκανε επίτηδες ή από επιπολαιότητα αυτό δεν το ξέρουμε... Εξ άλλου, τώρα ανέλαβε νέα καθήκοντα. Να συνδράμει το έργο του Αρχιεπισκόπου για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας! Τσίπρας-Φίλης κοντά στην εκκλησία!
ΜΑΤ

* * *

Ανταποδοτικά τέλη…
Για πρώτη, ίσως, φορά μια κυβέρνηση ανεπτυγμένης χώρας, επιβάλλει βροχή τους φόρους στους πολίτες της χωρίς, όμως, να τους προσφέρει τις αντίστοιχες ανταποδοτικές υπηρεσίες. Η επιμονή της για τη φορολόγησή τους είναι εξοργιστική, αφού δεν υπολογίζει τη φοροδοτική τους δυνατότητα, λες και κάνει ασκήσεις επί χάρτου, χωρίς να αντιλαμβάνεται την ουσία. Ξέρει ότι υπάρχει μεγάλη φοροδιαφυγή, ξέρει ότι δεν εισπράττει το κράτος τον αναλογούντα ΦΠΑ, αλλά αντί να δει από πού χάνει και πώς θα εξασφαλίσει την είσπραξη των ποσών που διαφεύγουν, ξαναβάζει φόρους στους συνεπείς φορολογούμενους. Kι ας ξέρει ότι αδυνατούν να συνεχίσουν να είναι συνεπείς στις επιδρομές του κράτους στην τσέπη τους, αφού αυτή έχει αδειάσει από καιρό.

Οι φόροι… βροχή!
Οι φόροι πέφτουν... βροχή, αλλά περιέργως οι υπηρεσίες που υποχρεούται ένα πολιτισμένο κράτος να προσφέρει στον φορολογούμενο πληθυσμό, διαρκώς γίνονται περισσότερο ασθενικές. Η υγεία υποβαθμίστηκε σε τέτοιο επίπεδο, που οι εργαζόμενοι στους χώρους προσφοράς αυτών των υπηρεσιών αδυνατούν να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους, αφού όλα μειώνονται από τα υλικά μέχρι το τεχνικό προσωπικό και από το ιατρικό προσωπικό μέχρι το νοσηλευτικό και το βοηθητικό. Ό,τι μένει όρθιο, αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχουν άνθρωποι μέσα σ αυτούς τους χώρους, που υπερβαίνουν τις αντοχές τους για χάρη των ασθενών, ειδικότερα των μη εχόντων, αφού οι άλλοι βρίσκουν τρόπους να βοηθήσουν τον εαυτό τους… Και το κράτος κάνει ότι δεν ακούει…

Πού πηγαίνουν;
Μας ρήμαξαν στην υπερφορολόγηση, αλλά άσπρη μέρα δεν είδαμε. Ίσα –ίσα που πάμε απ το κακό στο χειρότερο. Πού ξοδεύουν αυτά που εισπράττουν από μας; Για την αποπληρωμή των προηγούμενων δανείων, φθάνουν εδώ την κατάλληλη ώρα οι «δόσεις μας»! Είναι τόσο καλά στημένο το σκηνικό, που κανένας «δανειστής» μας δεν έμεινε παραπονεμένος. Πήγαμε να φανούμε ασυνεπείς προς το ΔΝΤ και τα πράγματα εξελίχτηκαν με τέτοιο τρόπο, που πήραν οι άνθρωποι τα χρήματά τους και όχι μόνο ησύχασαν, αλλά στέλνουν και μηνύματα στους Ευρωπαίους να εξετάσουν με κατανόηση το ελληνικό χρέος. Τι ρόλο παίζει αυτή τη συγκεκριμένη ώρα το ΔΝΤ, εμείς πού να το ξέρουμε. Πάντως, θέλει να συνεχίσει να παίζει ρόλο σε όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα.

Έξοδα στο βρόντο…
Αντί να μαζέψει έσοδα το κράτος από εκεί που σπαταλάει πόρους, κάνει ότι δεν καταλαβαίνει και η διαχείριση που ασκεί είναι σκάρτη. Ξοδεύει χρήματα εκεί όπου δεν είναι αναγκαία και κάνει οικονομία από εκεί όπου είναι εντελώς απαραίτητα. Γιατί  στην υγεία, στην παιδεία, στην πρόνοια, στην ασφάλεια αλλά και στην ασφάλιση είναι επιβεβλημένη η μέριμνα του κράτους. Όταν έχουμε ανίκανους πολιτικούς να διαχειριστούν τόσο μεγάλα προβλήματα και ασκούν τη διαχείριση της καθημερινότητας και μάλιστα με κάκιστο σχεδιασμό, τότε είμαστε για λύπηση. Αλλά είμαστε άξιοι της τύχης μας, αφού ακούμε  συνθήματα με ιδεολογικό περιτύλιγμα και τα νομίζουμε για αληθινά…

Θεανώ Βλάχου