Χωρίς Υπαγόρευση
Πού φτάσαμε…
Για δες πού έχουμε φτάσει. Υπάρχει, λέει, οργανισμός ο οποίος μετράει τα… επίπεδα ευτυχίας των κατοίκων στις πόλεις ανά τον κόσμο και φτιάχνει έναν κατάλογο με τους πιο ευτυχισμένους πολίτες, οι οποίοι απολαμβάνουν προφανώς υψηλή ποιότητα ζωής.
Σε παγκόσμια λίστα…
Φέτος ο κατάλογος που κατάρτισε το «Institute for Quality of Life», ένα παγκόσμιο think tank, όπως αυτοσυστήνεται, με έδρα το Λονδίνο, περιλαμβάνει και τα Γιάννενα! Μαζί με την Αθήνα είμαστε οι μοναδικές ελληνικές πόλεις που εμπεριέχει η σχετική λίστα με τα 200 πιο ευτυχισμένα αστικά κέντρα.
Μία… ευτυχία!
Μεγάλη τιμή για μας... να μας βαφτίζουν μαζί με τους Αθηναίους ως τους πιο ευτυχισμένους πολίτες της χώρας. Είμαστε βέβαια κάπως χαμηλά. Στη θέση 151 της λίστας, αλλά δεν πειράζει. Μία ευτυχία τη… ζούμε οι Γιαννιώτες και αυτό είναι που μετράει τελικά, ειδικά στους δείκτες υγείας, διοίκησης και κοινωνικής δραστηριότητας!
Όχι πολύ σοβαρά…
Με αφορμή τον σχετικό αυτό κατάλογο, πανηγύρισαν ορισμένοι ιθύνοντες στα Γιάννενα, οι οποίοι προφανώς θεώρησαν ότι αποτυπώνεται η υψηλή ποιότητα ζωής στην πόλη μας. Ας ελπίσουμε να μην το πάρουν πολύ σοβαρά και εγκαταλείψουν κάθε προσπάθεια για βελτίωση της υπάρχουσας κατάστασης πιστεύοντας ότι αγγίξαμε πλέον το τέλειο!
Πώς βιώνεται;
Πάντως, θα θέλαμε οι Άγγλοι να διευκρινίσουν πώς ακριβώς βιώνεται αυτή η ευτυχία στους συγκεκριμένους τομείς. Για παράδειγμα, στην υγεία τι είναι αυτό που κάνει τα Γιάννενα να ξεχωρίζουν; Το ότι διαθέτουν ίσως Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο; Δεν είμαστε η μόνη πόλη… Και άλλες πόλεις έχουν.
Τι διαφορετικό…
Τη διοίκηση που επίσης αναφέρεται για μας, την αφήνουμε στην άκρη, δεν μπορούμε να την ερμηνεύσουμε. Εκείνη η κοινωνική δραστηριότητα όμως πώς ακριβώς μας κάνει να ξεχωρίζουμε; Τι διαφορετικό γίνεται στα Γιάννενα για να δικαιολογεί την ευτυχία στον συγκεκριμένο τομέα; Έλα ντε…
Υπάρχουν τρόποι…
Τέλος πάντων, κάποια σε πράγματα δεν χωρούν αναλύσεις. Αν όμως θέλουμε να γίνουμε πιο ευτυχισμένοι σ’ αυτήν εδώ την πόλη καλό θα ήταν να κοιτάξουμε να βελτιώσουμε έμπρακτα την ποιότητα ζωής μας και υπάρχουν τρόποι για κάτι τέτοιο. Έργα και παρεμβάσεις που μπορούν να βοηθήσουν.
Ένα παράδειγμα…
Για παράδειγμα, πιο ευτυχισμένοι είναι σίγουρα οι πολίτες ενός αστικού κέντρου που διαθέτει μία φτιαγμένη και ωραία κεντρική πλατεία, καλά πεζοδρόμια και δρόμους, καθαρούς και περιποιημένους χώρους πρασίνου, φροντισμένα μνημεία, καλό φωτισμό, που πληρώνουν λογικά δημοτικά τέλη, τα οποία τους ανταποδίδονται υπό μορφή υπηρεσιών.
Ας προσπαθήσουμε…
Τα έχουμε αυτά στα Γιάννενα σήμερα; Αν ναι, τότε δικαιολογείται η… ευτυχία που βιώνουμε. Αν όχι, ας αφήσουμε τους πανηγυρισμούς και ας προσπαθήσουμε, Δήμος και πολίτες, να βελτιώσουμε, καθένας όπως μπορεί, την καθημερινότητά μας. Μόνο έτσι θα χαιρόμαστε που ζούμε σ’ αυτόν εδώ τον τόπο!
Πρώτα η ασφάλεια…
Πάμε μία βόλτα και στα εκπαιδευτικά ιδρύματα τώρα τα οποία απασχολούν την επικαιρότητα ξανά αυτές τις μέρες. Βασικότερο ζήτημα η ασφάλεια στα Πανεπιστήμια μετά τις εκδηλώσεις βίας που καταγράφηκαν το προηγούμενο διάστημα. Μεταξύ αυτών, υπεύθυνη κυλικείου σε ίδρυμα έφαγε ξύλο επειδή κατέβασε αφίσα από τη τζαμαρία του!
Επιτέλους, μέτρα!
Είναι σαφές ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πρέπει να ληφθούν μέτρα, επιτέλους. Και δεν εννοούμε αντίστοιχα με τη… θρυλική πλέον πανεπιστημιακή αστυνομία, την οποία έφαγε τελικά η μαρμάγκα, αλλά λογικά και δοκιμασμένα μέτρα για να φέρουν αποτέλεσμα.
Δίωξη βανδάλων…
Ένα από αυτά, όπως έγινε γνωστό, θα είναι η ποινική δίωξη φοιτητών που συμμετέχουν σε βανδαλισμούς, οι οποίοι παράλληλα θα καλούνται μέσω ΔΟΥ να πληρώσουν τα σπασμένα. Σωστό! Κατέστρεψες δημόσια περιουσία, θα πληρώσεις εσύ και όχι εμείς οι υπόλοιποι, που δεν φταίμε σε κάτι!
Ένας έλεγχος…
Και ελεγχόμενη είσοδος με κάρτα πρέπει να υπάρχει στα ΑΕΙ ώστε να μην είναι ξέφραγο αμπέλι και μπαίνει όποιος θέλει σ’ αυτά και κάμερες να μπουν σε χώρους συνάθροισης ώστε να εντοπίζονται εύκολα οι βάνδαλοι και όσοι επιτίθενται σε συμφοιτητές, προσωπικό και γενικά καταφεύγουν σε πράξεις βίας εκμεταλλευόμενοι την ανυπαρξία μέτρων ασφάλειας.
Αργεί η μελέτη…
Πόσοι γνωρίζουν ότι αυτό το… αδέσποτο πέτρινο κτίριο δίπλα στη Σουφαρί Σεράι υπήρξε βιβλιοθήκη επί τουρκοκρατίας; Ελάχιστοι προφανώς. Είναι και αυτό ένα από τα μνημεία που θα συμπεριληφθούν στο Πάρκο Πολιτισμού του Κάστρου, αρκεί φυσικά να αποκατασταθεί. Έχουν αργήσει οι σχετικές διαδικασίες... Η σχετική προγραμματική σύμβαση υπογράφτηκε το 2020. Πέντε χρόνια μετά και προχθές δόθηκε τρίτη παράταση για την αρχιτεκτονική μελέτη της Βιβλιοθήκης. Να δούμε πότε θα είναι έτοιμη…
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
