ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ...

Η μανία της φύσης και η ανθρώπινη αδιαφορία!..

● Για ένα ακόμη γεφύρι «θρηνούν» αυτές τις ημέρες οι Ηπειρώτες. Ο λόγος για το μυθικό Θεογέφυρο στην περιοχή της Ζίτσας, το μοναδικό αυτό μνημείο της φύσης που κατέρρευσε από τα ορμητικά νερά του Καλαμά και χάθηκε για πάντα! Το σπάνιο αυτό γεωλογικό δημιούργημα, που είχε χαρακτηριστεί ως Αρχαιολογικός χώρος, αποτελούσε κορυφαίο αξιοθέατο και πόλο έλξης επισκεπτών, σημείο αναφοράς για την Ζίτσα. Ήταν όμως σύμβολο και για ολόκληρη την Ήπειρο, στην οποία ως, γνωστόν, δεσπόζουν – ακόμη - αγέρωχα πολλά πέτρινα γεφύρια σε όλα τα ποτάμια της!
Η τελευταία αυτή απώλεια ξύπνησε μνήμες από την κατάρρευση του Γεφυριού της Πλάκας στον Άραχθο τον Φεβρουάριο του 2015, του μεγαλύτερου μονότοξου γεφυριού των Βαλκανίων, που δεν άντεξε στα ακραία καιρικά φαινόμενα από την ελλιπή, όπως τελικά αποδείχθηκε συντήρησή του! Κι αν για το Θεογέφυρο ίσως να μην μπορούν να γίνουν πολλά πλέον για να αποκατασταθεί, μιας και πρόκειται για δημιούργημα της φύσης, για το Γεφύρι της Πλάκας δεν υπάρχει καμία δικαιολογία! Τρία χρόνια έχουν περάσει από εκείνη την «μαύρη» μέρα και ακόμη αναλωνόμαστε σε συζητήσεις, συσκέψεις στα Υπουργεία και σε κλειστά γραφεία, με αποτέλεσμα ο χρόνος να κυλά και ο προϋπολογισμός να εκτινάσσεται στα ύψη!
Οι εργασίες προχωρούν με ρυθμούς... χελώνας, οι τοπικοί φορείς τίθενται στο περιθώριο και οι φόβοι ότι το Γεφύρι της Πλάκας τείνει να μετατραπεί σε Γεφύρι της... Άρτας εντείνονται κυρίως από τους Ηπειρώτες, που περίμεναν πιο γρήγορα αντανακλαστικά από την Κυβέρνηση στην αναστήλωση ενός μνημείου που είναι συνυφασμένο με την ιστορία και την παράδοση της περιοχής.
Τα πέτρινα γεφύρια αποτελούν σήμερα μοναδικά δείγματα της τοπικής λαϊκής αρχιτεκτονικής της Ηπείρου και επιβάλλεται να διαφυλαχθούν με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος. Όταν όμως οι αρμόδιοι φορείς αδιαφορούν για τη συντήρησή τους, ας μην μένουμε έκπληκτοι όταν αυτά δεν αντέχουν στον χρόνο και στη μανία της φύσης. Γιατί κάτι τέτοιο συνέβη και με το Γεφύρι της Πλάκας, όπως το ίδιο μπορεί να συμβεί και με άλλα... Και τότε πάλι οι ευθύνες θα γίνουν «μπαλάκι», θα ακουστούν δικαιολογίες και διαφορετικές ερμηνείες, αλλά ένα ακόμη μνημείο θα έχει χαθεί στα νερά κάποιου ποταμού, αφού ο ανθρώπινος παράγοντας τελικά θα έχει αποδειχθεί λίγος για να το διασώσει.

* * *
Οι πρόγονοί μας, οι πρωτομάστορες της πέτρας, μας άφησαν μια σπουδαία ιστορική παρακαταθήκη για το μέλλον. Μοναδικά πέτρινα γεφύρια «στολίζουν» σχεδόν όλα τα ποτάμια της Ηπείρου και αποτελούν σπάνια αξιοθέατα για Έλληνες και ξένους επισκέπτες που σπεύδουν να τα θαυμάσουν από κοντά, να τα περπατήσουν, να φωτογραφηθούν και να τα... ταξιδέψουν εντός κι εκτός συνόρων. Εμείς τι απομένει να κάνουμε; Απλώς να τα συντηρούμε. Τόσο δύσκολο είναι αυτό;  Να μην μπορούμε ούτε καν να προστατεύσουμε ένα σπουδαίο πολιτιστικό θησαυρό; Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία!..

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.