ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΟΙ «ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΙ» ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ!..
Όσο κι αν προσπαθούν να μας ωραιοποιήσουν την Συριζανελική τριετία, κατά την οποία η πατρίδα μας και ο μισθωτός, εργαζόμενος ή μη εργαζόμενος κόσμος της υπέστησαν τα πάνδεινα, δεν είναι δυνατό να μπορέσουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε. Να ξεχάσουμε εκείνη την εποχή που ο... ασόβαρος τωρινός Πρωθυπουργός μας εκμεταλλεύτηκε την οργή όλων των Ελλήνων, οι οποίοι ανύποπτοι για το τι τους περιμένει, έπεσαν από τον... «λεφτά υπάρχουν» στο Δ.Ν.Τ. του περίφημου φίλου του Στρος Καν και στα Μνημόνια. Ακόμα και οικονομολόγοι του διαμετρήματος ενός Αντώνη Σαμαρά προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι... υπάρχει γιατρειά και χωρίς τα μνημόνια από τα «Ζάππεια»! Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον εκβιασμό των Ευρωπαίων «συμμάχων» μας και δανειστών, προς τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο για την «συνυπογραφή» των μνημονίων; Έκτοτε εκείνοι και ιδιαίτερα ο Αντώνης Σαμαράς... «δάγκωσαν σίδερα» για να προσπαθήσουν να περάσουν την δυσάρεστη αυτή κατάσταση ως ένα «σύντομο» θλιβερό επεισόδιο της νεώτερης Ελλάδας, η οποία ζούσε με δανεικά, συναγωνιζομένη σε ευμάρεια τις... πλούσιες χώρες της Ευρώπης! Ενώ δεν ήταν έτσι και αντί όλοι να προσπαθήσουν να διαφωτίσουν με την αλήθεια τον Ελληνικό λαό, φούντωσε ο λαϊκισμός σε ορισμένους «αγράμματους» εξουσιομανείς, με προεξάρχοντες τον Αλέξη Τσίπρα, που κακή τη μοίρα ο μέντοράς του Αλ. Αλαβάνος του παρέδωσε τον συρφετό των «συνιστωσών» του «ΣΥΡΙΖΑ» και ο, υποτίθεται αντιθέτων... φρονημάτων, Πάνος Καμμένος, πνέων μένεα εναντίον του Αντώνη Σαμαρά, που βάλθηκαν με ψέμματα να εκμεταλλευτούν την οργή των προαναφερθέντων μισθωτών, συνταξιούχων, εργαζομένων σκληρά, αλλά και ανέργων.
Ο μεν ένας έλεγε: Μόλις έρθω στην εξουσία με ένα νόμο θα καταργήσω τα μνημόνια και θα επαναφέρω την προηγούμενη κατάσταση! Ο άλλος μίλαγε για... «σεισάχθειες» και μονομερές σβήσιμο των δανείων και άλλα φαιδρά! Ο χειμαζόμενος και αφελής λαός, μη έχων να χάσει τίποτε άλλο περισσότερο, όπως πίστευε, τους ψήφισε και μάλιστα δύο φορές σε εκλογές και μία σε δημοψήφισμα με... βλακώδες κα διφορούμενο ερώτημα! Και εδώ όμως ο λαός ο προδομένος πίστευε λάθος, διότι αποδείχτηκε στην πράξη ότι είχε και παραείχε πολλά να χάσει ακόμα και τα έχασε όλα, ύστερα από την ολοσχερή... «κατάποση» των μνημονίων, τόσο από τον Αλέξη Τσίπρα όσο και από τον Πάνο Καμμένο και την... προδοσία στη λογική του Φώτη Κουβέλη. Οι «σύμμαχοι» δανειστές δεν πίστευαν και ούτε ακόμα πιστεύουν ότι κατάφεραν να περάσουν τόσο σκληρά μνημόνια και μέτρα, μπροστά στα οποία το περίφημο «μαίηλ Χαρδούβελη» με το οποίο θα είχαμε βγει από τα μνημόνια από το Νοέμβριο του 2014, μοιάζει απλή μινιατούρα και οι δανειστές τρίβουν τα χέρια τους, που τόσο εύκολα κατάφεραν να εξομοιώσουν την Ελλάδα με τα υπόλοιπα Βαλκάνια της σοβιετογενούς φτώχειας. Εκεί δυστυχώς μας έφτασαν οι δύο ...πανηγυριστές της εξόδου από τα μνημόνια. Αναμένονται όμως εκλογές...
ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΥΨΗΛΕΣ ΙΔΕΕΣ!..
Σε μία επίσκεψη στο γραφείο του, ο Πρύτανης του Παν/μίου Ιωαννίνων, κ. Γεώργιος Καψάλης, είχε την καλωσύνη να μας χαρίσει ένα δικό του βιβλίο. Αυτό αναφέρεται στη νεανική αλληλογραφία του ποιητή Τέλλου Άγρα με τον λόγιο Κώστα Α. Μιχαηλίδη. Η αλληλογραφία αυτή υπολογίζεται ότι πραγματοποιήθηκε την πρώτη πενταετία μετά την απελευθέρωση από τον πενταιώνιο τούρκικο ζυγό και σε ηλικία 15-20 ετών εκάστου. Έστω δε γνωστόν ότι σε μία επιστολή ο ίδιος ο Τέλλος Άγρας παραδέχεται την καταγωγήν του από την Βούρμπιανη Κονίτσης, από όπου ο πατέρας του έφυγε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα σε ηλικία 10 ετών και όπου μεγάλωσε ο ποιητής. Μένει κανείς έκπληκτος με την ωριμότητα αυτών των παιδιών, παρακολουθώντας την διασωθείσα αλληλογραφία τους, με τα υψηλά διανοήματά τους και την ζηλευτής ωραιότητας ελληνική γλώσσα την οποία χρησιμοποιούν. Αυτό οφείλεται αναμφισβήττα και στο ότι οι νέοι εκείνης της εποχής θεωρούσαν τις βιβλιοθήκες ως τους πραγματικούς τόπους της αναψυχής τους. Δεν είναι δυνατό π.χ. να διανοηθεί κάποιος ότι ένας νέος αυτής της ηλικίας γράφει στον φίλο του: «Δοξολογείν τον Θεόν κατόπιν θυέλλης, ουδέν τούτου ασεβέστερον, αγαπητέ μου φίλε. Μεγαλύτερος εγωισμός -από της θρησκευτικής απόψεως- δεν δύναται να υπάρξει. Διότι ο δοξολογών τον Θεόν αποβλέπει εις τον εαυτόν του, αγαπητέ μου και μόνο· διότι σκέπτεται: «Α, Θεέ μου δοξασμένον ας είναι το όνομά Σου. Εσώθην. Γύρω μου κατεστράφησαν, αλλά δεν με μέλλει. Εσώθην εγώ! Οι άλλοι ας γίνουν κομμάτια! Φθάνει μ’ έσωσες εμένα...». Και παρακάτω: «Αλλά τι σχέση έχει ο Θεός με τας καταστροφάς και τας θύελλας;... Ο Θεός είναι το φως, ο Θεός είναι το άυλον, ο Θεός είναι το απροσπέλαστον, είναι μακράν-μακράν μέσα βαθύτατα εις το άπειρον και παρατηρεί εναπόπτω και η απόστασις είναι αφάνταστος και σεις μου λέτε ότι ο Θεός κάμνει τας θύελλας από τας οποίας εις σώζεται ως εκ θαύματος;». Αλλά παρασύρθηκα για την διατύπωση και μονομιάς μεταφυσικής άποψης του Τέλλου Άγρα.
Γι - Πας