ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Τώρα ρίχνω ευχές με πολλή ευχαρίστηση!..
 «Την εφημερίδα… την εφημερίδα μην ξεχάσεις…» φώναξα στην κοπέλα που κάποιες ώρες βοηθάει στο νοικοκυριό μας.
Ήθελα να δω το γύρισμα από την Κυρά Φροσύνη, στα γραφεία της εφημερίδας – όπου, χρόνια τώρα, γίνεται η κοπή της πίτας του «Πρωινού Λόγου» μας. Ζήλεψα και… ευχαριστήθηκα! Ζήλεψα, γιατί δεν ήμουν κι εγώ –λόγω νειάτων γραμμένων- και ευχαριστήθηκα που φέτος οι φίλοι της εφημερίδας μας, ήταν περισσότεροι, απ’ όλων των… πολιτικών αποχρώσεων! Αυτό θα πει πλουραλισμός.
Κάθε χρόνο και καλύτερα, Πρωινέ Λόγε μας, Κύριε Βασίλη μας, Χρόνια Πολλά! Καλή Χρονιά! Να χαίρεστε την φαμίλια σας. Χρόνια πολλά Βασιλάκη, συνεχιστή της δυναστείας Κουτσολιόντου. Εβίτα μας, μ’ ένα σύντροφο «καλό κι έξυπνο παιδί»! Μαρία μας… συντονίστριας των πάντων αυτού μέσα. Να τους χαίρεσαι όλους τους. Να χαίρεστε το ιδανικό προσωπικό σας και να σας χαίρονται κι εκείνοι… (Κάποτε, ήμουν κοπελίτσα κι εγώ… και όταν έβλεπα κάποια γνωστή μας γραία – στο δρόμο και ήμουν και παρέα με την μάνα μου… της έλεγα… μη σταματάς… μη σταματάς… θα μας αρχίσει στις ευχές και θα την δείρω! Με μάλωνε η μάνα μου… να μάθω τρόπους. Λοιπόν, εκείνες όλες οι γριές με καταράστηκαν ή με ευλόγησαν; Ρίχνω ευχές με ευχαρίστηση πολλή.
Κοσμάκη μου, στον τόπο μας και στα πέρατα της Γης της Οικουμένης… αν είναι δυνατόν να μη σας δακρύσει μάτι και να μην έχετε άδειο στομάχι. Ζωάκια μου, να μην πεινάτε. Χορταράκια μου, νάστε ζωντανά και ν’ ανθίζετε. Νερό μου, ποτέ να μη στερέψεις! Ήλιε μου, ζέσταινε την πλάση… Ελληνική τηλεόραση… πότε θα συνέρθεις από το εγκεφαλικό που σε βάρεσε; Διαφημιστές ανοήτων πραγμάτων… ελάτε στα σύγκαλά σας… νισάφ’ μπα; Μωρές κοπέλες μου, ξεστολίσατε τα δέντρα σας; Μπελιάς κι αυτός! Εμείς τα καψαρά, εκείνου του καιρού των παιδικών μου χρόνων, θέλαμαν να μοιάσουμε τας Αθήνας κι αρχίσαμαν να στολίζουμε δέντρα. Έλατα δεν είχαμαν εδώ κοντά και τα πεύκα απαγορεύονταν να τα κόψουμε, πληρώναμαν πρόστιμο, αν μας έπιανε η δασική υπηρεσία… γι’ αυτό… συμβιβάζομασταν μ’ ένα ξερό κλαρί που το στολίζαμαν πλουσιοπάροχα! Το γιομίζαμαν σερπαντίνες και κοκόσιες και λεφτόκαρα και σύκα ξερά… τυλιγμένα στα χρυσόχαρτα που είχαν τα τσιγάρα πολυτελείας που κάπνιζε ο πατερούλης… Βάναμαν και τουφίτσες βαμπάκι για χιόνι… και μια εικόνα φάτνης πάνω σε ξερό χορτάρι… και καμαρώναμαν και ψέλναμαν κιόλις. Στην Κατοχή… 41-42-43-44 ψάχναμαν για ψια μπομπότα και λίγη «χνουμ» για μια μαγκαλάδα… και ψέλναμαν ενθαρρυντικά ό,τι μας κατέβαινε, μας έρχονταν στο στόμα. Κάναμαν και σπαρματσέτα με ξούγκι γρουνίσιο (όταν κονομούσαμαν ξούγκι)! Γι’ αυτό σας λέω… μη σκιάζεστε τα σκότη… Όπου νάναι θα στρώσει η κατάσταση! Κι άλλο να στρώσει; Εδώ κάνουμε δίαιτες και γυμναστικές στα γυμναστήρια για να μην πάρουμε γραμμάριο ξούγκι… Ζουρλά πράγματα, παιδιά μου! Καλή χρονιά!
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.