ΑΙΧΜΕΣ ΚΑΙ ΝΥΞΕΙΣ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙΤΣΟΛΑΜΠΡΟΣ on . Posted in Αιχμές & Νύξεις

Σεβασμός στα βιβλία!

Αφουγκράσθηκα τον μη πτυχιούχο ΥΠΕΘΠ σ. Φίλη να μας πληροφορεί, ότι απεστάλησαν τα σχολικά βιβλία στις κατά τόπους διευθύνσεις, ώστε από την πρώτη ημέρα να είναι στη διάθεση των μαθητών.
Καλώς, σ. Φίλη και αξίζετε συγχαρητηρίων.
Όμως, σ. Φίλη, πρέπει τα βιβλία αυτά να τύχουν και της αναλόγου προσοχής και σεβασμού τόσο από την θέση των εκπαιδευτικών όσο καιτων μαθητών και να χρεωθούν σε κάθε μαθητή, ώστε στο τέλος της χρονιάς να επιστραφούν για χρήση και από άλλους μαθητές, τουλάχιστον για ένα ακόμη έτος τα βιβλία των Α’ και Β’ τάξεων του Δημοτικού, για δύο έτη τα βιβλία των Γ’ και Δ’ και για τρία αυτά των μεγαλυτέρων τάξεων Ε’ και ΣΤ’. Από αυτή την λεπτομέρεια δεν εξαιρούνται τα σχολικά βιβλία του Γυμνασίου και Λυκείου, που πρέπει όλα να χρησιμοποιούνται για τρία ακόμη έτη. Είναι απαράδεκτη η καταστροφή των βιβλίων στο τέλος της σχολ. χρονιάς και μάλιστα σε περίοδο σκληρής, σκληρότατης οικονομικής κρίσεως.

«Κούτσουρα και τούβλα»...

Ρίχνοντας μια ματά στα αποτελέσματα των Πανελλαδικών Εξετάσεων, είδαμε με έκπληξη να εισάγονται στις Παιδαγωγικές Σχολές και επιτυχόντες με βαθμολογία κάτω, πολύ κάτω, από τη βάση, δηλαδή... κούτσουρα και τούβλα. Και το ερώτημα που αδήριτο προβάλλει: Αυτά τα παιδιά όταν αποφοιτήσουν και αν διορισθούν τι έργο θα επιτελέσουν; Προφανώς, αντί να αναδειχθούν φοιτητές όσοι κατείχαν τις απαραίτητες γνώσεις και οι άσχετοι να αποκλεισθούν και να τους δοθεί το δικαίωμα να επαναλάβουν την προσπάθειά τους την επόμενη εξεταστική περίοδο, τους εισάγουν σωρηδόν. Εδώ να ρωτήσουμε τόσο την ΔΟΕ των δασκάλων όσο και την ΟΛΜΕ των καθηγητών, τι έργο θα προσφέρουν στην εκπαίδευση αυτοί οι άσχετοι με τα γράμματα;

Η κάρτα σίτισης...

Η κάρτα σίτισης που έχουν εμπνευσθεί οι ηγέτες μας για να απαλύνουν τον πόνο και την δυστυχία αυτών που τους χτύπησε την πόρτα η οικονομική κρίση που δέρνει τους κατοίκους της πατρίδος και για την οποία καμία ευθύνη δεν φέρουν παρά ολάκερη βαρύνει την κακοδαιμονία και κακοδιαχείριση των πολιτικών, μου θυμίζει τα κατοχικά δελτία τροφίμων, με τα οποία μας εφοδίαζαν οι κατοχικές κυβερνήσεις, για να προμηθευθούμε ταλούπινα και την σούπα του μπακάλη, μια σκόνη με πολύ βαριά μυρουδιά που έπρεπε να πιάνουμε τη μύτη προτού πλησιάσουμε το κουτάλι στο στόμα. Αυτή την κάρτα σίτισης η θείτσα μας η Θεανώ με τα «γεμιστά» της την στερεί από ανέργους, που έτυχε να έχουν ένα ακίνητο μεγαλύτερης αντικειμενικής αξίας των 90.000 ευρώ, το οποίο θεωρείται τεκμήριο οικονομικής ευμάρειας! Ω, της ΣΥΡΙΖΑΝΕΛικής αφελείας! Τι πρέπει να κάνει αυτός ο συμπολίτης μας, να κόβει φέτες από το ακίνητό του για πρωινό, για δεκατιανό, για γεύμα και για δείπνο;

«’Εθνική, όπως λέγεται»!

Το αφουγκρασθήκαμε κι αυτό, από δημοσιογράφο, ότι οι νίκες των Ολυμπιονικών προκαλούν μία εθνική, όπως λέγεται, υπερηφάνεια. Δηλαδή, οι Ολυμπιονίκες δε μας έκαναν υπερηφάνους, αλλά όπως λέγεται κατέστημεν υπερήφανοι. Και πότε γινόμαστε υπερήφανοι; Όταν ορυόμαστε στις κομματικές συγκεντρώσεις, όπως οι Μαμελούκοι ή οι Ερυθρόδερμοι γύρω από τον μάγο που μελετά την φορά του ανέμου ή επικρατεί η αντίληψη της πολυπολιτισμικότητος, η οποία, ενώ έχει τεθεί στο περιθώριο εκεί που πρωτοεμφανίστηκε, εμείς ως ουραγοί τρέχουμε ασθμαίνοντες και κεκοπιακώτες (κουρασμένοι), να υιοθετήσουμε απόψεις και ιδέες που άλλοι απορρίπτουν, γιατί τις βρήκαν με την πάροδο του χρόνου ατελέσφορες.