ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ...

Δεν χωρούν άλλες καθυστερήσεις
για την προστασία της Παμβώτιδας
- Της ΕΥΗΣ  ΚΟΥΤΣΟΛΙΟΝΤΟΥ

● Σήμα κατατεθέν για τα Γιάννενα αποτελεί αναμφίβολα η Λίμνη Παμβώτιδα και το Νησάκι της, με τους τουρίστες, αλλά και τους μόνιμους κατοίκους να επιλέγουν για τη βόλτα τους πρωτίστως την παραλίμνια περιοχή. Εξάλλου, η φωτογραφία της φιγουράρει σε όλους τους ταξιδιωτικούς οδηγούς και τα εκάστοτε αφιερώματα, όταν το κεντρικό θέμα αφορά την πόλη των Ιωαννίνων, δημιουργώντας αρχικά μια ειδυλλιακή εικόνα. Δυστυχώς όμως, στην πραγματικότητα είναι άλλη από αυτή που έχουν σχηματίσει οι επισκέπτες στο μυαλό τους πριν φτάσουν στην περιοχή μας.  
Πολλές φορές και μέσα από αυτή την στήλη, με αφορμή γεγονότα που συνδέονται με την Παμβώτιδα (Ημέρα Περιβάλλοντος, Γύρος Λίμνης, Αγώνες Θαλασσίου Σκι κ.α.) έχουν αναφερθεί λάθη, παραλείψεις, ολιγωρία και βεβαίως η αδιαφορία που έχει επιδείξει ο ανθρώπινος παράγοντας τα τελευταία χρόνια. Όμως, μέχρι και σήμερα λίγα έως ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει προς την κατεύθυνση αναβάθμισής της, με αποτέλεσμα να μένουμε μόνο στα ευχολόγια και στις διαπιστώσεις, αν και καλά γνωρίζουμε πόσο σημαντικό για την περιοχή είναι το λιμναίο αυτό οικοσύστημα.
Την προηγούμενη εβδομάδα, με αφορμή και την επίσκεψη του αναπλ. Υπουργού Περιβάλλοντος στα Γιάννενα, η λίμνη βρέθηκε για ακόμη μια φορά στο επίκεντρο, ανάμεσα στα θέματα που συζητήθηκαν, χωρίς βέβαια να υπάρξει κάποια δέσμευση από πλευράς Πολιτείας για το ζήτημα του Προεδρικού Διατάγματος προστασίας της. Την ίδια στιγμή ο Σύλλογος Περιβάλλοντος απηύθυνε στον Υπουργό και μια «ανοιχτή επιστολή», περιγράφοντας την υπάρχουσα κατάσταση, η οποία δεν τιμά την ιστορία της πολυθρύλητης Παμβώτιδας, ούτε βέβαια αρμόζει σε μια περιοχή, που θέλει να έχει υψηλές βλέψεις για το μέλλον (διεκδικεί τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης). Οπότε, αυτό τι να σημαίνει άραγε; Ότι θα έχουμε μια από τα ίδια;
Για να μην αναφερθούμε και στις μελέτες που κατά καιρούς ακούμε ότι εγκρίνονται, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να βλέπουμε κάποια απτά αποτελέσματα. Τόση γραφειοκρατία, τόση κωλυσιεργία, ή μήπως τελικά τόση αδιαφορία και ανικανότητα;
•••
Αλήθεια, πόσο ευχαριστημένοι είναι οι τοπικοί φορείς από την σημερινή κατάσταση της Λίμνης μας και την πορεία της τα τελευταία χρόνια;  Καθόλου! Το ομολογούν εξάλλου και οι ίδιοι... Εάν όμως θεωρούν ότι με το να προχωρούν σε παραδοχές ή διαπιστώσεις ή αποστολή αναφορών  προς την κεντρική εξουσία έχουν κάνει και το χρέος τους απέναντι στο ευαίσθητο αυτό οικοσύστημα, τότε μάλλον δεν έχουν κατανοήσει την σοβαρότητα της κατάστασης.  Η θέση για την οποία τους έχουν εκλέξει οι πολίτες, κουβαλάει μεγάλες ευθύνες. Γι’ αυτό θα πρέπει να είναι περισσότερο διεκδικητικοί, μαχητικοί και σε συνεχή εγρήγορση. Και όχι παθητικοί, περιμένοντας πότε και εάν (!) δεήσει η κεντρική εξουσία να δώσει την απαιτούμενη προσοχή στην προστασία του περιβάλλοντος. Ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και δεν υπάρχει περιθώριο για άλλες καθυστερήσεις. Η υποβάθμιση και η φθίνουσα πορεία της Λίμνης μας είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο και θα πρέπει όλοι μας να δείξουμε μεγαλύτερη υπευθυνότητα. Είναι ήδη αργά, ας μην καθυστερήσουμε κι άλλο…
•Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.