ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ

Γράφτηκε από τον/την ΚΟΥΛΑ ΤΖΑΛΜΑΚΛΗ-ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ on . Posted in Με Καλή Πρόθεση

Έτσι κάνουν οι μάνες για να προστατέψουν τα σπλάχνα τους!..

■  Ένα παιδί, μοναχοπαίδι, αγόρι... αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη. Και τούπε αυτή... «αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου... της μάνας σου να φέρεις την καρδιά... να δώσω να την φάει το σκυλί μου...». Και πάει ο γιος... τη μάνα του σκοτώνει... και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει... και τρέχει... μα σκοντάφτει και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη... Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει... και την ακούει να λέει και να μιλάει. Μιλάει η μάνα στο παιδί... και λέει... «Εχτύπησες αγόρι μου...» και κλαίει!
Με συγχωρείτε αν δεν είναι ακριβώς έτσι αυτό το υπέροχο του Χάϊνε αλλά, δώδεκα χρόνων θα ήμουν όταν το διάβασα... Το διάβασα σε περιοδικό του τότε... Τότε που τα περιοδικά σέβονταν τον ρόλο τους και διαπαιδαγωγούσαν κιόλας... και δεν είχαν δίπλα στο καθημερινό πρόγραμμα, διαφημίσεις πάσης ανωμαλίας!..
Λοιπόν, ένα το κρατούμενο με της μάνας την καρδιά... αυτή ήταν ανθρώπινη... ήταν μάνα... ήταν ανθρώπινη. Μάνα όμως ήταν και η χελώνα... εκεί, σ’ ένα βουνό κοντά στην Αλεξανδρούπολη. Μας το μολόγησε ο γιος μας. Τότε που γύρισε από το φανταριλίκι του... Κάπου είχε πιάσει φωτιά στο βουνό... Την άλλη μέρα βγήκε στρατός να καταγράψει τις ζημιές... Και βλέπει ο γιος μας σε μια σχισμή βράχου... μια χελώνα καμένη... «Κρίμα» λέει, «δεν πρόλαβε να τρυπώσει...» και την τράβηξε! Μέσα στη σχισμή... ήταν τα χελωνάκια... ζωντανά! Έτσι κάνουν οι μάνες για να προστατέψουν τα σπλάχνα τους. Οι μάνες!.. Όχι η υπάνθρωπος με το γαρύφαλο στ’ αυτί... που μας σερβίριζε πόνο που έκανε μπαμ πως ήταν βλακωδώς ψεύτικος... Οι επιστήμονες του είδους ας προσέχουν τους λόγους που βγάζουν στο τζιάμι! Όσο για τον μπαμπάκα... κάλλιστα μπορεί να μην είναι κι ο μπαμπάκας... μπορεί και να μην το ξέρει το γαρύφαλο στ’ αυτί... που βρίσκεις τάρα σ’ αυτό το επίπεδο που ζουν οι υπάνθρωποι αυτοί!.. Ένα εύχομαι... και ζητώ συγχώρεση απ’ όλους σας... Εύχομαι να λειτουργήσει ο... νόμος της φυλακής!.. Δυο λιγότερο... Εδώ είναι χιλιάδες οι θαμένοι σ’ εκείνο το φτωχό Νεπάλ... Άνθρωποι που δεν πείραξαν κανέναν... κι όχι να σκοτώσουν πλασματάκι!.. Μήπως το πούλησαν; Κάνω και το ντετέκτιβ η ζουρλή... Και ρωτώ και τ’ άλλο... Γιατί γελάμε και λέμε κι αϊ καλά να τ’ γέν’... σε μια κυρία που κάποτε κουμαντάριζε έναν χαχα... και τώρα ζητάει το παιδί της; Πολλά λέω κι ανωφέλητα... που λέει κι ο νοικοκύρης μου... Ξέρετε τι κακιά είμαι άμα με πιάκουν; Μη με ξεσυνερίζεστε φίλοι μου... είμαι εθελοντικά σε κατ’ οίκον εγκλεισμό κι όσο νάναι... δεν είναι και κάτι το χαριτωμένο... Πώς να ξεμυτίσω μωρές μανάρια μ’; Κυκλοφορούν ιώσεις λένε... και δεν είμαι για τέτοια... Κακό πράγμα η... απόσυρση!.. Για τη ρόδα λέω... καταντήσαμαν σκλάβοι της και με το δίκιο της. Και με τούτον τον παλιόκαιρο που δεν λέει να το πάρει πάνω του και τα καλόπαιδα των δελτίων καιρού μια μας σιάζουν την καρδιά και μια ματαβάνουμε πουλόβερ.
Όσο για την προκοπή μας με τους εταίρους, όρεξη νάχουμε... Βέβαια και πρέπει ν’ αλλάξουν κάποια πράγματα και σε τούτον τον τόπο, έλα όμως να μάθει ο Έλληνας!.. Μπορεί να σκούζει, να φωνάζει για τα στραβά που φαίνονται διά γυμνού οφθαλμού... μόλις όμως μας χαλάσουν την ζαχαρένια οι αλλαγές... ξεχνάμε γιατί αγωνιζόμασταν για αλλαγές!.. Αλλαγές... βέβαια αλλά να μη θίγονται τα δικά μας κεκτημένα... Πάντως ξεμπλετσαρώθηκαν οι Έλληνες και χαίρονται τις θάλασσες μας, που τις εποφθαλμιούν οι πάντες!.. Ας είναι, ας κοπιάσουν, μήπως και πέσει κάνας παράς και στους διακοναραίους εμάς, που παρακαλούμε για δαν’κά...
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.