ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Για το ιστορικό κέντρο...
 Συνεχίζεται η δημόσια συζήτηση σχετικά με τις προοπτικές του ιστορικού κέντρου των Ιωαννίνων, με αφορμή και την επικείμενη υλοποίηση του ανοιχτού κέντρου εμπορίου από τον Δήμο. Επαγγελματίες και κάτοικοι στην Ανεξαρτησίας και τους γύρω δρόμους καταθέτουν ενδιαφέρουσες προτάσεις. Μερικές από αυτές «αλίευσε» η στήλη από τη σελίδα του Συλλόγου Ιστορικού Κέντρου και αξίζει να τις αναδημοσιεύσουμε: Κάτοικος της περιοχής προτείνει λοιπόν να παραμείνει έντονο το εμπορικό στοιχείο του δρόμου (ειδικά στην Ανεξαρτησίας) με περισσότερα καταστήματα ειδών καθημερινής ανάγκης (μανάβικα, φούρνοι, κρεοπωλεία) σε μια πιο παραδοσιακή μορφή. Έτερος κάτοικος σημειώνει ότι απαραίτητα στοιχεία σε κάθε ιστορικό κέντρο πόλης ανά τον κόσμο είναι τα εξής: Δέντρα, λουλούδια, φώτα και καθαριότητα. Δίκιο έχουν και οι δύο...
K.A.

Ένα ενιαίο πάρκο!

 Με προϋπολογισμό κάτι παραπάνω από 15 εκατ. ευρώ, η παράκαμψη του αρχαιολογικού χώρου της Νικόπολης είναι το δεύτερο σημαντικότερο έργο που θα υλοποιηθεί στην ευρύτερη περιοχή. Με αυτό όχι μόνο θα αποκτήσει η Πρέβεζα, μετά από δεκαετίες διεκδικήσεων, την οδική είσοδο που της αξίζει, αλλά παράλληλα θα ενοποιηθεί η Νικόπολη, την οποία σήμερα «κόβει» σχεδόν στη μέση η εθνική οδός. Έτσι, δημιουργείται ένα ενιαίο αρχαιολογικό πάρκο με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό από άποψη πολιτιστική και τουριστική για τον τόπο μας! Το πρώτο σε μέγεθος έργο στον γειτονικό Νομό είναι φυσικά το αποχετευτικό των παραλιών, το οποίο, αν δεν κάνουμε λάθος, ξεπερνά στο σύνολό του τα 35 εκατ. ευρώ!

Κ.Α.

Σκουπιδομάνι...
Στην Ηγουμενίτσα βρέθηκε η εθελοντική ομάδα «Beach Cleaning», ομάδα νέων παιδιών, περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένων, που ταξίδεψαν από την Αθήνα προκειμένου να βουτήξουν και να καθαρίσουν το λιμάνι της. Σε δύο μέρες ανέσυραν από τον βυθό απορρίμματα συνολικού βάρους 1.401 κιλών, από κώνους και καρέκλες, μέχρι ποδήλατο, λάστιχα αυτοκινήτων και κάγκελα! Η εικόνα με όλο αυτό το σκουπιδομάνι πρέπει να προβληματίσει. Πάντως, η συγκεκριμένη εθελοντική ομάδα προσέφερε ουσιαστικές υπηρεσίες και έστειλε παράλληλα ένα πολύ σοβαρό μήνυμα για σεβασμό του περιβάλλοντος!
Ν.Γ.

Τους δυσκόλεψαν…
 Με την πανδημία οι μαθητές, ιδιαίτερα εκείνοι που φοιτούν στην Γ’ Λυκείου, έκαναν αγώνα δρόμου καθηλωμένοι σε μια καρέκλα για ώρες ολόκληρες. Πρώτα τα μαθήματα του σχολείου και αμέσως μετά του φροντιστηρίου και των ξένων γλωσσών. Για πόσες ώρες έμεναν τα παιδιά καθηλωμένα σε μία καρέκλα; Παιδεία ονομάζεται αυτή η ταλαιπωρία; Πώς πετυχαίνουν σε άλλα κράτη να παρέχουν τις σπουδές χωρίς το κόστος και τις ακρότητες του εν Ελλάδι συστήματος; Κάποτε έγινε πράξη η δοκιμαστική απόφαση κάποιου υπουργού που επέβαλε να αφήνουν στην τάξη την τσάντα για μια μέρα την εβδομάδα… Πέτυχε, δεν πέτυχε το πείραμα, δεν μάθαμε αν βγήκαν συμπεράσματα… Πάντως, η μαθητική τσάντα των ελληνοπαίδων είναι ασήκωτη!
Θ.

Αφιέρωμα στην Ήπειρο!

Η κορυφαία ομογενειακή εφημερίδα των ΗΠΑ, ο «Εθνικός Κήρυκας» της Νέας Υόρκης πρόβαλε πρόσφατα την Ήπειρο ως τουριστικό προορισμό! Συγκεκριμένα, φιλοξενήθηκε πρωτοσέλιδη συνέντευξη του Περιφερειάρχη Αλέκου Καχριμάνη με την «πρόσκληση του κ. Καχριμάνη να επισκεφτούν οι Αμερικανοί τη φιλόξενη Ήπειρο», (φωτό) άρθρο του για τις ομορφιές της Ηπείρου και 16σέλιδο ένθετο με τίτλο «Αφιέρωμα στην Ήπειρο». Καλή διαφήμιση αυτή. Ελπίζουμε πως θα υπάρξει ανταπόκριση και οι τουρίστες από τις ΗΠΑ θα προτιμήσουν φέτος και την περιοχή μας.

