ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΚΑΝΩ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΝΑ ΑΓΙΑΣΩ, ΑΛΛΑ...
Πρέπει να με πιστέψετε εσείς, που... με κατηγορείτε ότι πολύ μονόπλευρα ασχολούμαι και με «οξύ» τρόπο με τα του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ και τα συν αυτώ, ότι κάνω μεγάλες προσπάθειες να ξεφύγω αλλά... «δεν με αφήνουν οι διαβόλοι», όπως θα έλεγε και ο «προσπαθών να αγιάσει»! Απόδειξη αυτού το ακολουθόν σχόλιο για τους καινούργιους δρόμους και πολλά άλλα που δείχνουν ότι κι εμένα δεν μου αρέσει η οποιαδήποτε μονόπλευρη απασχόλησή μου. Είναι δυνατόν όμως μέσα σ’ αυτές τις... δύσκολες εποχές να ακούς ότι κάποιος «δοτός» σε μια θέση έκοψε μισθό για τον εαυτό του 20 χιλ. ευρώ το μήνα και πήρε και 200 χιλ. ευρώ προκαταβολή, ότι άλλος προχώρησε πολύ περισσότερο καθορίσας μηνιαίο μισθό για τον εαυτό του 52 ολόκληρες χιλιάδες ευρώ και 39 επίσης ολόκληρες χιλιάδες για συγγενικό του πρόσωπο κι αυτοί όλοι δεν βρίσκονται ακόμα στο... φρέσκο, ούτε καν κατηγορούμενοι σε κάποιο αυτόφορο;
Άλλος μόλις του δόθηκε μία θέση, προήγαγε τον εαυτό του στον... ύψιστο βαθμό, πρόσθεσε στο εφ’ άπαξ του επιπλέον 100 χιλ. ευρώ και ζήτησε άμεσα την συνταξιοδότησή του! Σαν να μην έφτανε αυτό ο αρμόδιος Υπουργός,  εκείνος ντε που πέρα από τις οικονομικές Πανεπιστημιακές ατασθαλίες... ξέχασε να δηλώσει στο «πόθεν έσχες» ένα εκατομμύριο Ευρώπουλα, είπε απορών: Τι κάνετε έτσι; Πού είναι το πρόβλημα; Νόμιμα έδρασε ο άνθρωπος!
Κάπου αλλού, στο... προσφυγικό πανηγύρι, ο αρμόδιος και συνεχώς διαμαρτυρόμενος υπουργός για... άδικες παρατηρήσεις, σε ερώτηση για ορισμένες, υψηλές την σήμερον ημέραν, αμοιβές κάποιων... «εκλεκτών» του των 3.000 ευρώ, απάντησε θρασύτατα με αύξηση σε 4.000 ευρώ, λέγοντας ότι τόσο έπρεπε να δώσει! Εμείς τι να πούμε; Με τα λίγα ελληνικά που γνωρίζουμε για τους Νόμους του Κράτους, μάθαμε ότι ο... ανώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι εκείνος του Προέδρου του Αρείου Πάγου, ο οποίος εκ προοιμίου έχει και τα ανάλογα προσόντα και προπαντός την ανάλογη πείρα και ότι αποτελεί νομικό αμάρτημα η υπέρβαση αυτού του μισθού. Επομένως, η διαβάθμιση μεταξύ του ανώτατου μισθού ενός Δημοσίου λειτουργού και αυτού του Προέδρου του Αρείου Πάγου θα πρέπει να δικαιολογείται, κυρίως από προσόντα νομίζω. Τι συμβαίνει λοιπόν και καταστρατηγείται αυτός ο Νόμος, χωρίς να... ιδρώνει κανενός το αυτί; Και μιλάμε για τετραπλασιασμό ή ακόμα και δεκαπλασιασμό ενίοτε αυτού του ποσού. Δεν υπάρχει εδώ αυτεπάγγελτος δικαστικός έλεγχος; Δεν υπάρχουν αυτόφορα; Και μέσα σε όλα τα άλλα τα οικονομικά, αυτά που καίνε τον κοσμάκη, τον κοσμάκη που μαθαίνουμε από τηλεοπτικές εκπομπές ότι... «φουσκωτοί» του παίρνουν τον 13ο μισθό – της ιδιωτικής πρωτοβουλίας – με την απειλή της απώλειας της εργασίας του, ή κατά τον ίδιο τρόπο του κουρεύουν τις ασήμαντες πια αποδοχές του, τις οποίες στη συνέχεια... διαχειρίζεται αφορολόγητες ο «καλός» εργοδότης, μέσα σε όλα αυτά ήρθε και η δήλωση ενός ανώτατου Συριζαίου ότι «είναι ανοησία η φύλαξη των συνόρων μας»! Δεν πρόκειται αυτόν να τον χαρακτηρίσω ως προδότη, διότι αυτός ο χαρακτηρισμός απευθύνεται σε άτομα έχοντα σώας τας φρένας! Πώς να αγιάσω λοιπόν αγαπητοί μου συμπολίτες;

ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ...
Ταξιδεύοντας προ ημερών με την παρέα της «Περιηγητικής», έκανα για πρώτη φορά τις εξής τρεις διαπιστώσεις:
ΠΡΩΤΗ: Τελειώνοντας την ανηφόρα του «Ροβίλεστου», αποχαιρέτησα την «Κανέτα» και στρίβοντας αριστερά έφτασα στο... πιτς φυτίλι στο χωριό «Καμπή» της Άρτας. Και δεν ήταν μόνο η «Κανέτα», ήταν και το Χάνι Τερόβου, τα Πλατανάκια, το Κουκλέσι, η Παναγιά, ο Κερασώνας και η λίμνη του Λούρου με το φράγμα της: Ήταν το καλύτερο κομμάτι του Λούρου με όλες τις ομορφιές του, οι οποίες προσδοκώ να μείνουν ανέπαφες και να ομορφύνουν ακόμα περισσότερο για επίσκεψη αναψυχής, που θα γίνεται πια, πιο εύκολη χωρίς την μεγάλη κυκλοφοριακή κίνηση. ΔΕΥΤΕΡΗ: Το γραφικό ψαροχώρι «Μενίδι» είναι πια κοντά μας, μια ανάσα που λένε και με πολύ εύκολη διαδρομή. ΤΡΙΤΗ: Η γραφική επίσης Αμφιλοχία, βγαίνει οριστικά από την διαδρομή μας, η οποία γίνεται πολύ εύκολη μιας και ενώνεται κατ’ ευθείαν με την γνωστή μας παράκαμψη του Αγρινίου. Απομένουν, η περιπόθητη παράκαμψη του Μακρυνόρους και η κατ’ ευθείαν σύνδεση με την γέφυρα του Αντιρρίου-Ρίου για να κάνουν αυτή την αγωνιώδη διαδρομή παιχνιδάκι. Όπως δε ανακοινώνεται, αυτό δεν θα αργήσει. Θα υπάρχουν, λέει και διόδια. Αμ πώς να γίνει; Όποιος δυσφορεί ας... ακολουθήσει την παλαιά διαδρομή! Οι καλοί δρόμοι, εκτός από τα έξοδα κατασκευής, απαιτούν και έξοδα συντήρησης.
Γι - Πας