ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΓΙΑΤΙ;
Αλήθεια πού πάμε; Γιατί δεν καθόμαστε κάτω για να δούμε πού πάμε; Δεν είναι δυνατό να μη βλέπουμε αυτό που το βλέπουν όλοι οι άλλοι; Την καταστροφή μας! Γιατί καθόμαστε και τους ακούμε και τους βλέπουμε τι μας κάνουν κάθε μέρα οι Τσιπρο-Καμμένοι; Γιατί τους αφήνουμε να υποτιμούν τόσο την νοημοσύνη μας. Γιατί τους αφήνουμε να κάνουν αυτά, για τα οποία ο κάθε λογικός νους θα εξεγείρονταν από ντροπή και απέχθεια; Γιατί τους αφήνουμε να ιδρύουν πρωθυπουργικά γραφεία για να τοποθετήσουν σε αυτά κομματικά τους υποχείρια, ανίκανους για οτιδήποτε και πληρωνόμενους ηγεμονικά, ενώ προικισμένοι και ταλαντούχοι νέοι μας με χίλια δυο προσόντα παίρνουν των οματιών τους; Γιατί δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα αυτά τα δαπανηρά ταξίδια... αναψυχής, εκεί όπου άλλοι ηγέτες αδιαφόρησαν και τόλμησαν οι δικοί μας «ηγέτες» να μας παρουσιάσουν ως μεγάλη επιτυχία την γνωριμία τους με τους ηγέτες της Ζιμπάμπουε; Γιατί δεχόμαστε τα καμώματα του Υπουργού της Εθνικής Άμυνας, τα τόσο επικίνδυνα, όπου άφησε τον Κασσιδιάρη να μας διδάξει πατριωτισμό, όταν εκκρεμεί ακόμα μία μεγάλη δίκη για σημαντικά παραπτώματα σε βάρος του; Γιατί τους αφήνουμε να ασελγούν τόσο βάναυσα στην Εθνική μας Παιδεία κάνοντάς την να εξευτελίζεται διεθνώς και να πέφτει στα μάτια του Ελληνικού λαού; Γιατί αφήνουμε την επίσημη «Αναρχία» να έχει λόγο και δράση μέσα στο ίδιο το Κράτος, το οποίο αυτή καθεαυτή η ιδεολογία της το λοιδωρεί και καίει την σημαία μας; Γιατί η δική μας ψυχή δεν εξεγείρεται, όταν εξεγέρθηκε η ψυχή του «μεγάλου μας Μίκη»; Τι περιμένουμε ακόμα να δούμε; Γιατί δεν αντιδράσαμε όταν κάποια τσιράκια έτρεξαν στην Κομοτηνή και βρήκαν έναν κόκκινο απλό στενό διάδρομο από σπίτι και τον έστρωσαν στο αεροδρόμιο για να περάσει ο μεγάλος ηγέτης από «κόκκινο χαλί»; Και αυτουνού μεν το κατάντημα το είδαμε, τι κάναμε όμως; Γιατί αφήνουμε κάποια... «υποκείμενα» του τύπου Πολάκη να μας υβρίζουν με τον γνωστό σε όλους μας χυδαίο τρόπο; Αυτός δεν θα έπρεπε να ξεμυτάει από την πόρτα του χωρίς να... λούζεται με... τα δικά του λόγια! Κι ας μην κατηγορηθώ για ταραξίας! Γιατί αφήνουμε κάποιους «τύπου» Σπίρτζη να μας δουλεύουν ότι υπογράφουν... «κλαίοντας» συμβάσεις και επενδύσεις απολύτως απαραίτητες στην πατρίδα μας; Κι από την άλλη καλοζούν πλημμυρισμένοι στο... «τάληρο» και αυτοί και οι... «δικοί» τους; Και με τον «Άρη» και με τον «Ζέρβα» δεν γίνεται! Γιατί αφήνουμε άλλους κάποιους «τύπους» σαν τον Κατρούγκαλο να μας πετάνε κατάμουτρα ότι είναι... «κομμουνιστές» και πως ό,τι κάνουν το κάνουν για το καλό μας; Έτσι, λοιπόν, είναι οι κομμουνιστές; Ας απαντήσουν οι πραγματικοί, που ζουν ανάμεσά μας, σ’ εμάς που δεν είμαστε κομμουνιστές, για να... μαθαίνουμε! Γιατί τον αφήνουμε να μας βγάζει... «διαγγέλματα για να μας δείξει πως θα πάρει τις συντάξεις από τους... «πλούσιους» των 900 ευρώ και θα τις δώσει στους... «φτωχούς» κάτω των 500 ευρώ για να τους κάνει ίσους, όπως στην Βουλγαρία και τη Ρουμανία που του παραγγέλνει ο Σόιμπλε και η Λαγκάρντ; Θέλει... κνούτο ή όχι; Γιατί τους αφήνουμε να ευνοούν ολοφάνερα το μπανταξιλίκι και να χτυπούν αλύπητα την εντιμότητα; Και επειδή τους αρέσει η... Ελληνική επανάσταση... αναφωνώ, όπως ο Ρήγας Φεραίος: «Ως πότε παλικάρια θα ζώμεν στα στενά;»...

