ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ!..

Άρχισε το φετεινό καλοκαίρι με το… μεγάλο δώρο που αποφάσισε επιτέλους, ο «θυμωμένος» από το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών, Αλέξης Τσίπρας, να προσφέρει στον Ελληνικό λαό, τις Εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου. Φανταστείτε τι καλοκαίρι θα περνάγαμε αν δεν το είχε κάνει. Η… φώτιση εκείνης της στιγμής μας απάλλαξε από το να δούμε και να υποστούμε όλα αυτά που είδαμε και υποστήκαμε, αντί σε τριάντα μέρες σε ολόκληρους τέσσερις μήνες!
Τέλος πάντων είναι το μοναδικό πράγμα, το οποίο του το χρεώνουμε στα… «υπέρ», έστω και αν το έκανε… «εν βρασμώ ψυχής»!
Έτσι απαλλαχτήκαμε από αυτόν τον… «συρφετό ανικανοτήτων» και χαμογέλασε το χειλάκι όλων των Ελλήνων, έστω κι αν την τελευταία στιγμή οι Συριζαίοι κατάλαβαν τι χάνουν και προσπάθησαν ματαίως να τα ανακτήσουν! Το πουλί είχε πετάξει.
Έτσι κι εμείς κάναμε τις διακοπές μας της προκοπής, αντικρύζοντας τα ανακουφιστικά χαμόγελα των συνανθρώπων μας και την… φοροδιαφυγή να κάνει τη δουλειά της, όντας από τα κουσούρια που δύσκολα ξεριζώνονται, μαζί με άλλα πολλά και διάφορα που μας προσέφερε η υπερτετραετής «αριστερή διακυβέρνηση», φιλοδωρώντας και με… ξύλο όσους την ανακάλυπταν!
Αυτή η τελευταία ήταν απαραίτητο να είναι χορταστική για να γνωρίσει καλά ο Ελληνικός λαός το… «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστεράς που, μη ούσα αυτάρκης, εξέθρεψε στους κόλπους της τα… κάθε καρυδιάς καρύδια, των Καμμένων, των Κουντουράδων, των Παπαχριστόπουλων, των Κουίκηδων, των Παπακώστηδων, των Χρυσοβελόνηδων και όλων των άλλων υπολειμάτων της Πασοκικής φαυλοκρατίας για να μην τους ονοματίσω έναν – έναν.
Φανταστείτε ότι, όταν ο Τσοχατζόπουλος ρωτήθηκε, σε κάποιο διάλειμμα της εκτός Κορυδαλλού διαβίωσής του τι πρόκειται να ψηφίσει, απάντησε: «ΣΥΡΙΖΑ, τι άλλο»;
Μετά τα καλά ήρθαν οι πυρκαγιές αναμενόμενες με αγωνία για πολλούς και διάφορους λόγους, με πρώτο και καλύτερο την ανοργανωσιά και την εμπειρία του «Ματιού», που δεν άφηνε πολλούς να… κλείσουν «μάτι» και ήθελαν να δουν την ιστορία επαναλαμβανόμενη. Έτσι γιορτάσαμε την Μεγαλόχαρη και την Κοίμησή της, με ένα κράτος να υπάρχει επιτέλους και να αγωνίζεται.
Και τι άλλο ακόμα; Έναν γείτονα που απολωλάθηκε μη έχοντας να προσφέρει τίποτε άλλο στον Τούρκικο λαό από την απειλή του πολέμου και των «κατακτήσεων» και στον οποίο, οι μεν ανατολικότεροι αυτού του προσφέρουν τα μέσα για να πραγματοποιήσει τις… επιδιώξεις του, οι δε δυτικότεροι κοντινοί και μακρινοί μένουν με ορθάνοιχτο το στόμα και δεν μπορούν ακόμα να καταλάβουν… που θέλει να το πάει αυτός ο τρελός!