H. M.

Θ’ ακολουθήσει κάτι καλό;
 Αν τώρα παρακολουθούμε τα αποτελέσματα μιας βαθιά διαιρεμένης Ελλάδας που ασχολείται με το αντάρτικο πόλης, όταν όλος ο κόσμος γύρω μας μεταβάλλεται και προχωράει και όταν κάποιοι επικεντρώνουν τις προσπάθειές τους στο να ενσταλάζουν στο λαό το ιδεολογικό μίσος και το φανατισμό τότε δεν ξέρω για πού τραβάμε και πού η ζωή θα μας πάει. Δεν ξέρω αν στα πλαίσια της ελευθερίας της έκφρασης συμπεριλαμβάνονται και οι βόμβες μολότοφ και αν όλα αυτά συνιστούν τις αλά ελληνικά κανονικότητες… Και πόσο, βοηθάει το λαό η πρόκληση κοινωνικής αναταραχής και τεχνητής αποσταθεροποίησης; Με όλα αυτά θα πάμε καλύτερα ή χειρότερα; Αν ρίξουμε μια ματιά σε παρόμοιες πρακτικές του παρελθόντος και θελήσουμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα τι θα αποκομίσουμε;

Καμία ευθύνη…
Η επιδημία, για παράδειγμα, προκάλεσε μεγάλο πλήγμα στους λαούς, αλλά για ένα μεγάλο διάστημα πρόσφερε επιχειρήματα στην ελληνική αντιπολίτευση για να …κατατροπώνει την κυβέρνηση, ενώ δεν ανέλαβε καμία ευθύνη για τη διαχείρισή της. Στάθηκε μόνο στην διχαστική ρητορική. Είναι το μόνο που ξέρει να κάνει. Μέσα στο φόβο και στον πόνο όσων ασθένησαν και των συγγενών τους εξακολουθούν να δημιουργούν ένα τοξικό κλίμα νομίζοντας ότι προσφέρουν υπηρεσίες στο λαό… Και όταν με το καλό ξεπεράσουμε τα προβλήματα τότε ποια επιχειρήματα θα βρίσκουν; Και αν τελικά μπούμε στις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται το σκουριασμένο κράτος μας τότε τι θα έχουν να λένε; Πάλι μαύρα κι άραχνα θα τα παρουσιάζουν; Πάλι με την άρνηση θα πορεύονται;

Τα ίδια συνθήματα…
 Όλο και κάποιοι επιμένουν να αναμασούν τα ίδια συνθήματα περί «λαϊκής κυριαρχίας»! Να ξέραμε και πώς θα είναι αυτή η μορφή «αυτοδιοίκησης» καλό θα ήταν! Δεν ξέρω σε ποιο πρότυπο αναφέρονται, σε ποια χώρα εφαρμόζεται -αν υπάρχει τέτοιο παράδειγμα- και πόσο καλύτερη είναι η ζωή εκεί όπου ο λαός πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Πολύ φοβάμαι ότι η διακήρυξη τέτοιων συνθημάτων γίνεται άκριτα και χωρίς συγκεκριμένο μοντέλο εφαρμογής. Και ποιος δεν θα ‘θελε το καλύτερο για τη ζωή του αλλά μήπως χρειάζεται πρώτα να κάνουμε την αυτοκριτική μας ξεκινώντας από τις κοινές δράσεις που έχουν σκοπό την καλυτέρευση της καθημερινότητάς μας στις πόλεις που ζούμε; Ας ξεκινήσουμε από το «όλοι μαζί μπορούμε καλύτερα» και μετά προχωράμε και παραπέρα…

Χρειάζεται συναίνεση!
 Λέτε να μη ζήσουμε ποτέ στη χώρα μας την πολιτική της ωριμότητας; Λέτε να μη βιώσουμε ποτέ τις κοινές δράσεις για την ανάπτυξη πρωτοβουλιών που θα μας πάνε βήματα πιο κάτω; Για πόσο ακόμη θα ακολουθούν την πολιτική των συγκρούσεων για όλα τα θέματα ακόμη και γι’ αυτά που φωνάζουν από μακριά ότι η χώρα μας χρειάζεται συναινέσεις; Κι ας πούμε ότι όλες οι πτέρυγες της Βουλής το έβαλαν σκοπό στην πορεία τους να αλληλοσπαράσσονται χωρίς ίχνος σοβαρότητας χωρίς να σταθούν πάνω από τις ιδεολογικές τους διαφορές ποιο θα είναι το όφελος για το λαό; Η κοινή προσπάθεια είναι σημαντική για ένα λαό που θέλει να δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις για το μέλλον των παιδιών του… Και όσο κάποιοι επιμένουν να μην αλλάξει τίποτε, τόσο η υστέρηση θα μας βαραίνει!
Θεανώ Βλάχου