ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Παιδάκια μου, να τα πάρετε σαν παραμύθια τα αρχαία!..

Μπα; Θα καταδεχτείτε τ’ αρχαία μας; Φαίνεται ζηλέψαταν από… τους ξένους! Και ξένους όταν λέμε, εννοούμε: Άγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους κ.τλ. κ.τλ. Τώρα, εδώ που τα λέμε, δεν ήταν κι εύκολα… και μάλλον... αχώνευτα ήταν… Μέσα σ’ εκατόν δέκα θηλυκά στην τάξη μου… δυο ή τρεις ήταν που καταδέχονταν να σκύψουν πάνω από αρχαία… γραμματική… και ν’ αποστηθίσουν όλο κείνο το κανονομάνι! Για τον εαυτό μου, το λέω και το καμαρώνω. Πως, ενώ δεν διάβαζα (προτιμούσα να ξεκοκκαλίζω εξωσχολικά… όλων των ειδών) αλλά, αλλά, τους κανόνες τους τυπώναμαν που το λένε!.. Η πρώτη καλή μαθήτρια στην τάξη μας ήταν η Διονυσία η Μπιτζιλέκη. Δεν την είδαμαν ποτέ να χαζογελάει… ν’ αστειεύεται… να σμπρώχνεται… να την περιμένει ένα σιρκό απ’ όξω από το Θηλέων, για να την πάρει από το κοντό και να της λέει μπανταλά και ξωπαρμένα!.. Κι όμορφη ήταν και παράστημα είχινι… Κρίμα! Δεν χάρηκε μαθητική ζωή… αλλά έγινε σπουδαία… μεταφράστρια!.. Διονυσία μου, των 91 με 92 χρόνων… αν είσαι κάπου… σχώρνα με… Είχε καμία γλύκα η μετάφραση; Τα λάτρευα κι εγώ τ’ αρχαία μας… τα λάτρευα σαν παραμύθια όλων των ειδών… Παρακολουθούσα τους θεούς μας στον Όλυμπο και τις βρωμιές τους με θνητούς… Πήγα σ’ όλες τις εκστρατείες τους και δεν σκοτώθηκα!.. Που μ’ έχανες που μ’ εύρισκες εμένα; στην Πνύκα γκιζέραγα ν’ ακούω τους καβγάδες τους και τις βρισιές τους. Ήμαν εκεί όταν ο καψαρός ο Μεγαλέξαντρος στάθηκε μπροστά στο βρωμοπίθαρο του ανάγωγου Διογένη μας… και του είπε ότι ήταν ο Μεγαλέξαντρος… και τι ήθελε να του ζητήσει… και θα γένονταν… και του απάντησε ο φιλόσοφός μας… να φύγει από κει γιατί του έπιανε τον Ήλιο!.. Εμένα μου έπεσαν τα μούτρα… πόσο μάλλον του Μεγαλέξαντρου!.. Υποπτεύομαι πως την πήρε κατάκαρδα τέτοια προσβολή και πήρε των οματιών του από την πατρίδα του… κι άφησε τα κοκκαλάκια του σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη… κι ακόμα δεν μπορούν να τον βρουν τι γίνκι!. Ίσως γι’ αυτό ήταν που θέλησε να κατακτήσει τον κόσμο όλον!.. Κρίμα χαλασιούλα τ’. Αρχαίοι μου, πασιόπλα μου, θα σας ματαβάλουν στην εκπαίδευση; Τα πιάκαταν τα λεφτά σας!.. Θα φάτε βρίσιμο από την νεολαία μας και το κρίμα στο λαιμό του αρμόδιου!.. Τι τα περάσαταν μωρές τα παιδιά της Ελλάδος; Θα κάτσουν να σκάσουν; Να μπουν στα καλούπια που μπαίνουν «στα ξένα»; Θα κάτσουν στα θρανία με σκυμμένο κεφάλι και με γυαλιά στα ματάκια τους και καμπουριασμένοι να ερμηνέψουν το κείμενο; Έχουν ν’ ακούσουν σιχτίρια οι αρχαίοι μας και χωρίς να φταιν οι μαύροι… Παιδάκια μας… είναι όμορφα τ’ αρχαία μας… φτάνει να τα πάρετε με το καλό! Όχι σαν την Διονυσία που έφαγε τα νειάτα της –φαντάζομαι- στις ερμηνείες και τις μεταφράσεις. Καλά λέγεται… περί ορέξεως κ.τλ.
Είμαι πολύ περίεργη πάντως… πώς θα τα δεχτούν τα βλαστάρια μας… Σας συμβουλεύω παιδάκια μου να τα πάρετε σαν παραμύθια… Και συ κουβέρνο, αν θέλεις να προκόψεις από το μάθημα… όχι βιβλία… κάτι σαν κόμιξ!.. Το προτιμούν τα βλαστάρια μας…
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.