Έκπληκτοι ακούσαμε τον Αμερικάνο Τραμπ να τα ρίχνει στον προκάτοχό του, επειδή, λέει, δεν έδωσε στον Ερντογάν αυτά που του δίνει ο Πούτιν! Αυτοί είναι οι σημερινοί ηγέτες του Κόσμου, που αντί να δείξουν την πυγμή τους για την προάσπιση της ειρήνης, χαϊδολογούν τους Ερντογάνηδες, τους Κιμ Γιονγκ Ουν και τους Ασάντηδες της Συρίας, αδιαφορώντας για τις δολοφονίες ολόκληρων λαών και τη δημιουργία της γνωστής σε εμάς προσφυγικής δυστυχίας. Και το ακόμα χειρότερο να παραβλέπουν τους μεγάλους κινδύνους από την αλλαγή του κλίματος και της επερχομένης με μαθηματική ακρίβεια καταστροφής του πλανήτη Γη.
Λέμε: Ο Θεός να βάλει το χέρι του! Αλλά ο Θεός μόνο με ένα «κατακλυσμό» είναι δυνατό να παρέμβει!

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ…
Ίσως η ιδεολογική μου τοποθέτηση με επηρεάζει, ίσως η ανάμνηση της υπερτετραετίας με τις ιδιαιτερότητές της, πολλές από τις οποίες ξεπερνούσαν κάθε λογική, ίσως όμως και η σπαρταριστή πραγματικότητα είναι όλα εκείνα τα οποία δείχνουν ότι η νέα κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και ο ίδιος πηγαίνουν πράγματι καλά και έτσι φαίνεται η διαφορά. Σαν έτοιμη από καιρό!
Η προηγούμενη κυβέρνηση ήθελε να αυτοαποκαλείται «προοδευτική»! Αλλά: Πρόοδος είναι η ατημελησιά και η μέγκλα; Πρόοδος είναι η αδιαφορία για την ευπρέπεια του περιβάλλοντός μας χώρου, η ρυπαρότητα σε κάθε ευπρεπή, κατά γενική παραδοχή, επιφάνεια και χώρο, η αδιαφορία για το ποιος μπαίνει στους Πανεπιστημιακούς χώρους και το τι κάνει σε αυτούς τους χώρους: Προς Θεού όμως να μην θεαθεί σε αυτούς τους χώρους κάποιος ένστολος; Έστω και ευπρεπής, έστω κι αν τον κάλεσε ο Πρύτανης; Και πώς τόλμησε αυτός ο τελευταίος να κάνει τέτοια ιεροσυλία;
Πρόοδος είναι η Πρόεδρος της Βουλής να αφήνει το γραφείο της και να κατεβαίνει να… διαπληκτιστεί με έναν ολόκληρο αντισυνταγματάρχη, ψυχραιμότατο αλήθεια, της Αστυνομίας επειδή δεν επέτρεπε στα «στίφη» μιας διαδήλωσης να εισέλθουν στον… ναό της δημοκρατίας για διαμαρτυρία;
Πρόοδος είναι το «θυμιάτισμα» παντός αριστερού προσώπου και πάσης αριστερής μνήμης και η λησμοσύνη παντός μη αριστερού και πάσης μη αριστερής μνήμης;
Πρόοδος είναι η σύγχυση του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη και του Οδυσσέα Ανδρούτσου, με τον Ζαχαριάδη, τον Άρη Βελουχιώτη και τον Νίκο Πλουμπίδη, αφού πρώτα, η ολομέλεια της παράταξής τους τους αποκατέστησε από τις κατηγορίες της προδοσίας που η ίδια τους είχε προσάψει; Όχι βέβαια.
ΠΡΟΟΔΟΣ είναι η τιμή και η δόξα σε ΟΛΑ τα τέκνα της πατρίδας που πάσχισαν γι’ αυτήν και την ελευθερία και ανεξαρτησία της.
ΠΡΟΟΔΟΣ είναι η ευπρέπεια και η ανάδειξη της πραγματικής ΠΡΟΟΔΟΥ και της πραγματικής Δημοκρατίας μέσα σε αυτήν ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ!
Γι - Πας