ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Πού είναι η καταπάτηση;
Σε κατάληψη βρίσκεται από χθες το κτίριο της Πρυτανείας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Τη σχετική ανακοίνωση υπογράφει η «συνέλευση Πρυτανείας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων», η οποία αντιδρά στον νέο νόμο του υπουργείου Παιδείας για τη δημιουργία αστυνομικού σώματος στα ΑΕΙ, την καθιέρωση βάσης εισαγωγής κλπ.. Η «Συνέλευση» ισχυρίζεται ότι «κατά αυτόν τον τρόπο, καταπατάται το αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου και δημιουργείται το νομοθετικό πλαίσιο για την εν δυνάμει καταπάτηση της ελεύθερης διάδοσης ιδεών εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων»! Πού ακριβώς διαπιστώνουν, τουλάχιστον στα Γιάννενα, καταπάτηση της ελεύθερης έκφρασης και διακίνησης ιδεών; Έλα μου ντε...
Κ.Α.

Γέμισαν το φαράγγι!

 Δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ η απερισκεψία ορισμένων πολιτών, οι οποίοι για οτιδήποτε ρίχνουν ευθύνες στο Δήμο τους, αλλά θεωρούν πως οι ίδιοι δεν έχουν καμία ευθύνη και φέρονται ανάλογα. Όπως ανάρτησε στο Facebook o Αντιδήμαρχος Βορείων Τζουμέρκων Νίκος Βαΐτσης, κάποιος, αντί να κάνει ένα τηλέφωνο στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου, θεώρησε σωστό να «ξεφορτωθεί» τα ογκώδη αντικείμενα που δεν χρειαζόταν σε ένα από τα πιο όμορφα και εντυπωσιακά μέρη του τόπου μας, στο φαράγγι του Αράχθου. Όπως έκανε γνωστό ο Αντιδήμαρχος, η Δημοτική Αρχή έκανε το χρέος της και απομάκρυνε τα αντικείμενα από το συγκεκριμένο σημείο, το οποίο είναι ιδιαίτερα επικλινές και δύσκολο!

Ν.Γ.
Καλύτερη φύλαξη…
Να φυλάσσονται επαρκώς τα σύνορα στη Θεσπρωτία με την Αλβανία, λόγω ανεξέλεγκτων και άσκοπων μετακινήσεων, το διάστημα αυτό, που απαγορεύονται, λόγω του κορωνοϊού, ζήτησε η Περιφέρεια Ηπείρου από την Αστυνομία. Και αυτό γιατί, υπάρχουν πληροφορίες, ότι διακινούνται άτομα από και προς Αλβανία, χωρίς να επιτρέπεται, λόγω των περιοριστικών μέτρων. Και είναι μια περίοδος, που και στη Θεσπρωτία, αλλά και στην Αλβανία, παρατηρείται υψηλός αριθμός κρουσμάτων.
H.M.
Πολιτική βαρβαρότητα…
Θεωρώ αδιανόητο να βρεθεί έστω και ένας ιδεολόγος της Αριστεράς που να ταυτιστεί σήμερα με το ΣΥΡΙΖΑ που επέλεξε ούτε λίγο ούτε πολύ να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από μία άθλια υπόθεση βιασμών και παιδεραστίας! Αν έπεσαν τόσο χαμηλά τα αυτοαποκαλούμενα στελέχη της Αριστεράς τότε το ήθος και οι ιδέες της κάπου χάθηκαν στο δρόμο και ξεστράτισαν… Αλλά τι έχει να περιμένει αυτή η παράταξη όταν την εκπροσωπούν οι συγκεκριμένοι πολιτικοί; Θα χρειαστούν βαθιές τομές, πολλή δουλειά και νέα πρόσωπα ή τουλάχιστο νέα ηγεσία για να τους καθοδηγήσει ώστε να επανέλθουν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν! Στις ρίζες τους…
Θ.

Καθάρισαν πάλι!
 Άλλη μία χρήσιμη δράση υλοποίησε προχθές στα Γιάννενα η εθελοντική ομάδα «Save your Hood». Μέλη της συγκεντρώθηκαν στην παραλίμνιο και καθάρισαν τον δρόμο μετά τον Κατσικά προς Καστρίτσα. «Πήραμε τα αμάξια μας, τα γεμίσαμε με σακούλες (10 μεγάλες σακούλες σκουπιδιών των 100 λίτρων) και αφήσαμε κάποια χιλιόμετρα φύσης πιο καθαρά», έγραψαν σε ανάρτησή τους. Αντίστοιχες δράσεις καθαρισμού δημόσιων χώρων έγιναν χθες και σε άλλες πόλεις της Ηπείρου. Ένα μεγάλο μπράβο αξίζει σε όλους τους εθελοντές!
Κ.Α.

Στο πατρικό του σπίτι!

 Παρότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας Ιωάννης Κωτσιόπουλος κατάγεται από τη Θεσπρωτία και συγκεκριμένα το Γηρομέρι Φιλιατών. Στο πλαίσιο της υπηρεσιακής του επίσκεψης σε Γιάννινα και Θεσπρωτία, βρήκε χρόνο να επισκεφτεί το ερειπωμένο πατρικό του σπίτι στο Γηρομέρι, όπου ζούσε ο παππούς του. Και αυτή η επίσκεψη ήταν η δεύτερη μετά από πολλά χρόνια, αφού είχε ξαναβρεθεί εκεί στην παιδική του ηλικία. Μαζί του ήταν ο Γηρομερίτης παιδίατρος του Νοσοκομείου Φιλιατών Θωμάς Ντούρος. Ο κ. Κωτσιόπουλος ένιωσε συγκίνηση που βρέθηκε στον τόπο του και πέρασαν νοσταλγικές σκέψεις στο μυαλό του…

H.M

Αιτίες πολέμου…
Η εν Ελλάδι κατάσταση δεν πάει άλλο… Όταν η οποιαδήποτε διαφωνία γίνεται αιτία πολέμου αυτό δεν οδηγεί πουθενά! Όσες διαφωνίες κι αν ακούστηκαν όταν βλέπουμε ότι δεν υπάρχει διάθεση να βγει η κοινή συνισταμένη αλλά καθένας «αντίπαλος» αμπαρώνεται στην άποψή του ως τη μοναδική κατάλληλη λύση στο όποιο πρόβλημα τότε τίποτε δεν γίνεται καλύτερο. Είναι δυνατό μέσα στις τόσες αδυναμίες που έχει εδώ και πολλά χρόνια η δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα να μην υπάρχουν κοινές προτάσεις για να γίνει κάτι καλύτερο και στον τόπο μας; Η εν Ελλάδι κατάσταση με τις τόσες διαφωνίες στο μόνο που καταλήγει είναι η απώλεια της ενότητας. Είναι αδύνατο να έχουν όλοι την ίδια ιδεολογική αφετηρία αλλά το πρακτικό αποτέλεσμα που θα διευκολύνει τη ζωή μας έχει την ίδια ρίζα…
Καμία κοινή γραμμή!
Η έλλειψη της οποιασδήποτε χάραξης μιας κοινής γραμμής όταν είναι για το κοινό καλό είναι μια κατεστημένη αντίληψη που δεν μας έδωσε σύγχρονες λύσεις ούτε ωφέλησε το κοινωνικό σύνολο. Είναι δυνατό να μην εμπιστευόμαστε κανένα όταν αυτός δεν ανήκει στη δική μας παράταξη; Και βλέπεις κάθε τόσο να γίνεται πόλεμος στη Βουλή προκειμένου να ακυρώσει η μία παράταξη τις απόψεις της άλλης. Πόσος χαμένος χρόνος που θα μπορούσαν να τον εκμεταλλευτούν για να αλλάξουν σκουριασμένες καταστάσεις που κατά κοινή ομολογία δεν ωφελούν την κοινωνία. Και κάποια κόμματα, ακόμη κι όταν βλέπουν ότι μια κυβερνητική πρόταση και αναγκαία είναι και θα βοηθήσει την όλη κατάσταση απλά δηλώνουν «παρών» ή αποχωρούν για να μη φανεί ότι συναινούν…

Δεν εφάρμοσαν ποτέ…
Δεν ξέρω αν θέλησαν έστω για μια φορά να δουν τα πράγματα από τη μεριά εκείνων που φέρνουν προτάσεις στη Βουλή για ψήφιση, αν δηλαδή μπήκαν στη θέση του κόμματος που ανέλαβε μεγάλες κυβερνητικές ευθύνες και προσπαθεί να αλλάξει σκουριασμένες καταστάσεις για να εκσυγχρονίσει το κράτος. Και όσο κι αν διαφωνούν μεταξύ τους φαίνεται ότι ποτέ δεν σκέφθηκαν ότι χρειάζονται η μία πτέρυγα την άλλη για να συμφωνήσουν σε κοινές λύσεις οι οποίες πέτυχαν στην εφαρμογή τους σε άλλα κράτη. Ακόμη και τώρα που η χώρα μας δοκιμάζεται αφού αντιμετωπίζει τόσα μεγάλα προβλήματα δεν βλέπουμε να συναινούν τα κόμματα προκειμένου μετά τις κρίσεις να βγει ισχυρότερη η Ελλάδα. Η αντιπολίτευση επενδύει στην καταστροφή. Μεγάλα τα προβλήματα δύσκολες και οι λύσεις…

Το απόλυτο χάος!
Είναι δυνατό μέσα από τις χαώδεις καταστάσεις οι κομματικές αντιπαλότητες να οδηγούν στις ενδεδειγμένες λύσεις; Αφού δεν έμαθαν να ακούν ο ένας τον άλλο και να αξιολογούν αντικειμενικά τις όποιες προτάσεις τότε το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μεγεθύνουν τις διαφορές τους και να συμπεριφέρονται ως αντιμαχόμενα στρατόπεδα έτοιμα να κατασπαράξει το ένα το άλλο… Και το αποτέλεσμα; Μέσα απ τη διχόνοια βγήκε ποτέ κάτι καλό; Εμείς οι Έλληνες έχουμε πικρές εμπειρίες από αντιπαλότητες. Χάθηκαν συνάνθρωποί μας, άσχετα σε ποια παράταξη ανήκαν, η διάσπαση άνοιξε μεγάλες πληγές, τίποτε δεν προχωρούσε και η στασιμότητα μόνο δυστυχία σκόρπιζε. Κι ενώ όλοι γνωρίζουμε πόσα πετύχαμε όταν είμαστε ενωμένοι οι «διαφορές» επιμένουν να κάνουν κακό στον ελληνισμό.
Θεανώ Βλάχου