ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Όσο πολύτιμα είναι τα βοτάνια είναι κι επικίνδυνα!..

■  Θρίλερ για γερά νεύρα! Όχι στην πρόταση! Διαγράφουν ελληνικές προτάσεις! Σήμερα δε θα καταπιαστώ με τέτοια θανατηφόρα... κι αλίμονο που καρτεράμε προκοπή... Σήμερα θα σας ουμνέψου (ορμηνέψω, συμβουλέψω)... Έχετε δίκιο παιδάκια μου, δεν φταίτε σεις, μας καλαΐσαν το κεφαλάκι οι διαφημίσεις φαρμάκων και βοτάνων και φρούτων... όλων θαυματουργών!.. Το διαδίκτυο συμβουλεύει κι εκείνο και μένα μου τηλεφωνούν γνωστοί και φίλοι και συγγενείς... Είναι να μη σου βγει το όνομα. Όνομα για κάθε τι. Είχα πάππη το Γάκη τον Αχ’μαντριώτη που καταπιάνονταν με μεράκι, με κρασιά, τουρσιά και αρρωστ’κά... ένα κι ένα!.. Σάματις ήταν ένα κουφέτο θεραπευτικό; Όλα τα φάρμακα τα έκαναν οι φαρμακοποιοί όταν τα παράγγελνε ο τότε καλός γιατρός... Κι εκείνοι έπρεπε νάναι ατσίδες στη δοσολογία! Τα έφτασα κι αυτά... γι’ αυτό είχαν μεγάλη πέραση όσοι ήξεραν τι και τι θεράπευε το φαρμακευτικό χορταράκι και προπαντός... τη δοσολογία!.. Τι τα περνάμε τα βοτάνια; Όσο πολύτιμα είναι... είναι κι επικίνδυνα όταν δεν τα ξέρεις ή τα χρησιμοποιείς λανθασμένα.
Για παράδειγμα (είχα αναφερθεί παλιότερα πάλι σ’ αυτό...). Στο Γυμνάσιο, είχαμαν καθηγητή Φυσικών, τον αξέχαστο Κλέαρχο Στάρα (τον είχαμε και στη Γεωγραφία). Λοιπόν, μας μολογούσε για βοτάνια!.. Καθόταν στη Ν. Ζέρβα... παλιά Μανωλιάσης... παραπάνω από του Χ. Σούλη το σπίτι. Ήταν μέσα σε κήπο το σπίτι του. Στον ίδιο κήπο ήταν κι άλλο σπίτι - του ίδιου ιδιοκτήτη. Σ’ αυτό, κάθισε ένας νεοφερμένος από την πρωτεύουσα, ανώτερος υπάλληλος του δημοσίου... Ήταν τετραμελής φαμίλια... συν την απαραίτητη οικιακή βοηθό (που τότε λέγονταν ακόμα... δούλα!). Λοιπόν, απ’ λέτε... στον κήπο εκεί βήκαν χορταράκια και λουλουδάκια, την Άνοιξη... Η κυρία ανωτέρου υπαλλήλου είχε μεν ακουστά για τα χόρτα του χωριού (και για κείνη τα Γιάννενα ήταν χωριό), δεν ήξερε όμως πού παν τα τέσσερα για τίποτα σωστό... (είμαι κακιά;). Λοιπόν, πρόσταξε την δουλίτσα για το μεσημέρι να βράσεις κι εκείνα εκεί τα ωραία φουντωτά χορταράκια. Τα ετοίμασε το δουλάκι... Δεν τις έβαζαν στο τραπέζι τις οικιακές βοηθούς... έτρωγαν μοναχές τους στην κουζίνα όταν ξάπλωναν τ’ αφεντικά. Το αυτό έγινε και με τους ανώτερους υπαλλήλους, οι οποίοι είχαν φάει όλα τα χόρτα και δεν άφησαν καθόλου για το δουλάκι και σώθηκε το δουλάκι... και έσωσε και τα ζώα!.. Σαν πέρασε η ώρα και δεν είχε σηκωθεί κανένας τους, η κοπελίτσα ανησύχησε... Πήγε να τους ξυπνήσει και τους βρήκε ταμπούκ’.. Έσκουξε... κόσιεψε ο Στάρας, τους πήγαν στο παλιό Χατζηκώστα και τους έσωσαν! Είχαν πονιάσει σα λυσιασμένοι... χορταράκια καλέ από το χωριό (τα Γιάννινα) είχαν φάει βραστή... μαγκούτα (φωτό). Το κώνειο, μωρές παιδάκια μου, έφαγαν τα ζωντόβολα εξ Αθηνών (τα ζώα δεν το πλησιάζουν...). Γιατί σας τάπα αυτά; Για να σας πω την άλλη φορά (πιστεύω να ζήσω) για το μπάλσαμο και κάτι άλλα που με ρωτάτε... Να σας πω πως είχα θείο - από τη Σιαραβνή κυρ’ Αγγιλκούλα - και τον... Ζαϊκό... Δηλαδή, κι από τα δυο σόια κάτι πήρα κι εγώ και το καμαρώνω... Λοιπόν, κάτω τα χέρια κυρίες μου από τα θεραπευτικά στις άκρες των δρόμων... Έχουν μαζέψει το καυσαέριο των αιώνων... που φτάνει ως τις ρίζες τους των καψαρών... Το τίλιο της πλατείας ιτς μη το γκίξετε... Κίνδυνος θάνατος. Πάρτε έναν θ’κό σας... βάλτε του την μπενζίνα... και θα σας πω τι θα κάνετε... Μη με βρίσετε... είδα τον ήλιο γρηγορότερα. Θα τα ματαπούμε αγάπες μου.
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.