Με Καλή Πρόθεση
.
........................................ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΡΟΘΕΣΗ
Άλλαξε ο Κολιός και πέταξε την... κάπα του!
■ Να κατακάτσει ο κουρνιαχτός, να μετρηθεί τ’ ασκέρι, γιε μ’... και να λαρώσουμε - αν γένεται - όλοι μας... Τ’ ήταν τούτο; Όσο χρονών είμαι, δε ματαθ’μιέμι τέτοιο... ζαλοβρόντ’ζμα!.. Ξεχάστηκαν ιδεολογίες... Η συγγένεια πήγε περίπατο!.. Κι άλλαξε ο Κολιός και δεν έβαλε την κάπα αλλιώς... Αλλά την πέταξε και δεν ξέραμαν με ποιον είχαμαν να κάνουμε!.. «Τι θα πουν τούτα τα γράμματα, μουρ’ τσιούπρα μ’;» ρωτούσα «Κόμμα θυμωμένων καταναλωτών...» ας πούμε... «Και ποιος ηγείται;» ρωτούσα... «Ου τάδι μαζί με τον δείνα...». Κι απορούσα τι σχέσ’ είχαν και τι χάλευαν τώρα... Κι είδα κι εκείνο το ψυχοχάρτι που έπρεπε να το ξεκοκαλίσουμε να δούμε ποιος είναι του γούστου μας!.. Κι έλεγα... «άιντε ...εγώ ...κάποιον θα τσεκάρω, που να μου γουστάρει όνομα κι επίθετο... οι άλλ’... πούναι κι αναλφάβητ’ οι καψαροί;...». Μη στενοχωριέσαι, μούειπαν.. θα τους το δώκουν έτμο!.. Χαλασιά σ’ Ελλαδίτσα μας... ποτέ δε θα πεθάνεις!.. Σ’ όλες τις αισχρές καταστάσεις που πέρασες... που περνάς... που θα περάσεις... βρίσκεις πορεία... Δε σε πτοεί ούτε κρίση ούτε περικοπές... Μέσα στο χαλασμό που μας βρήκε, είχα τη γομαριά να παρακολουθώ κι ειδήσεις το κτήνος... Ενδιαφέρομαν για το τι γένεται στον τόπο μας (καλά μ’ έλεγε ο γιος μου... ζουρλοϋδροχόο...). Μάθαινα πως... παιδί ή αγγόνι... παραθεριστή παλιού ...σε ξερονήσια ή ονομαστά νησιά μας... τώρα κατέβαινε ως εκπρόσωπος της ολιγαρχίας!.. Μάθαινα, πάλι, πως παιδί ή αγγόνι ονομαστού τραμπούκου, εκείνου του καιρού... βάζει υποψηφιότητα, ως εκπρόσωπος μαζί μ’ έναν απόγονο ξυλοφορτωμένου. Κι από τον πατέρα του ή τον πάππη του... θα εκπροσωπούσαν έναν συνδυασμό να τον πιούμε στο ποτήρι... Και χαίρομαν το κούτσουρο κι έκανα ως και τον σταυρό μου... «Παναΐτσα μ’ σ’ ευχαριστώ, μ’ αξίωσες να δω τους Έλληνες μονιασμένους!.. Να ρίξουν ξώπλατα τα μίση και τα πάθη τους που χώριζαν χρόνια και ζαμάνια τον τόπο μας... και δεν γλέπαμαν προκοπή!..
Ως που μούρθε κατακεφαλιά, από δικό μου άνθρωπο... «Μουρή ζουρλή, γέρασες και τόχασες; Πού το είδες το μόνιασμα; Ποιος νοιάζεται για ιδεολογίες τώρα; Κρίση οικονομική έχουμε. Χιλιάδες οι άνεργοι... Μια θέση στον ήλιο ζητούν όλοι πια... Να η ευκαιρία... Τι θα χάσουν; Συνδυασμοί και Άγιος ο Θεός. Μπορεί να σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και νάρθει πρώτο κόμμα η κολιγιά που κάνουμε... και συ μας λες για ιδεολογίες... εδώ δεν έχουμε να πάρουμε τσιγάρα... εδώ μας χαρτζιλικώνουν οι παππούδες... εδώ δε σταυρώνουμε γκόμενα, ρε γαμώτο, τι να την κεράσουμε!...». Τον κοίταζα σα βλάκας... Δίκιο είχινι... Τούτον τον καιρό που και κράτος, Οργανισμοί, Υπηρεσίες... ιδιώτες, δεν ξέρουν τι να μηχανευτούν για να σε κλέψουν, να κλέψουν τον οβολό σου τον ταπεινό... περίμενες πως ο φτωχούλης του Θεού, ο Έλληνας ο τσίφτης... δεν θάρπαζε την ευκαιρία για μια κονόμα της αρπαχτής; Τι δηλαδή; Τα τζιάκια μοναχά ξέρουν να κυβερνήσουν; Έτσι δεν μου είπε και το ζωντόβολο που κάποτε μας βοηθούσε στο σπίτι; «Βάλε με εμένα να κυβερνήσω... να δεις πόσα κεφάλια θα πάρω!..». Παναΐτσα μ’...
email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
