ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

THN …ΠΑΤΗΣΕ!
* Από το …αριστερό μπάχαλο, το οποίο όλοι οι λογικοί άνθρωποι παρακολουθούν έκπληκτοι από την προκήρυξη των εκλογών στις 20 Σεπτεμβρίου, προκύπτει το συμπέρασμα ότι επί επτά μήνες κυβερνιόμασταν από αυτούς τους ανεύθυνους και επικίνδυνους ανθρώπους, οι οποίοι κατείχαν τις πιο καίριες θέσεις του κρατικού μηχανισμού με πρώτον τον ίδιο τον κ. Αλέξη Τσίπρα που κατείχε τη θέση του πρωθυπουργού και ύστερα από την... μεγάλη επιλογή του προαναφερθέντος την άρτι προσχωρήσασα στον Π. Λαφαζάνη κα Ζωή Κωνσταντοπούλου, πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, η θητεία της οποίας θα μείνει σημαδιακή στο διηνεκές ως μελανό σημείο της. Το πάθημα του χειμαζόμενου από τα μνημόνια, που με ενθουσιασμό εισήγαγε ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, Ελληνικού λαού, τα οποία με περισσή δημαγωγική αλαζονεία και συνειδητή ψευδολογία ο κ. Τσίπρας υποσχέθηκε ότι θα καταργήσει, δεν είναι δυνατόν φυσικά να επαναληφθεί, δεδομένου του ότι ο προαναφερθείς Τσίπρας έφερε πρόσφατα το τρίτο και πιο σκληρό! Ε, λοιπόν ο Ελληνικός λαός και ιδιαίτερα οι καταπροδομένοι νέοι, δεν είναι δα και τόσο κουτοί και θα απαντήσουν κατάλληλα. Έχουν χρέος στον ίδιο τον εαυτό τους και στις οικογένειές τους. Προσπάθησε ο κ. Τσίπρας μετά από το αποτέλεσμα εκείνου του …περίεργου, αλλά σαφέστατα καταστροφικού δημοψηφίσματος, να υφαρπάξει με νέες εκλογές την ψήφο του ελληνικού λαού, αλλά δεν υπολόγισε την επίδραση του δικού του «μνημονίου» όχι μόνο στο λαό, αλλά στο ίδιο του το κόμμα το οποίο διαλύθηκε εις τα… εξ ων συνετέθη! Την... πάτησε.

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ...
* Είχα μεγάλη τύχη που με την παρότρυνση της καθ’ ύλην αρμόδιας θυγατέρας μου της Κλασσικής Φιλολογίας, παρακολούθησα μια θαυμάσια παράσταση δίπλα στο φωτιζόμενο από το σεληνόφως Αρχαίο θέατρο της Δωδώνης. Θυμήθηκα τις παλιές καλές εποχές των «ΔΩΔΩΝΑΙ­ΩΝ»! Επρόκειτο φυσικά για την αυτούσια «Απολογία του Σωκράτη», όπως αυτό διασώθηκε από τον μεγάλο μαθητή του Πλάτωνα, που μαζί με πολλούς από τους μαθητές του Μεγάλου Σοφού, έκπληκτοι και ανήσυχοι παρακολουθούσαν την «δίκη» στις παρυφές του ακροατηρίου. Οι ατάκες του Δασκάλου τους με τον λαϊκιστή κατήγορό του έσπαγαν κόκκαλα! Η παράσταση προέβλεπε την Αρχαία διάλεκτο, που αποδόθηκε εξαίρετα από τον ηθοποιό και την ερμηνεία σε… υπέρτιτλους.
«Πώς είναι δυνατόν να υποστηρίζεις ότι πιστεύω στα «δαιμόνια» που είναι «παιδιά» των Θεών και να μην πιστεύω σε αυτούς που τα γέννησαν; Πώς είναι δυνατόν να βλέπω τα μουλάρια, που είναι παιδιά της διασταύρωσης φοράδων με γαϊδούρια και να μην βλέπω τις φοράδες και τα γαϊδούρια; Απολύτως σαφής ο Σοφός! Εν τούτοις, οι «εκλεγμένοι» του Δήμου… μαγεμένοι και παραπλανημένοι, ως συνήθως, από τα λόγια των δημαγωγών καταδίκασαν τον Σωκράτη, σοφό ακόμα και με τη …«βούλα» των χρησμών των ίδιων των θεών, σε θάνατο! Θυμωμένοι μάλιστα και από την δευτερολογία του, την οποία τους… πέταξε στα μούτρα ότι δεν φοβάται το θάνατο -και γιατί τάχα;- στη δεύτερη ψηφοφορία μεγάλωσαν σε αριθμό. Ας είναι καλά οι οργανωτές και οι συντελεστές της παράστασης.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΠΙΤΑΣ ΤΗΣ ΚΟΣΜΗΡΑΣ…
• Μπορεί να τους χάλασε ο καιρός την καλοοργανωμένη  γιορτή της βράβευσης της καλύτερης πίτας την πρώτη φορά, εν τούτοις οι Κοσμηριώτες επίμονοι την πραγματοποίησαν ανήμερα της Πανσελήνου με τον καλύτερο τρόπο. Ήταν μια θαυμάσια βραδιά την οποία ευχαριστήθηκε το μεγάλο πλήθος του κόσμου, που κατέκλυσε την αυλή του Σχολείου, υπό τους ήχους λαϊκής ορχήστρας και με τα χορευτικά της Ηλιόκαλης, της Δωδωναίας κοιλάδας και των πιτσιρικιών του ίδιου χώρου της Κοσμηράς, δασκαλεμένου από τον συγχωριανό τους «δάσκαλο του χορού». Στο τέλος η ίδια ορχήστρα… παραδόθηκε στο κοινό, το οποίο την τίμησε δεόντως μέχρι τις πρωινές ώρες! Αυτή τη φορά ο οργανωτής Σύλλογος «Φιλοπρόοδη Κίνηση Κοσμηράς» φέτος επεφύλαξε και μια πρωτοτυπία: Για την βράβευση κάλεσε τρεις διακεκριμένους «γευσιγνώστες» οι οποίοι με την αλάθητη γεύση τους βράβευσαν τις καλύτερες πίτες, που στο τέλος παραχωρήθηκαν δωρεάν στο κοινό. Και επειδή αναφέρθηκα προηγουμένως στο σχολείο και συγκεκριμένα στην αυλή του, όπου έγινε η γιορτή, σαν συγχωριανός, θα παρακαλούσα τον οργανωτή Σύλλογο, στον οποίο αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την οργάνωση και τις δραστηριότητές του, να ενδιαφερθεί  κάπως και γι’ αυτό το σχολείο, στο οποίο στον πάτο-πάτο στεγάζονται και τα γραφεία του. Είναι τελείως εγκαταλελειμένο και κάποτε θα καταστεί επικίνδυνο τόσο αυτό, όσο και το περιβάλλον του στα παιδιά που παίζαν εκεί: υπάρχουν φορείς νομίζω που θα ενδιαφερθούν, αρκεί κάποιος -ο Σύλλογος- να το κυνηγήσει. Ας κάνουν μία βόλτα στο Μουσείο Παπαγιάννη στο Ελληνικό. Κάποτε ο Κώστας Τσιάντας είχε ιδρύσει ένα από τα πρώτα Λαογραφικά Μουσεία εκεί.
Γι - Πας