Λιμνήσιο ψάρι έτρωγαν μόνο οι γρουσούζηδες!..

• Γεια σας χωριανοί! Το ημερολόγιο έγραφε προχθές Τσικνοπέφτ’. Την θυμάστε; Νοσταλγάτε προπολεμικά τους κεφτέδες με κρομμύδια; Λαγό σκορδαλιά; Σκωτάκια με καρολίνα ρύζι… στο νταβά; Κεφτέδες με κουρκούτι; Μαγειρεύονται ακόμα αυτά τα φαγιά; Ευτυχώς που λειτουργούν κι οι Εκκλησιές και καταλαβαίνουμε ότι είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Βοήθειά σας να χαρείτε με τις φαμίλιες σας… κι οι ανύπαντροι… παντρεμένοι, έλεγαν τον τόπο μας. Θα τρώγαμαν την κρεασόπτα, την πρώτη Κυριακή και την τυρόπτα την δεύτερη κι ύστερα… 40 μέρες θα καρτερούσαμαν Πασκαλιά για να γλύψουμε κόκκαλο αρνίσιο! Σας το ματάειπα πως… μοσκάρι και γελαδνό ήταν φτηνά κρέατα. Το κατσικάκι το καταδέχονταν και την γίδα την είχαν ξορκισμένη! Μήνα ήταν χύτρες ταχύτητος; Τον πατσιά τον είχαν για πρώτο πράμα… κι έπιναν και το κρασάκι τους πουρνίσιοι! Λιμνήσιο ψάρι έτρωγαν μόνο οι γρουσούζηδες που τα μετρούσαν γιατί ήταν φτηνό, ενώ είναι υπέροχο φαΐ να ξέρεις να μαγειρέψεις λιμνίσια. (Μια φορά κι έναν καιρό δηλαδή, που ήταν τα νερά της Λίμνης μας χωρίς πετρέλαιο και καυσαέριο).
Είχα μια κουμπάρα σαν αδερφή κι εκείνη ήταν πολύ θρήσκα κι έκανε αισχή Σαρακοστή… κι ύστερα έπεφτε με τα μούτρα στη σούπα την Πασκαλιάτ’κ με το βούτυρο το λιωμένο και το αρνί το γεμιστό… κι ύστερα την είχαμαν του θανατά… Είμασταν όλο ξωκκλήσια σε διάφορα χωριά που είχαν άγιο που γιόρταζε και στρώναμαν καλό χράμι και άσπρο τραπεζομάντηλο κι απλώναμαν τα φαγουλάτα μας και αλλάζαμαν και μεζέδες με γνωστούς στα διπλανά τσιόλια!.. Οι άντρες κάθονταν σταυροπόδι – όσοι μπορούσαν! Όσοι δεν μπορούσαν έφερναν γύρα ορθοί.. Οι γυναίκες κάθονταν με τα πόδια απλωμένα προς τα έξω… και τα σκέπαζαν και μ’ ένα άσπρο κοφτό κέντημα! Οι νιότερες γυναίκες που είχαν μυξιάρκα… κόσιευαν να τα ξεχωρίσουν που είχαν αρχίσει εμφύλιο με μυξιάρκα από άλλη παρέα… Πολλοί, είχαμαν και τα αγαπημένα μας σ’κλιά μαζί… που άρπαζαν τα κόκκαλα στον αέρα! Όσοι είχαν δουλάκια (έτσι λέγονταν τότε) τ’ άφηναν νηστικά ώσπου να τελειώσουν εκείνοι το γλούπιασμα. Κι η μικρή νταμιζάνα με το κρασί έφερνε γύρα την παρέα! Όσοι τα πάταγαν, έβγαιναν με το παϊτόν κι έδιναν ραντεβού πότε θα νάρθ’ να τς ματαπάρ’. Τι νομίζετε… μοναχά στο Χάιντ-Παρκ στρώνουν τα τσιόλια τους για πικ-νικ;
Πώς θα περάσετε τις γιορταστικές μέρες παιδάκια μου; Ασφαλώς θα πάρετε τους δρόμους… Μόνο τα βουνά αποφύγετε να πάρετε άμα δεν το λέει η περδικούλα σας… Η αφεντιά μου σας εύχεται νάστε γεροί… με την τζιέπη γιομάτη. Ζητάω πολλά… Α, θα νάθελα να δω λίγο τηλεβιζιόν της προκοπής… όχι όλο σκουξίματα!.. Ας θυμηθούμε πως υπάρχουν και πάσχοντες σωματικώς και οικονομικώς… μπορούμε να βοηθήσουμε τσιότσιο… Και τα ζώα χρειάζονται και φαΐ και χάδι… (για τ’ αδέσποτα λέω…).
Πολύ γεροντικά σας έγραψα…
Τι περιμένετε από την Κυρά Κούλα που έκλεισε τα 93 προχτές!
Καλές Γιορτές! Γεια σας!
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.