ΓΙΑΤΙ Η ΗΡΩΟΠΟΙΗΣΗ;

Θα ήμουν παράλογος εάν έμενα ασυγκίνητος από τον θάνατο ενός νεαρού, παιδιού θα έλεγα, ο οποίος συμμετείχε σε μία συγκέντρωση έστω και φορτισμένη. Ορθά λοιπόν έγιναν τα δέοντα και ο υπεύθυνος αυτής της «δολοφονίας» βρέθηκε, δικάστηκε διεξοδικά και καταδικάστηκε ανάλογα. Θα θεωρούσα επιτρεπτή και κάποια μνημόνευση κατά την ημερομηνία του θανάτου αυτού, ο οποίος, κατά τη γνώμη μου, ήταν συμπτωματικός, ως μεμονωμένο περιστατικό, το οποίο, όπως προανέφερα διερευνήθηκε πλήρως! Από του σημείου όμως αυτού, μέχρι του σημείου να ξεσηκώνεται η νεολαία της Ελλάδας κάθε χρόνο, να διοργανώνονται συλλαλητήρια και καταστροφές, μικρές ή μεγάλες, κάθε χρόνο, χωρίς απολύτως κανένα λόγο, αυτό είναι κάτι ανεξήγητο για ένα οργανωμένο και ευνομούμενο κράτος. Ποιος είναι ο λόγος της τόσο εμφανούς ηρωοποιήσεως ενός άτυχου παιδιού, που απλά συμμετείχε σε ένα συλλαλητήριο; Προσωπικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο και ειλικρινά συμμερίζομαι τον πόνο των γονιών του για τον χαμό του παιδιού τους. Γιατί τάχα δεν γίνεται το ίδιο για τον άτυχο Αξαρλιάν που μέσα στα νιάτα του χάθηκε σε μια τρομοκρατική επίθεση; Επώνυμη! Θα μου πείτε ότι το... κακό ξεκινάει από τον «τριήμερο γιορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου», όπου υπάρχει βέβαια ο λόγος του γιορτασμού της επετείου της απελευθέρωσης από μία δικτατορία που είχε καταλύσει τις ελευθερίες του λαού. Εκεί συμμετείχαν νέοι όλων των δημοκρατικών ιδεολογιών και γι’ αυτό αξίζει η μνημόνευση αυτής της ημερομηνίας. Κι όμως κάποιοι την καπηλεύονται και κατάφεραν να περάσουν στα Ελληνικά Σχολεία την ιδέα της... «εκατόμβης νεκρών», χωρίς κατάλογο! Τα παιδιά δεν ξέρουν. Αυτό έχει διερευνηθεί επίσης διεξοδικά με εισαγγελική έρευνα και πολύ σοβαρή μάλιστα. Κάποτε επομένως θα πρέπει να σκύψουμε στα σοβαρά μας προβλήματα και να σταματήσουμε την... βιομηχανική παρασκευή... Αθανασίων Διάκων, Κολοκοτρώνηδων και Καραϊσκάκηδων! Λίγη σοβαρότητα χρειάζεται!
Γι - Πας