ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Η μάσα και το τσιγαράκι σκοτώνουν με τη θέλησή μας!

• Τη μια μέρα είπαμαν χρόνια πολλά στον κυρ Αντώνη... και την άλλην... τον ξεπροβοδίσαμαν!.. Δώστε βάση – που λεν οι μαγκαφάδες...
Σας είχα μολογήσει για το γαμήλιο ταξίδι μου το «50». Γενάρη μήνα ανήμερα του Άη-Γιωργίου του δικού μας... Χαράματα φύγαμαν από τον Φώντα τον Μανέτο... (το πρακτορείο Αθηνών)... μεσάνυχτα, με το τελευταίο φέρυ-μπόουτ... το ξέσκεπο, περάσαμαν απέναντι. Δε ματαλέω για κείνη τη βραδιά εκεί.
Την άλλη μέρα – του Αγίου Αντωνίου – το βραδάκι... φτάσαμαν στον Πειραιά, στο πεθερικό μου... και μάθαμαν τα ευχάριστα. Είχε αρραβωνιαστεί η κουνιάδα μου... με προξενειό βέβαια, με φίλο του μεγαλύτερου κουνιάδου μου. Νοικιαστής και οικότροφος του κυρ-Αντώνη, του μανάβη της γειτονιάς.
Αφού γιόρταζε ο κυρ Αντώνης, δεν έπρεπε να πάμε να του ευχηθούμε; Πήγαμαν κι ηύραμαν τον άνθρωπο στα τελευταία του και τον γιατρό να τον εξετάζει! «Τι έχει γιατρέ;». «Η καρδιά του... να κάνει δίαιτα... ένα τσαγάκι να τρώει μόνο το βράδυ...».
Η κοιλιά του κυρ-Αντώνη ήταν ονομαστή στην περιοχή όλη... μιλούσε και βογκούσε... αλλά ήταν εργαζόμενος θρονιασμένος σ’ ένα ντιβάνι!.. Τρόμαξε ο κυρ Αντώνης όσο νάναι και είπε μάλιστα... Δίαιτα; Δίαιτα... Όλο τον καιρό του ο κυρ Αντώνης κατέβαζε ό,τι του ρέγονταν και του μαγείρευε η κυρα-Μαρία του. Ο γιατρός όμως είπε δίαιτα... ένα τσαγάκι μόνον... Έφκιασε η κυρα-Μαρία το τσαγάκι εκεί μπροστά μας κι εμείς καληνυχτίσαμαν και φύγαμαν... Την άλλη μέρα ο κυρ Αντώνης.... χωματίζονταν...
Πώς έγινε αυτό, ρωτούσαν... καλά τον αφήσαμαν... «Να ένα τσαγάκι που είπε ο γιατρός ήπιε...». «Τίποτ’ άλλο;». Μάθαμαν πως ο κυρ Αντώνης δεν θα μπορούσε να κοιμηθεί με το νεροζούμι μόνο... κι έβαλε μπροστά του ένα καρβέλι και σαλάμι και κεφαλοτύρι... και βούταγε και το καρβέλι στο τσαγάκι του...
Αλλά τι λέω για τον Αντώνη; Νιόπαντρη η μανούλα μου, στη Σιαράβα, στη Ζαλοκώστα... με το μαγειριό στην αυλή τγάνσι σκωτάκια και καπαμάδες και πήγαινε η «δούλα» με τα ταψιά στον κυρ Γιώργη τον φούρναρη με τις τσίμες και τις φαλαρίδες και το κοκορέτσι στη λαμαρίνα. Χώρια το νταβά με αρνάκι και ρύζι. Οι πίτες οι λογιαστές; Το γκανταΐφ; Τέτοιο πρόγιομα... κατά τις 11 το πρωί, πήγε κι έφαγε κι ο πατερούλης μου κι ήπιε και το κρασάκι του... και το μεσημέρι μας λιποθύμησε και δεν μπόρεσαν οι γιατροί να του κάνουν τίποτα. Έμφραγμα λέγεται τώρα...
Η μάσα παιδιά μου, η μάσα... και το τσιγαράκι. Τόσο κυνηγητό επίσημο του γίνεται κι αυτό σκοτώνει με τη θέλησή μας. Όλοι οι δικοί μου απ’ αυτό «πήγαν». Μι τζγάρα στου χεράκι και παν απ’ όλους ο γιος μου. Μακάβρια σας είχα σήμερα. Σας αγαπώ, όλον τον κόσμο αγαπώ. Είμαι πολύ μεγάλη και να μ’ ακούτε. Είδα τον ήλιο να βγαίνει γρηγορότερα από σας (έτσι έλεγαν).
Άϊντε μπράβο, λοιπόν... που έλεγε ο συγχωρεμένος καθηγητής της Ζωσιμαίας, Τζουμάκας. Τον θυμάστε κανένας σας; Με το συμπάθειο...
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.