ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΙ… ΕΜΒΟΛΙΑ!..

Παρά την ιδιότητά μου του συνταξιούχου γιατρού (πάντα γιατρού) δεν μου πέφτει λόγος να πιέσω τους ανεμβολίαστους να εμβολιαστούν. Θεωρώ επίσης ότι αν κάποιοι, είτε εν ενεργεία είτε και απόμαχοι συνάδελφοί μου συνιστούν δημόσια τον μη εμβολιασμό δεν είναι πλήρως… εκπαιδευμένοι σε αυτήν την άγια επιστήμη!
Μπορεί η Ιατρική επιστήμη να ανήκει στις θετικές επιστήμες αναμφίβολα, πλην όμως έχει και ένα πολύ βαθύ πνευματικό υπόβαθρο το οποίο αρχαιόθεν την συνδέει με το Θεό.
Πώς να εξηγήσει κάποιος την πρόσφατη ρήση κάποιου… επώνυμου ανεμβολίαστου Γιατρού να εξηγεί με στόμφο ότι το εμβόλιο εναντίον του Covid-19 βρίσκεται ακόμη στο πειραματικό στάδιο, όταν έχουν ήδη εμβολιαστεί πάνω από δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι με απτά αποτελέσματα;
Έχει διαβάσει την ιατρική ιστορία, όπου κάποιοι πρωτοπόροι συνάδελφοί μας αυτοεμβολιάστηκαν με επικίνδυνα μικρόβια προκειμένου να ανακαλύψουν ένα εμβόλιο;
Έχει διαβάσει την περίπτωση του (Ούγγρου νομίζω) γυναικολόγου Σέμελβαϊς κατά την οποία εκείνος δεν μπορούσε να εξηγήσει -προ της ανακαλύψεως των μικροβίων- το μεγάλο θανατικό που έπεφτε στις επιτόκους της Κλινικής του στο Νοσοκομείο και υποψιάστηκε την… διαδρομή μεταξύ νεκροτομείου και Κλινικής; Έτσι υποχρέωσε τους γιατρούς της Κλινικής του να εμβαπτίζουν τα χέρια τους σε ασβεστόνερο (αυθαίρετα) πριν επανέλθουν στην Κλινική. Έκπληκτος παρατήρησε θετικό αποτέλεσμα. Έκανε ανακοίνωση στην Ιατρική Εταιρεία και οι… μεγαλοσχήμονες τον πήραν στον μεζέ! Εκείνος επέμεινε και έχασε την θέση του! Γυρνούσε μισότρελος στη χώρα και σε κάθε σπίτι εγκύου συνιστούσε να απαγορεύουν εξέταση από οποιονδήποτε προτού εμβαπτίσει τα χέρια του σ’ έναν κουβά με ασβεστόνερο.
Τελικά τον… έκλεισαν στην φυλακή, όπου πέθανε από σηψαιμία πατώντας μία μολυσμένη πρόκα!
ΚΑΙ ΟΙ… ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ!
Πέραν της ιατρικής πρακτικής και εκπαίδευσης, έτυχε να διαβάσω και τις τραγικές περιγραφές σε ορισμένα λογοτεχνικά κείμενα, όπως του Άλμπερ Καμύ για την πανούκλα του Οράν και ενός που μου διαφεύγει το όνομα για μία επιδημία πολιομυελίτιδας, τα οποία μου εμπέδωσαν την ιατρική μου ευθύνη στην αντιμετώπιση πανδημιών.
Εκτός από την… «ακίνδυνη» για το ευρύ κοινό επιδημία της Ασιατικής γρίπης, δεν μου έτυχε στην διαδρομή μου κάποια άλλη επιδημία που να έχει τα χαρακτηριστικά της σημερινής με τα τόσα πολλά θύματά της και τις τόσο μεγάλες επιπτώσεις σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, οικονομία, μαζικές μεταφορές, ταξίδια, διακοπές, εστίαση, εκπαίδευση, κλπ. κλπ. Η Ιατρική Επιστήμη και οι φορείς της στάθηκαν στο ύψος τους πράγμα που ομολογήθηκε διεθνώς και αναγνωρίστηκε η σε πολλές περιπτώσεις αυτοθυσιακή παρέμβασή τους.
Εκείνο όμως που έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το ότι τα ερευνητικά εργαστήρια, σαν… «έτοιμα από καιρό» κατόρθωσαν να παρασκευάσουν εμβόλια με πολύ ταχείς ρυθμούς, πλήρως μελετημένα προς δύο κύριες κατευθύνσεις, τα οποία στην πράξη αποδείχτηκαν άκρως αποτελεσματικά και προ παντός με ελάχιστες παρενέργειες.
Δόθηκε και δίνεται μεγαλύτερη του δέοντος σημασία σε αυτές τις ελάχιστες παρενέργειες ιδιαίτερα από τους οιουσδήποτε άσχετους και μη γνωρίζοντες ότι το κάθε φάρμακο έχει παρενέργειες χωρίς να παύει να χρησιμοποιείται. Όσο για τους θανάτους που κάποιοι παπάδες του Βελόπουλου τους ανεβάζουν σε… χιλιάδες, καλύτερα να μη μιλάμε!
Γι - Πας