Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΤΟ… ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ!

*   Σύμφωνα με αυτά που έχουν αφομοιώσει οι φτωχές μου δημοκρατικές γνώσεις, ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ σε μία Δημοκρατία τίθεται με ένα συγκεκριμένο ερώτημα στο οποίο οι πολίτες καλούνται να απαντήσουν με ένα ΝΑΙ ή ΟΧΙ και απαιτείται το 50% συν ένα.
Προχθές είχαμε Δημοτικές, Περιφερειακές και εκλογές για εκπροσώπους στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ο… «θρασύτατος» κύριος Τσίπρας τόλμησε αυτοβούλως να πει στους πολίτες ότι, εκτός από τα τρία ερωτήματα που καλούνται να απαντήσουν για τον Δήμαρχο, τον Περιφερειάρχη και τον Ευρωβουλευτή, εκείνος θα θεωρήσει την ψήφο τους και ως αποδοκιμασία της Κυβέρνησης και επομένως θα τεθεί θέμα παραμονής της ή όχι!
Σύμφωνα με το Δημοκρατικό Σύνταγμα της πατρίδας μας τέτοιο ερώτημα τίθεται κάθε τέσσερα χρόνια στις εθνικές εκλογές. Ο κ. Τσίπρας όμως, μοναδικός σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, ανέλαβε την ευθύνη να το θέσει! Πάει καλά.
Θετική απάντηση στο συγκεκριμένο αυτό ερώτημα πήρε μόνο από το 26% του Ελληνικού Λαού.
Τα άλλα μη κυβερνητικά κόμματα, μπορεί να είχαν αντικυβερνητική γνώμη, πλην όμως το καθένα με δικό του ερώτημα. Η «Χρυσή Αυγή» επί παραδείγματι με την φυλάκιση της ηγετικής ομάδας της και την εκδίωξη των λαθρομεταναστών από την Ελλάδα, το ΚΚΕ με την έξοδο από την Ε.Ε. και τα άλλα μικροκόμματα με χίλια δυο ερωτήματα, ενώ υπήρχαν και άλλα με σημαντικά ποσοστά που δεν επιθυμούσαν την πτώση της Κυβέρνησης πριν από τις εθνικές εκλογές, όπως το «Ποτάμι» επί παραδείγματι.
Συνεπώς ο κ. Τσίπρας, με το 26% υπό μάλης φάνταζε γραφικός τουλάχιστο, να επισκέπτεται τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να… απαιτεί πρόωρες εκλογές και γραφικότερος στο… απειλητικό λογίδριό του να απειλεί την νόμιμη Κυβέρνηση της χώρας για το έργο της, μέχρις ότου προκηρυχτούν με τους συνταγματικούς κανόνες οι εθνικές εκλογές!
Θα έπρεπε κατά την επίσκεψή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να συνοδεύεται από τον κ. Κασιδιάρη, τον κ. Κουτσούμπα, τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη και τον κ. Καμένο, οι οποίοι, απ’ ό,τι ξέρω, δεν είχαν θέσει προεκλογικά… δημοψηφισματικό ερώτημα στον Ελληνικό λαό, ή τουλάχιστο να έχει στην τσέπη του μια έγγραφη και επίσημη εξουσιοδότησή τους για να τους εκπροσωπήσει σε μια τόσο σπουδαία ενέργειά του!
Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη και γι’ αυτό η ενέργειά του αυτή φαντάζει γραφική στα μάτια όλων των σοβαρών πολιτών, οι οποίοι ζουν και εργάζονται και κατά σύμπτωση υποφέρουν μέσα σε μια σύγχρονη Δημοκρατία.
Είναι δε σε θέση να διαγιγνώσκουν οι πολίτες αυτοί σε τι περιπέτειες οδηγούν οι ανεύθυνες ενέργειες ενός ανεύθυνου νεαρού!

Ο… ΤΡΙΤΟΣ ΓΥΡΟΣ!

*   Δεν συγκράτησα τίποτε άλλο από τον ορυμαγδό των προηγουμένων ημερών, εκτός από την «καθαρή» δήλωση του «ήρωα» Μανώλη Γλέζου: «Πάμε για τον τρίτο γύρο» με σαφή υπονόηση του τι ακριβώς ήθελε να πει!
Οι νεώτεροι ασφαλώς θα κατάλαβαν ότι ο κ. Γλέζος θα εννοούσε τις πιθανές επόμενες εθνικές εκλογές, ενώ οι παλαιότεροι κατάλαβαν ότι ο «ήρωας» μαζί με τις εθνικές εκλογές, τις οποίες είναι πεπεισμένος ότι θα τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, υπονόησε και το οριστικό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» με την μισητή δεξιά! Γενικό πογκρόμ δηλαδή!
Ό,τι ακριβώς εννοούσε και ο… «τρίτος γύρος» του 1945-49, πράγμα το οποίο δεν με γέμισε απλά με σκέψεις κάποιου φόβου, όπως τότε, αλλά με γέμισε με μελαγχολία για τα… σκουριασμένα μυαλά, τα οποία επαγγέλονται να εισάγουν την Ελλάδα στη σύγχρονη εποχή! Κρίμα.
Λησμονεί σαφώς τόσο ο κ. Μανώλης Γλέζος, όσο και οι «σκουριασμένοι» όμοιοί του ότι ο τρίτος γύρος σε ότι αφορά στην διάλυση ενός οργανωμένου κράτους, των δομών του και της αξιοκρατίας, επήλθε το 1981. Φυσικά, Μελιγαλάδες και τα τοιαύτα δεν ήταν δυνατό να επαναληφθούν τότε. Έγινε όμως κάτι πολύ χειρότερο. Εγκαταστάθηκαν ανεύθυνοι σε υπεύθυνες θέσεις!
Αντί να ψάξουμε και να απομονώσουμε τους πραγματικούς δοσιλόγους της κατοχής. Θεοποιήσαμε όλους τους «εγκληματίες» και τους υπευθύνους του Εμφυλίου Πολέμου, πράγμα το οποίο ήταν κάτι πολύ χειρότερο. Αυτά έχουν ήδη συμβεί κι ας μην ονειρεύεται ο κ. Γλέζος «τρίτο γύρο»!
Γι - Πας