ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Λιγότεροι μαθητές…
Συρρικνώνεται ο μαθητικός πληθυσμός και στον τόπο μας και αυτό δεν είναι κρυφό. Ίσα – ίσα πρέπει να τονιστεί μπας και ξεκινήσει η συζήτηση για το τι πρέπει να γίνει για την αντιστροφή της αρνητικής αυτής πορείας. 9.002 μαθητές Δευτεροβάθμιας φέτος στον Νομό Ιωαννίνων, τη στιγμή που πέρυσι ήταν 9.224! Βέβαια δεν έχουν περαστεί στο σύστημα ορισμένες εγγραφές αλλά και πάλι υπάρχει μείωση. Όσο για τα προσφυγόπουλα, αυτά είναι πιο πολλά φέτος στα σχολεία μας, περίπου 200 μαθητές! Κάθε χρόνος και χειρότερα…
Κ.Α.

Ας δούμε τα Τρίκαλα!
 Βηματισμό προσπαθεί να βρει η νέα Δημοτική Αρχή στα Γιάννενα και πολύ καλά κάνει. Μία πρόταση από τη στήλη, έτσι για να τη βοηθήσουμε: Ας ρίξει μία ματιά σε άλλες πόλεις να δει τι σχεδιάζουν και πού προσανατολίζονται. Για παράδειγμα, διαβάζουμε ότι ο Δήμος Τρικκαίων, πρότυπο προόδου τα τελευταία χρόνια, διοργανώνει από 26 έως 28 Σεπτεμβρίου συνέδριο με θέμα τη σύγχρονη και βιώσιμη πόλη, στο οποίο μάλιστα θα λάβει μέρος και ο Υπουργός Εσωτερικών Τάκης Θεοδωρικάκος! Δεν είναι ωραία πρωτοβουλία αυτή; Γιατί λοιπόν να μην παραδειγματιστούμε κι εμείς ως Δήμος;
A.
Γιατί θα έρθουν;
 Λέτε να μην άκουσαν τον Τσίπρα που τους παρήγγειλε από την Ιθάκη ότι έδιωξε κατόπιν ενεργειών του τα μνημόνια από την Ελλάδα; Λέτε να συνήθισαν να μας βλέπουν και δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς εμάς; Όμως τι θέλουν τώρα και έρχονται πάλι στη χώρα μας τόσο τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών όσο και τα κορυφαία στελέχη; Τι συζητήσεις θα κάνουν με την ελληνική κυβέρνηση; Βέβαια, ίσως εκπλαγούν που δεν θα βρουν να τους υποδέχονται υπουργοί που φοράνε τζιν και έχουν στην πλάτη κόκκινους σάκους, αλλά ας ελπίσουμε να το ξεπεράσουν και να είναι συνεργάσιμοι… Αν θα δώσουν νέες εντολές θα σας γελάσω! Πάντως ένα είναι σίγουρο. Ο Τσίπρας έδιωξε τα μνημόνια κι αυτά δεν λένε να ξεκολλήσουν...
ΜΑΤ

Δεν θα πετύχει…
= Αν δεν προγραμματίσει ο Δήμος τη διαπαιδαγώγηση των κατοίκων και τη συνεργασία τους με τις υπηρεσίες καθαριότητας δεν θα λυθεί το μεγάλο πρόβλημα των σκουπιδιών που αντιμετωπίζουμε στα Γιάννενα. Πώς θα γίνει αυτό; Χωρίς τη βοήθεια των πολιτιστικών συλλόγων, των σχολείων κλπ. δεν μπορεί να γίνει κάτι ουσιαστικό. Τα σκουπίδια θα είναι κάθε στιγμή στο δρόμο, οι κάδοι θα εκπέμπουν δυσοσμία, τα μεγάλα αντικείμενα θα κοσμούν τα πεζοδρόμια, οι τοίχοι θα γεμίζουν με συνθήματα και μουντζούρες και η πόλη θα παραμένει μία πολύ βρώμικη πόλη… Αν αγαπάμε την πόλη μας όλοι πρέπει να βοηθήσουμε. Το αποτέλεσμα μας αφορά όλους!
Θ.

«Τα Καντσιώτικα»…
 Mπορεί να μην έχουμε καταγωγή από τη Δροσοπηγή Κόνιτσας, όμως περιμένουμε πάντα με ενδιαφέρον «Τα Καντσιώτικα», την περιοδική ενημερωτική έκδοση της Αδελφότητας Δροσοπηγιωτών. Έφτασε λοιπόν πρόσφατα στο γραφείο το 26ο τεύχος που, όπως και τα προηγούμενα, περιέχει αξιόλογα άρθρα, έρευνες, χρονογραφήματα και ειδήσεις από το χωριό, όλα ιδιαίτερα επιμελημένα και πλαισιωμένα με το απαραίτητο φωτογραφικό υλικό. Συγχαρητήρια στην Αδελφότητα Δροσοπηγιωτών που συνεχίζει την προσπάθεια, πάντα προς όφελος του χωριού!
Κ.Α.

