Προσκήνιο- Παρασκήνιο

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ!..

Θα αρχίσω ανάποδα. Από την προσπάθεια του κ. Κώστα Καραμανλή, σε ήπιους τόνους, να μας πει ότι σε μία οργανωμένη πολιτική παράταξη τα υψηλόβαθμα στελέχη της και δη οι πρώην πρωθυπουργοί μπορούν κάθε μέρα να εκφράζουν τις προσωπικές τους απόψεις δημόσια, είτε με δηλώσεις, είτε με άρθρα, είτε με συνεντεύξεις, έστω κι αν αυτές οι απόψεις είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με αυτές του κόμματος στο οποίο… διαβιούν πολιτικά. Και αυτό θα πρέπει να συμβαίνει προς χάριν της ενότητας στην παράταξη!

Όταν η παράταξη αυτή τυχαίνει να κυβερνά είναι γνωστό στον κ. Κ. Καραμανλή, που χρημάτισε κάμποσα χρόνια αρχηγός της παράταξης και Πρωθυπουργός, ότι τους υπουργούς ορίζει εκείνος και αυτοί είναι υποχρεωμένοι ανά πάσα στιγμή να μην αφίστανται από την γραμμή της παράταξης και του Πρωθυπουργού που τους όρισε.

Αλλιώς πώς είναι δυνατό να κυβερνήσει ένας Πρωθυπουργός, όταν κάθε μέρα θα ερωτάται αν συμφωνεί ή όχι με την εκσφενδονισθείσα άποψη του κάθε στελέχους κι ακόμα περισσότερο υπουργού;

Έχω την εντύπωση ότι ο ίδιος δεν κυβέρνησε έτσι, αλλά νοικοκυρεμένα και επομένως δεν θα πρέπει να συνιστά σε έναν διάδοχό του το αντίθετο.

Έρχομαι τώρα στον κ. Αντώνη Σαμαρά. Η πρώτη διαφωνία του παρουσιάστηκε επίσημα και μέσα στη Βουλή, ως όφειλε και δεδομένου του ότι ορθώς δεν τέθηκε θέμα κομματικής πειθαρχίας, ο κ. Σαμαράς εξήγησε τις απόψεις του, οι οποίες απηχούσαν και τις απόψεις πολλών πολιτών όλων των παρατάξεων, του γράφοντος συμπεριλαμβανομένου, χωρίς βέβαια ομαδοποιήσεις που δεν είναι του παρόντος.

Έκτοτε ο κ. Σαμαράς εξέφραζε τις απόψεις του και για άλλα θέματα, χωρίς να ενοχληθεί από τον Πρωθυπουργό, που απαντούσε ότι ο πρώην Πρωθυπουργός έχει τις απόψεις του και τις εκφράζει.

Έρχεται λοιπόν μία συνέντευξή του σε μία «σημαντική» εφημερίδα να κριτικάρει έντονα την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης του κόμματός του, σε μείζονα εθνικά θέματα, για τα οποία ο Υπουργός των Εξωτερικών επισήμως διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει η παραμικρή παρέκκλιση από την πάγια Εθνική γραμμή.

Αυτός ο υπουργός αμφισβητείται. Είναι δυνατόν; Τότε αμφισβητείται ο Πρωθυπουργός και η ίδια η κυβερνητική πολιτική.

Ερωτώ, τόσο τον ίδιο, όσο και τον προαναφερθέντα κ. Κ. Καραμανλή: Τι θα έκαναν εκείνοι σε μία τέτοια περίπτωση; Αν δεν είναι δυνατό να συνεννοηθούν μεταξύ τους δεν θα προέβαιναν σε διαγραφή; Πώς θα ήταν δυνατό να κυβερνήσουν; Είναι δυνατό ο συνεντευξιασθείς, γνωρίζοντας την επομένη της περί ης ο λόγος συνέντευξης ότι θα βρίσκεται πολύ μακριά να… δικαιολογείται ότι αυτά τα πράγματα τα έχει ξαναπεί και επομένως δεν δικαιολογείται καμιά διαγραφή; Αυτά τα λόγια άρκεσαν στον κ. Σαμαρά και άφησε τον νυν Πρωθυπουργό να λέει φερ ειπείν ότι δεν πειράζει που ο κ. Σαμαράς αφήνει να εννοηθεί ότι… είμαι και «ολίγον προδότης»; Ότι σε τόσο σοβαρά Εθνικά θέματα κάνω τα στραβά μάτια και είμαι διατεθειμένος να κάνω παραχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μου; Είναι δυνατόν;

Μα θα γίνονταν περίγελος του κόσμου. Είναι δυνατόν ένας Αντώνης Σαμαράς, ένας πρώην Πρωθυπουργός να συντάσσεται πίσω από όλων τον εσμό που ισχυρίζεται αυτά τα πράγματα, από τον έμπορο κηραλοιφών και «γνησίων» επιστολών του Ιησού Χριστού, μέχρι τους θλιβερούς «Σπαρτιάτες» των οποίων ο «αρχηγός» τους κατήγγειλε ως «Καμόρα και Μαφία» και φυσικά όλoν των αντιπολιτευομένων που… τρίβουν τα χέρια τους από χαρά για μια τέτοια απροσδόκητη «συμμαχία» αυτήν την δύσκολη γι’ αυτούς εποχή;

Την εποχή που εκεί… χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα; 

Επειδή ο κ. Σαμαράς το έχει ξανακάνει με οδυνηρά αποτελέσματα, δεν δικαιολογείται να το επαναλάβει λησμονώντας μάλιστα ότι… άλλος ο Δ.Ο.Λ. του Λαμπράκη και άλλος του Μαρινάκη!

Γι - Πας