ΠΑΣ...ΕΣ
ΙΤΑΛΙΚΗ... ΣΑΛΑΤΑ...
• Το χειρότερο δυνατό «ποδαρικό» έκανε το βράδυ της Κυριακής η Εθνική μας ποδοσφαίρου στο πρώτο της παιχνίδι για τα προκριματικά του EURO 2016 κόντρα στη Ρουμανία.
Στο «παγωμένο» απ’ την έλλειψη φιλάθλων στάδιο «Γ. Καραϊσκάκης», η «σαλάτα καπριτσιόζα» που παρουσίασε ο καινούργιος ομοσπονδιακός τεχνικός Κλαούντιο Ρανιέρι (φωτό) ήταν το κατάλληλο «ορεκτικό» για τους Βαλκάνιους αντιπάλους της, οι οποίοι έφθασαν σχεδόν άκοπα σε μια νίκη τεράστιας βαθμολογικής και ψυχολογικής σημασίας.
Παραδοσιακά για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ο Σεπτέμβριος θεωρείται «μαύρος μήνας» αφού σπανιότατα σε ξεκίνημα προκριματικών αγώνων το πρόσημο είναι θετικό.
Απέναντι λοιπόν στους «πεινασμένους» για εκδίκηση Ρουμάνους λόγω του πρόσφατου αποκλεισμού απ’ την τελική φάση του Παγκ. Κυπέλλου της Βραζιλίας, ο Ρανιέρι πιάστηκε παντελώς «αδιάβαστος» ή «εκτός κλίματος» αν προτιμάτε.
Παρ’ ότι ήταν γνωστό εδώ και αρκετούς μήνες ότι ο Ιταλός «προφέσορας» θ’ αποτελούσε τον διάδοχο του Φερνάντο Σάντος στην τεχνική ηγεσία, το «σκανάρισμά» του στο έμψυχο δυναμικό της Εθνικής συνοδεύτηκε με παταγώδη αποτυχία στο ντεμπούτο του.
Κανένας δεν αμφιβάλει για την αξία και το «μέγεθος» του... σινιόρε Κλαούντιο, ο οποίος έχει στο «παλμαρέ» του σπουδαία επιτεύγματα, όμως στο ποδόσφαιρο πάντα τα «φρέσκα κουλούρια» διαμορφώνουν το παρόν και το μέλλον είτε σε συλλογικό είτε σε ατομικό επίπεδο.
Δεν ξέρω σε ποιο... όνειρο είδε τον απειρότατο Μάνταλο βασικό ή τον Διαμαντάκο αριστερό χαφ, σε μια απόπειρα προφανώς να διαφοροποιήσει την εικόνα της Εθνικής συγκριτικά μ’ ότι είχαμε συνηθίσει, αλλά κρίνοντας εκ του αποτελέσματος η τακτική που ακολούθησε αποδείχθηκε «καταστροφική» για την κατάκτηση βαθμού ή βαθμών.
Μετά την «περιπέτεια» του Μουντιάλ, το «άστατο» πρόγραμμα προετοιμασίας των περισσότερων διεθνών και την ολοφάνερη έλλειψη επίσημων αγώνων, αντί ο Ρανιέρι να πάει σε «σίγουρες» λύσεις, τουλάχιστον για την εξασφάλιση της ισοπαλίας, προτίμησε να κάνει «πειράματα» λες και ήταν φιλικό παιχνίδι...
Ίσως η σημαντική απουσία του απ’ τους πάγκους να τον έχει θέσει εκτός «φόρμας», αλλά ευχόμαστε προχθές να πήρε το «μάθημά» του πρώτος απ’ όλους...
Καλώς ή κακώς η Ελλάδα δεν είναι Ιταλία, Αγγλία, Γαλλία, κλπ. για να έχει την ευχέρεια τεραστίων αγωνιστικών «τομών» με το «καλημέρα», ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για πρώτη φορά θ’ αγωνιζόμαστε χωρίς τον εμβληματικό αρχηγό Γιώργο Καραγκούνη, που ήταν σαν ένας δεύτερος προπονητής στη συγκεκριμένη ομάδα.
Η «κληρονομιά» που βρίσκει ο Ρανιέρι απ’ τους προκατόχους του Ρεχάγκελ και Σάντος σίγουρα είναι τεράστια, αλλά ο Ιταλός θα πρέπει πρώτα να πείσει ότι δεν ήρθε στη χώρα μας για να... κολλήσει τα τελευταία ένσημα ή να «μοστράρει» τα... φινετσάτα κουστούμια του...
Ασφαλώς θα χρειαστεί κάποιο χρόνο προσαρμογής, όμως για έναν τεχνικό της εμπειρίας του ένα συγκρότημα σαν την Εθνική Ελλάδας οφείλει να είναι «παιχνιδάκι» στη διαχείρισή του...
Αν πρόκειται να κατεβαίνουμε με τέτοιες αλλοπρόσαλλες ενδεκάδες για να χάνουμε, μπορούμε να το κάνουμε και με προπονητή που παίρνει τα... μισά λεφτά απ’ τον Ιταλό...
Στον όμιλο άλλωστε που συμμετέχουμε και με δεδομένη την απ’ ευθείας πρόκριση των δύο πρώτων ομάδων, θα μιλάμε για ανεπανάληπτο «κάζο» αν δεν καταφέρουμε να προκριθούμε στα τελικά της Γαλλίας το 2016...
Και καλό θα είναι οι κύριοι της ΕΠΟ ν’ αφήσουν κατά μέρους τα... λιβανίσματα στον κ. Ρανιέρι κοιτάζοντας πώς θα τον κατατοπίσουν ΕΥΣΤΟΧΑ στο νέο του περιβάλλον χωρίς περιττές «φανφάρες»...
Η Ελλάδα έχει αλλάξει πλέον επίπεδο και δεν ζούμε σ’ εποχές... 70 και 80 χρόνων πριν, όπου προσλαμβάνονταν ξένοι «καθηγητές» προπονητικής, σε... μετασυντάξιμη όμως ηλικία, αφήνοντας τον κόσμο με... ανοιχτό το στόμα από θαυμασμό... μέχρι τη στιγμή που... αποκοιμιούνταν στους πάγκους...