ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

«Τράβα βαρκάρη τα κουπιά και φέρτα όλα γύρα,να πάμε στη Ντραμπάτοβα και την Αγιά Σωτήρα…»

 Γλεντζιέδες πατροπαράδοτοι οι Γιαννιώτες. Το αλάι και το μαλάι κατφόρναγε απ’ όλους τς μαχαλάδες… με κάθε μέσον παρακαλώ. Οι εχούμενοι… με παϊτόνια… άλλοι έβαναν ρεφενέ κι έπαιρναν χειράμαξα ως το μόλο που έμπαιναν στα μεγάλα καΐκια ή στις βαρκούλες με τις σανίδες σε δυο-τρεις μεριές στα πλάγια ακουμπισμένες. Οι μεγαλύτεροι θα τις θυμούνται. Σ’ όλες τις άκρες, γύρω-γύρω στη λίμνη, οι κάτοικοι των χωριών… χωρίς βάρκα, δεν λογίζονταν ν’κουκυραίοι! Λοιπόν, απ’ λέτε, οι ταγμένοι πήγαιναν απ’ το πρωί να λειτουργηθούν στα μοναστήρια που γιόρταζαν: Αϊ-Λιας στην κορφή, το πρώτο. (Εκεί δεντροφύτεψα κι εγώ με την Ε.Ο.Ν. του Μεταξά). Ύστερα ήταν τς Άη-Παρασκευής κι ύστερα τ’ Άη-Παντελεήμονα. Καλοκαίρι γαρ ακόμα! Οι νησιώτες μας –όπως λέει η ιστορία- έλκουν την καταγωγή τους… από τη Μάνη… και ξέρουμε αν είναι έξυπνοι ή όχι… και πώς θα είχαν κι εκκλησίες με χειμωνιάτ’κο όνομα! Γεια σας νησιώτες μου, φίλοι των παππούδων και του πατερούλη και του αδερφούλη και του Πειραιώτη μου, πούχε γίνει ο καλύτερος Γιαννιώτης… το λέει και το γνωστόν… «πούθε είσαι;». «Από κει πούναι η γυναίκα μου…».
Πάμε παρακάτω; Λοιπόν, και σαν σκόλασε το καλοκαίρι νομίζετε πως οι Γιαννιώτες δεν είχαμαν που να εκδράμουμε και να δουλέψει το τσιαγούλι μας από τη μάσα και τη γκβέντα… όλο θεοσέβεια;
Τον Σεπτέμβρη στις 8 του Άη Γιαννιού φτάναμαν ποδαράτοι ή με παϊτόνια στον Άη-Γιάννη τς Μπ’νίλας (Μπουνίλα ήταν το όνομα της περιοχής…). Από κει περνούσε ο δρόμος για την Αθήνα και τους πρόσφυγες του ’22, τους έκαναν τον οικισμό τους από αριστερά ως κάτω στο δρόμο που πάει… στην Κατσ’κά… Κατσικάς λεγόταν. Τι να πρωτοθυμηθώ, παιδάκια μ’ κι αδερφάκια μ’. Εκεί έκατσαν οι ξεριζωμένοι από τα βάθη της Ασίας που… δεν ήξεραν ελληνικά ούτε λέξη… κι ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι! Μόνο ο παπάς του χωριού τους τούς διάβαζε το Ευαγγέλιο ελληνικά και τους μεταλάβαινε και βάφτιζε τα παιδιά κι έκανε στεφανώματα! Τα ύστερα του κόσμου! Θυμάμαι πως όταν παίζονταν τούρκικα έργα, μαζεύονταν στα σπίτια που είχαν βάλει τηλεόραση… κι αν ήταν και καλοκαίρι δροσίζονταν στις αυλές τους, έχοντας την τηλεόραση βγαλμένη στην αυλή… κι έκλαιγαν με μαύρο δάκρυ! Κι η Καισάρεια κι η Μπάφρα κι άλλα χωριά στο Νομό Πρεβέζης… ήταν χριστιανοί τουρκόφωνοι, ρε γαμώτο… Η ζωή τραβά την ανηφόρα – που λέει το άσμα!
Παίρνουμε χαμπέρι τι γίνεται με την πολιτική της χώρας μας και τους πολιτικούς της χώρας μας. Κι αν υπάρχει κι ένας δυο που κάτι θέλουν να πουν και να κάνουν, αν τολμούν ας το κάνουν!
Παιδιά μου, έχετε καλοκαιράκι μπροστά σας. Κολυμπήστε, σύρτε σε πανηγύρια, ρίξτε ζεμπεκιές και καλαματινούς και βλάχικους και ζαγορίσιους και φοξ τροτ… Χορέψτε και για μένα! Σας ασπάζομαι!
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.