ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Η μαντάμ Λουίζα ήταν διευθύντρια του Οίκου Ανοχής στο Μάτσ’κα!

• Η μαντάμ Λουίζα ήταν μια γλυκομίλητη γυναίκα, σεμνά ντυμένη, ούτε νέα ούτε κι ηλικιωμένη... εκείνο  που λεν... «ακαθορίστου ηλικίας...». Νοικιαζόταν το διπλανό μας σπίτι και το νοίκιασε. Μάθαμε πως ήταν η διευθύντρια του Οίκου Ανοχής στο Μάτσ’κα τον παλιό (φωτό)...
Λόγο στο λόγο, στο Κουρμανιό μαθεύτηκε πως ήταν διευθύντρια με πυγμή και άνευ νταβαντζή!.. Είχε όμως επίσημο αγαπημένο η χαζούλα και Θεούλης σχωρέστην... Νάχει, γιατί να μην έχει... αλλά να γλέπεται τσιότσιο – δεν είπαμαν νάταν και κανά κουκλί! Ετούτος μωρ’ μάνα μ’, ο ξενομερίτης, ήταν να μην τον βλέπεις... ή μάλλον να τον βλέπεις και να ξερνάς καλαπόδια που λένε... Ήταντος κοντός, στραβοκάνης, άσχημος, μυταρώλας και περπατούσε σαν πάπια. Θέλοντας και μη, ο νους του ανθρώπου πάει στο κρυφό προσόν! Συμφωνείτε;
Ούτε την παίρναμαν είδηση την γυναίκα πότε ήταν στο σπιτάκι των δυο δωματίων και της μικρής κουζινούλας στον πρώτο όροφο, η τουαλέτα που λέμε τώρα... το χαλέ, βρισκόταν δίπλα στην είσοδο και είσοδο είχε στο πρώτο αδιέξοδο στενό, δεξιά, στην Κουντουριώτου. Ερχόταν ο λεωφοριούχος μεσήλικας με το βηματισμό της πάπιας και κρατώντας δίχτυ με τα καλά όλα. Ούτε ενοχλούσαν ούτε τους ενοχλούσαν...
Η ιδιοκτήτρια ήταν δασκάλα και υπηρετούσε σε χωριό... Είχε έναν αδερφό, μεγάλη λέρα, απ’ τους καλύτερους πελάτες του μπορντέλου του Μάτσ’κα και τον άφησε η κυρά-Μαργαρίτα να της νοικιάσει το στενάκι των... 3 και μισό πλάτος!.. Κι ο γομαρίλας ο αδερφός της έφερε την ευγενική μαντάμ Λουίζα...
Όταν η δασκάλα κυρία Μαργαρίτα έμαθε ποια είχε βάλει ο αδελφούλης της στο μέγαρό της, πήγε να τον σφάξει, αλλά θα πήγαινε φυλακή και προτίμησε να διώξει την κυρία Λουίζα... που έφυγε αθόρυβα. Ο αγαπημένος της με το κάποιο κρυφό προσόν – όνομα δεν αναφέρω... έχει απογόνους στα Γιάννινα – έστω κι υιοθετημένους – είχε γυναίκα σ’ άλλη πόλη του νομού μας, αλλά δεν είχαν παιδιά.
Η γυναίκα του ήξερε τις προκοπές του άντρα της... αλλά, πως, να γύρναγε στους δικούς της; Είχε δικούς της; Πολλά τα ερωτήματα ουαί κι αλίμονο τοις γυναιξί...
Λοιπόν που λέτε, το λεβεντόπαιδο βρέθηκε με ωραίο σπίτι εβραϊκό, αγορασμένο από τη Λουίζα του!.. Έφερε και την νόστιμη και ήσυχη γυναικούλα του... Κι εκείνη ζήτησε να υιοθετήσουν – κι ας ήταν κόρη – μια νόστιμη ανεψούλα της... που την πάντρεψε κιόλις μ’ ένα καλό παιδί... που τους στεφάνωσε η μαντάμ Λουίζα... βάφτισε τα παιδιά τους και τους άφησε και πικικίνια. Τώρα... θάχουν κι εκείνα παιδάκια. Βλέπετε τι όμορφα τα σιάζει ο άνθρωπος, χωρίς να πελαγώνει;
Και μη βιαστείτε να πείτε... Πωπώ, τ’ είν’ ετούτα που διαβάζω. Κοιτάξτε τους διάσημους της Γης αν δίνουν δεκάρα «τι θα πει ο κόσμος». Κοιτάξτε και τους μεγάλους συγγραφείς ανά τους αιώνες, τι μας γράφουν που το διαβάσαμαν απνευστί και θα δείτε πως τίποτε δεν είναι που δεν γίνεται! Ο Παπαδιαμάντης μας ήταν στ’ αλήθεια... ασκητής; Όσο για μένα μη βιαστείτε να με κρίνετε, γιατί δεν θα σας πω άλλα... και σεις θα χάσετε...
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.