ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Σκοτώθηκαν οι κυρίες επί των τιμών των Γιαννίνων να ετοιμάσουν τη διαμονή του υψηλού ζεύγους!..

Πρέπει να ήταν πριν από το 1964 που πέθανε ο βασιλιάς Παύλος (ο διάδοχος που τον λέγαμαν ακόμα...). Ασφαλώς και θάταν στο γιορτασμό για την απελευθέρωση της πόλης μας... Κι εκείνη τη χρονιά... ο δήμαρχος Βλαχλείδης (που δεν ήταν δήμαρχος τότε, αλλά οι Γιαννιώτες τον αναφέρναμαν πάντα ως «ο δήμαρχος Βλαχλείδης»).
Τα πάντα ήταν στα Γιάννινα του τότε για φιλοξενία επισήμων. Όμως ο καλός κι ευγενικός Βλαχλείδης διέθεσε όλο του το σπίτι! Σκοτώθηκαν οι κυρίες επί των τιμών... των Γιαννίνων, να ετοιμάσουν όσο πιο άνετα γινόταν την λιγοστή διαμονή του υψηλού ζεύγους! Κι έκαναν μία κρεβατοκάμαρη να την πιεις στο ποτήρι (που λέγεται και δεν γίνεται, βέβαια).
Έβαλαν στο καλύτερο δωμάτιο, το καλύτερο διπλό κρεβάτι... Το μπάνιο άστραφτε... ήταν σαν από κινηματογραφικό έργο που θαυμάζαμαν στις οθόνες. Και... μια μέρα γρηγορότερα έφτασαν... οι κυρίες επί των τιμών... από την Αθήνα και κόσιεψαν να δουν αν είναι όλα εντάξει... εθιμοτυπικά για άνακτες!
Αμ’ δεν τσ’ ήρθε νταμπλάς των γυναικούλων; Έσκουζαν και τραβούσαν τα μαλλιά τους και καταριόταν τα πόστα τους... Τούτες οι γιαννιώτισσες τι ν’ άξεραν οι καψαρές... Ζευγάρι μια χαρά ήταν οι εστεμμένοι... ίσια-ίσια δεν θα τους ενοχλούσαν παιδιά ή αγγόνια και τα τοιαύτα...
Απόμειναν σαν κούτσουρα... για το τι στραβό έκαναν οι μαύρες... ώσπου τους εξήγησαν οι άλλες κυρίες... για το πρωτόκολλο το... παμπάλαιο που το κρατούσαν ακόμα και στις μέρες μας!
Αμ’ δεν διαλύθηκαν οι κυρίες των επί των τιμών... πρωτευουσιάνες και επαρχιώτ’σες να τοιμάσουν... δύο βασιλικά δωμάτια κομπλέ... και δύο κρεβάτια βασιλικά; Μπορεί να ζιεί ακόμα κάποια και να βλέπει εφιάλτες ακόμα...
Οι εστεμμένοι μας θα κοιμόταν χώρια – ένα το κρατούμενο! Κι αν ήθελε και τσιότσιο «ξιουρέξια» θάστελνε σα ρουφιάνα... και με το παρντόν... μία κυρία επί των τιμών... να πει στη βασίλισσα ότι θα σας κάνει την τιμή ο άναξ... να κοιμηθεί μαζί σας!
Χωρίς βέβαια να την ρωτήσει... «έχετε όρεξη για ξιουρέξια γλύκα μου;». Έτσι όπως έκαναν από αρχαιοτάτων χρόνων οι αρσενικοί! Αν ο βασιλιάς μας (ο κάθε βασιλιάς) δεν είχε κουράγιο για τίποτα – τράβαγε ροχαλητό και το μέγα έλεος. Κι η σύζυγος ανάλογα σκεφτόταν «κοίτα το γομάρ’ π’ μόδωκαν!..».
Ή «ευτυχώς π’ δεν τσακίστκει, ποιος τον άντεχε το λαπά...». Ξέρω πως τα σχολόλια σας δε θα με «θάψουν», ξέρω πως με διαβάζετε όσοι με «πάτε»! Αν πάλι δεν με πάτε και με διαβάζετε... τα θέλετε κι εσείς...
Και για την ιστορία... κάποτε, πριν πολλά χρόνια, εδώ στα Γιάννινα πάρθηκε απόφαση να γίνει παλάτι μέσα στους Αγίους Αναργύρους που το λέμε.
Στη θέση ενός παλιού γερού χτίσματος που χρησίμευσε για τις ανάγκες του πολέμου του ’40, ως στρατιωτικό νοσοκομείο. Και μόνο ως παλάτι δεν χρειάστηκε... Στέγασε τόσα και τόσα άλλα που τιμάν την πόλη μας, όπως κι όλος εκείνος ο χώρος που είδε δόξες αλλά και ορδές ανά τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.