ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΤΩ ΚΑΙΡΩ ΕΚΕΙΝΩ…

Όσοι πιστοί με την «σύνοψη» -ή χωρίς- στο χέρι, αλλά με το νου γεμάτο απαντοχή για να ακούσουν αυτές τις Άγιες Μέρες όλα όσα συνέβηκαν… «τω καιρώ εκείνω», να αισθανθούν το Θείο Δράμα και να πλημμυρίσουν τελικά από το φως της Ανάστασης!
Όσοι άπιστοι λένε απλά: Αφήστε το… πόπολο να πιστεύει όλα αυτά κι εμείς στο τέλος να… καλοπερνάμε μαζί τους. Δεν λογάριασαν ούτε την… εμπειρία της όντως Μεγάλης Ρωσικής επανάστασης, η οποία, αν μη τι άλλο έβγαλε τους δυστυχείς μουζίκους από την απόλυτη «υποζυγιότητα». Εν τούτοις, όλα αυτά τα αιμοβόρα τέρατα και ιδίως ο αμέσως μετά τον Λένιν, δεν τόλμησαν να θίξουν τη βάση της Χριστιανικής πίστης, όσο κι αν ονομάτισαν αυτή την πίστη σαν… «όπιο του λαού»!
Προκαλεί δε μεγάλη εντύπωση, που τα τωρινά γκεσέμια της Ρωσίας, που γαλουχήθηκαν μακροχρόνια και συστηματικά με τις προαναφερθείσες θεωρίες περί… οπίου, προσέρχονται με τόσο μεγάλη και φανερή κατάνυξη σε όλους τους τόπους της Ορθοδοξίας, προσκυνώντας ενδεικτικά!
Δικαίωμα είναι αναφαίρετο και δημοκρατικό όλων των… νέο-απίστων της Ελλάδας να… «πιστεύουν» στην απιστία, διότι πίστη είναι και αυτό. Δικαίωμα βέβαια αναφαίρετο και όσων κατέχουν λαοδοσμένα αξιώματα στον τόπο μας να επιδείχνουν την απιστία τους, όπου και όταν καθίσταται αυτό δυνατό.
Ελπίζω οι… μειοψηφούντες αυτήν την δεδομένη συγκυρία πιστοί, να μην αισθάνονται άσχημα και… μειονεκτικά για την πίστη τους.
Είναι αλήθεια ότι και ορισμένοι, πολύ λίγοι, ιεράρχες δείχνουν να διασκεδάζουν ιδιαίτερα με την απιστία των πολλών αξιωματούχων, αλλά τι να κάνουμε… βίτσια είναι αυτά, μόνο που τα κάποια απαραίτητα χριστιανικά κηρύγματά τους μοιάζουν λίγο σαν το ξεθυμασμένο κρασί, ύστερα από αυτά τα καμώματά τους.
Τέλος πάντων πολλά είπα γι’ αυτούς και ίσως να μην έπρεπε, αλλά το καλούν οι μέρες και το καλούν επιτακτικά και τα ακούσματα του… «καιρού εκείνου», που τόσο μας έχουν εντυπωθεί εμάς των πιστών και τα περιμένουμε πώς και πώς να τα ακούσουμε επαναλαμβανόμενα. Εν Εκκλησίαις ευλογούμε τον Θεόν, μολονότι μπορεί η Μεγαλοσύνη του να ευλογείται, οπουδήποτε. Βλέπετε όμως αρεσκόμαστε να ακούμε όλα αυτά τα εκπληκτικά ακούσματα εις τους… Οίκους του Κυρίου.
Να ακούμε όλη την ηθελημένη πορεία του θεανθρώπου προς την παράδοσή του εις τους διώκτες του, οι οποίοι από την αρχή δεν τον είχαν δει με καλό μάτι, όσα θαυμαστά κι αν δίδασκε και έπραττε. Και ήταν τόσο μεγάλο το μίσος τους προς Εκείνον, ώστε με τόση μανία προτίμησαν την απελευθέρωση του Βαραβά παρά του Ιησού. Αυτά φυσικά ήταν προδιαγεγραμμένα ότι θα συνέβαιναν έτσι ακριβώς.
Η Ανάσταση όμως χαλάει τα «σχέδια» όλων των απίστων, επειδή όλοι εμείς οι… περιλειπόμενοι προσδοκούμε σε αυτήν και αναμένουμε την δική μας κυρίως ανάσταση και όχι να συναντήσουμε… στους δρόμους τους προγόνους μας. Χριστός Ανέστη.

ΟΜΟΙΟΣ ΟΜΟΙΩ!..
Αυτή τη φορά τι ήθελε να μας πει ο ποιητής; (Πολάκης): Κύριε -και πολύ σου πάει- Κυμπουρόπουλε, πτυχιούχε της Ιατρικής και ειδικευμένε Ψυχίατρε, δεν γνωρίζω με ποιον τρόπο… απόχτησες αυτούς τους «τίτλους» - πτυχία, αλλά το να ζητάς να προσληφθείς σε θέση του Δημοσίου επί Παντοκρατορίας ΣΥΡΙΖΑ και εμού Υπουργεύοντος στο αρμόδιο Υπουργείο, αυτό πάει πολύ!
Εάν είχες την… «ανάλογη εξυπνάδα» και ήσουν ενταγμένος στον ΣΥΡΙΖΑ, όλες οι πόρτες θα ήταν ορθάνοιχτες και μάλιστα μετά φανών, λαμπάδων και… μουσικής! Δεν είδες τι έγινε με την… Κούνεβα για να παραδειγματιστείς; Τι τόθελες να είσαι νεοδημοκράτης και να πλησιάσεις τον Μητσοτάκη; Δεν καταλαβαίνεις σε πόση δύσκολη θέση με φέρνεις; Είναι βλέπεις που… έχω τα χέρια μου δεμένα από τους ήδη υπάρχοντες δημοκρατικούς κανόνες, αλλιώς θα σούλεγα εγώ… τι εστί βερίκοκο, με τον Πολάκη Υπουργό Υγείας! Και μη μου λες εμένα ότι δεν χρειάζεσαι την… αναπηρία σου για να προσληφθείς, γιατί θα με αναγκάσεις να κάνω ανάρτηση στην «ιστοσελίδα μου» για να σου τα… πω!
Και το έκανε και τα είπε, όπως σας τα αναφέρω, ο αθεόφοβος, γενόμενος ρεζίλι και των σκυλιών και παντός νοήμονος πολίτη του εσωτερικού και του εξωτερικού και όχι μόνο!
Στα γρήγορα ο… προϊστάμενός του ανέλαβε πέρα για πέρα την «κάλυψή» του, αγνοώντας πλήρως και κάποιες «φωνές της λογικής» και του ανθρωπισμού, μέσα στην ίδια την παράταξή του, που θέλησαν με ηπιότητα να διαφοροποιηθούν από τον… «επίσημο δολοφόνο» της ανθρωπιάς, της ευπρέπειας και της αξιοσύνης σε ανθρώπους που δικαιούνται, αν μη τι άλλο, τον θαυμασμό όλων μας! Τι να πει κανείς; Καλό ζευγάρι. Όμοιος ομοίω!..
Γι - Πας