ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

«Ξάφριζε» η μεγαλιά σαμπάνια φρέσκη απ’ το κατώγι!..

Είναι σωστό τώρα να ρωτιέμαι... πώς και δεν βαριόταν η μεγαλιά του κουμπάρου μας να ματαλάξει τα ρούχα της το μεσημέρι γυρνώντας! Πρώτα-πρώτα, ήταν δεκαεφτά χρονών μοναχά! Άσε που χλιμίντραγε από έρωτα! Βαριέσαι όταν έχεις νταλκά και νειάτα; Άσε που ήταν σιαΐνια και οι τρεις τους! Κι όμως... Κι όμως, κι όμως... την τύφλωσε ο νταλκάς κι η βραδινή κρασοκατάνυξη και τάκανε σκατένια. Έλα όμως που βρέθηκαν οι Αρχές «στα καλά τους» και δεν βρέθηκε με «μπράγκες» χειροπέδες δηλαδή! Δε θέλω να σας κουράσω περισσότερο. Στα κατώγια του ο κουμπάρος «διάονταν» μ’ αγάπη τα κρασιά του... Όταν ήταν ο καιρός να βάλει το καινούργιο... κουβαλούσε στο κρασοπλιό του, με χαμάλα, το παλιό... Εκεί είχε απέραντο τόπο... στο στενάδι του που τραβούσε σε μάκρος. Τόβαζε σε ξυλένια γερά ράφια και σε σεπέτες μεγάλες... Κι ήταν σε σφραγισμένες μπουκάλες η σαμπάνια του (που την παίνευαν όλοι...). Είχε «πατήσει» το καινούργιο του κι ύστερα από τις σχετικές ζυμώσεις που χρειάζονταν... μπήκε σε πλυμμένα μπουκάλια κι ύστερα στα ράφια όλων των τοίχων... Κι η νταλκαδομένη Σωσώ μας όταν ξεπόρτιζε... πώς να πήγαινε να βρει τον έρωτά της μ’ άδεια χέρια! Τι καλύτερο από κρασί θ’κό τους, ονομαστό. Είχε λαδώσει την κλειδωνιά της πόρτας τους για να μην ακούγεται κιχ... καθώς και το χερούλι της πόρτας από το κατώι του κρασιού... Κι όταν καταλάβαινε πως όλη η φύσης είχε ησυχάσει στο σπίτι τους, άρχιζε η επιχείρηση «ξαφρίσματος» σαμπάνιας φρέσκης-φρέσκης... Άνοιγε το παραθυράκι του δρόμου με το γερό πλέγμα... κι έβγαζε δυο μπουκάλια από τα σύρματα και τα στήριζε στις πέτρες απ’ όξω! Με προσοχή πάλι, ανέβαινε, άνοιγε την οξώπορτα... έπαιρνε στα χέρια τα μπουκάλια... κι έβγαινε από την νεοανοιγμένη πόρτα του Κάστρου – δίπλα στο μποστάνι της κυρα Σόφης... έστριβε αριστερά κι εκεί παραπέρα... όξω από τα πλυντήρια του Στρατιωτικού Νοσοκομείου... περίμενε ο Ρωμαίος την Ιουλιέτα του! Κι ο Ρωμαίος ήταν ένα «ν’κουκυρόπλο Καστρινό κι αυτό»... που υπηρετούσε τη θητεία του ως νοσοκόμος απάνω στο στρατιωτικό Νοσοκομείο. Κανόνιζε, λοιπόν, νάναι ελεύθερος υπηρεσίας εκείνες τις βραδινές ώρες που ξεπόρτιζε η Ιουλιέτα μας... και μ’ ένα κλεφτοφάναρο ροβολούσε στη σήραγγα στα πλυντήρια του Νοσοκομείου που έβραζαν ύστερα από το πλύσιμο, σεντόνια και τέτοια... σε καζάνια τεράστια. Καταλαβαίνετε τώρα τι ζεστασιά ήταν εκεί μέσα το χειμώνα! Το καλοκαίρι γλεντούσαν στην ακρολιμιά, εκεί μπροστά στα ποδάρια τους... παραπέρα ο δρόμος δεν πήγαινε ήταν νερό σύριζα στο Κάστρο. Και, κάποια μέρα, η καψαρή η κουνέλα μαμά κατέβηκε να πάρει μια μπουκάλα κρασί για κάποιο φαΐ κρασάτο. Πιάνει μία μπουκάλα... άδεια! Πιάνει άλλη... άδεια! Έπιανε μπουκάλες άδειες και μπαΐλσι εκεί στο χωματερό κατώι του κρασιού! Γύρισε η αναδεχτή μας από το σκολειό... π’θινά μάνα! Μάνα... μάνα... ιτς κρίσ’ η μάνα! Είδε την πόρτα από το κατώι ανοιχτή και το φως αναμμένο (είχαν βάλει λιχτρικό... αλλά τ’ άναβαν όταν δεν έβλεπες την μύτη σου πια!). Έσκουξε η μ’κρουλιά, αλλά έδωσε και κάτι μπάτσες της μανούλας της και συνήρθε κι έσκουξε «μας διαγούμ’σαν... πάει του κρασί...». Και φώναξαν αστυνομίες και τέτοια... Κι η αστυνομία, όπως ήταν επόμενο, ίσια, στους γειτόνους τσιουκάνσι την πόρτα.. Αδιέξοδο ήταν το στενό όξω απ’ το παραθύρι του κατωγιού... ούτε ένα μέτρο δεν ήταν μακριά η πόρτα των μοναδικών γειτόνων!.. Αγρίεψαν οι οβραιοί γείτονες... «Αε χ’στιανοί μ’... αφήστε μας ήσυχους... ου κλέφτ’ς είναι σπίσιους τς...». Κι έτσι μαθεύτηκε ο νταλκάς της Τερζίνας και του ν’κουκυρόπλου που είχε αδερφή ανύπαντρη ακόμα! Κι έτσι ήταν που έφυγε το τσιαγούλι της μανούλας του όταν χάλεψε παντρειές ο νοσοκόμος... γιατί ατίμασε την τσιούπρα! Κι ο μπακαλιάρος δεν την έκοψε στο κατώφλι που ξεπόρτιζε και του έπινε και το κρασί!.. Μια ψαλιδιά έκανε μοναχά, στο κεφάλι της ζαλιάρας του της μεγαλιάς... Έκαναν και ψια υπομονή ως που να συνέρθει η μανούλα του Ρωμαίου μας και να δώσει την ευκή της!... Γλέπετε τώρα κανά ειδύλλιο τέτοιο;

email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.