Εύλογη απορία…

 «Γιατί κατασκευάζουμε έργα αφού δεν μπορούμε να τα διατηρήσουμε και μόνοι μας τελικά τα καταστρέφουμε;». Η απορία ανήκει σε φίλο αναγνώστη, ο οποίος επισκέφθηκε αυτές τις μέρες το παραλίμνιο πάρκο στο Πέραμα (φωτό) και… απογοητεύτηκε απ’ όσα αντίκρισε! Είναι εύλογη, αλλά απάντηση δεν χρειάζεται να δώσουμε εμείς. Η εγκατάλειψη του πάρκου μπορεί να οφείλεται στην αδιαφορία των αρμοδίων, στην ανικανότητα κάποιων και ποιος ξέρει σε ποιον άλλο παράγοντα. Πάντως, το φαινόμενο δεν είναι πρωτόγνωρο!
Κ.Α.

Αναλαμβάνουν ευθύνες!
 Δεν ξέρω αν είναι επιπολαιότητα ή θράσος να θέλεις να αναλάβεις μεγάλες ευθύνες που να ξεπερνούν τις δυνατότητές σου αλλά και τις γνώσεις σου. Πάμπολλες φορές αναρωτηθήκαμε τι θέλει η αλεπού στο παζάρι. Κι όμως! Συμπολίτες μας χωρίς ιδιαίτερα προσόντα και ικανότητες αποτολμούν να διεκδικούν ευθύνες που δεν είναι για το μπόι τους. Όλοι δεν κάνουν για όλα. Θα ήταν ευχής έργο αν καθένας έφθανε μέχρις εκεί που του επιτρέπουν οι γνώσεις και οι δυνάμεις του. Δεν είναι δικαιολογία ότι θα βρω συμβούλους που θα με καθοδηγήσουν για να κάνω αυτό που θα αναλάβω. Έτσι αποδεικνύονται τόσοι και τόσοι κατώτεροι των περιστάσεων, το έργο δεν προχωράει προς τη σωστή κατεύθυνση και αντί να κάνουμε βήματα μπροστά όλο πηγαίνουν πίσω…

Ένας αχταρμάς…
 Σε θέσεις κλειδιά τοποθετήθηκαν τόσοι και τόσοι ακατάλληλοι! Ο εγωισμός δεν τους άφηνε να συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησαν οι προκάτοχοί τους, συνήθως γκρέμιζαν ό,τι έβρισκαν έτοιμο και ξεκινούσαν από την αρχή νομίζοντας ότι θα τα κάνουν καλύτερα. Έτσι όλα έπασχαν στην Ελλάδα. Η κοινωνική ασφάλιση ήταν στον αέρα, η δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είχε δύο όψεις: Ή τη σπατάλη ή την υστέρηση. Το κράτος πρόνοιας δεν έφθανε να προλάβει τις πληγές που άνοιγαν και προσέτρεχαν ιδιωτικοί φορείς για να καλύψουν τα κενά, αν και δεν κατάφερναν να τα καλύψουν. Όσο για την προστασία των εργαζομένων, αυτή τους ξέφευγε και τους κοίταζε από μακριά και τους περιγελούσε… Με την ημιαπασχόληση έλυναν και το πρόβλημα της ανεργίας!

Επέλεγαν λάθος δρόμο!
 Δεν ξέρω αυτοί που αναλάμβαναν μεγάλες ευθύνες αν ήξεραν από πού ν’ αρχίσουν, πώς να προχωρήσουν και ποιους στόχους να βάλουν. Γευτήκαμε τους ερασιτεχνισμούς τους και το μοντέλο της ανάπτυξης σκόνταψε καθ’ οδόν. Το περίεργο ήταν ότι κανένας δεν παραδέχεται τα λάθη του, όλοι προτιμούν να ρίχνουν αλλού τις ευθύνες και μπροστά στα μάτια όλων μας γίνονταν παράτολμα κερδοσκοπικά εγχειρήματα προκαλώντας ιδιαίτερα αυτούς που δεν έβρισκαν δουλειά. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι στην Ελλάδα υπήρχε και υπάρχει σταθερή πηγή κεφαλαίων ώστε να μπορεί το κράτος να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του; Αυτό είναι αμφίβολο. Όπως είναι ασαφές το τι μπορούμε να εξάγουμε σε σταθερή βάση που να φέρνει σταθερά έσοδα στη χώρα…

Κοιμούνται ακόμη…
 Τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο αναπαύονταν και τώρα που τους επέτρεψαν να εμφανιστούν, κάποιοι αετονύχηδες θα τα εκμεταλλευτούν για να πλουτίσουν. Έχουν φροντίσει ντόπιοι και ξένοι να έχει τόσα χρέη η χώρα που μόνο δημεύοντας το δημόσιο πλούτο θα μπορούμε να ανταποκριθούμε στα χρέη μας. Και το κράτος από πού θα βρίσκει έσοδα; Από την υπερφορολόγηση και του αέρα που αναπνέει ο απλός Έλληνας; Είναι τόσοι οι φόροι που μας είχαν επιβάλει που όχι μόνο δεν μπορούσαμε να τους πληρώνουμε αλλά αδυνατούσαμε και να επιβιώσουμε. Αυτοί που έπαιρναν τις αποφάσεις νόμιζαν ότι είχαν τα προσόντα για να αναλάβουν ευθύνες. Και το μόνο που έκαναν ήταν να μας βουλιάζουν.
Θεανώ Βλάχου