ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

Απ’ την πολλή χαρά…
• Εδώ ο κόσμος χάνεται και ο ΣΥΡΙΖΑ Άρτας πανηγυρίζει νυχθημερόν επειδή ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο πρώτος πρωθυπουργός της χώρας μας που θα παραβρεθεί στις εκδηλώσεις μνήμης για το Ολοκαύτωμα του μαρτυρικού Κομμένου. Όντως είναι σημαντικό γεγονός για το Κομμένο, όμως η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον το παράκανε σε ανακοίνωσή της στην οποία αναφέρει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: «Η παρουσία του (Αλ. Τσίπρα) εγείρει πλήθος συμβολισμών, ειδικά σε μία ταραγμένη περίοδο για την Ευρώπη, όπου η Ελλάδα αναδεικνύεται σε πυλώνας σταθερότητας και πραγματικής δημοκρατίας για την ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου»! Είπαμε, να χαρούν, όχι κι έτσι όμως…
Κ.Α.
Ελευθερία ή ασυδοσία;
• Συνθήματα και «ζωγραφιές» κοσμούν δημόσια και ιδιωτικά κτήρια. Πέτρινοι τοίχοι που δύσκολα καθαρίζουν! Όλα αυτά επιβάλλονται από εκείνους που δεν θα ήθελαν να υποστεί το δικό τους σπίτι τέτοιες …παρεμβάσεις. Ίσως αν ο Δήμος παραχωρούσε ένα χώρο ώστε να εκφράζουν την τέχνη τους μόνο εκεί οι …ανήσυχοι καλλιτέχνες να μας έσωζε από τον αυταρχισμό εκείνων που μέσα στη νύχτα αυθαιρετούν. Σπίτια φρεσκοβαμμένα την άλλη μέρα δεν γνωρίζονται… Σε ποιες άλλες χώρες υπάρχει τέτοια αυθαιρεσία; Είδατε εσείς ζωγραφισμένα ιστορικά κτήρια στο Παρίσι, στο Λονδίνο ή σε κάποιες πόλεις των Βαλκανίων; Μοναδικό φαινόμενο η Ελλάδα! Εδώ οι αυθαιρεσίες γίνονται συνήθειες…
Θ.
Ξανά κατασκηνώσεις!
• Στις κατασκηνώσεις της Σαγιάδας φιλοξένησε παιδιά η Μητρόπολη Ιωαννίνων από τις 21 Ιουλίου μέχρι τίς 8 Αυγούστου. Να σημειωθεί πως οι κατασκηνώσεις της Μητροπόλεως είχαν σταματήσει πριν από πέντε χρόνια και φέτος, κατόπιν πρωτοβουλίας του Μητροπολίτη Μάξιμου, οργανώθηκαν πάλι. Τα παιδιά ξεκουράστηκαν, έπαιξαν, ανανεώσαν τις σωματικές τους δυνάμεις, αλλά παράλληλα είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν την ορθόδοξη πίστη, να έρθουν πιο κοντά στον Θεό, να αποκτήσουν αξίες και ιδανικά, εφόδια καθοριστικά για την επιτυχία και την ευτυχία στην ζωή τους. Βασικός στόχος της κατασκήνωσης ήταν να θωρακίσει τα παιδιά, να καλλιεργήσει τον ψυχικό τους κόσμο, να σμιλεύσει στις τρυφερές παιδικές καρδιές την αγάπη στον Χριστό.
Η.Μ.

Αυτό είναι το καινούργιο;
• Να αφήσουμε πίσω το παλιό, βροντοφωνάζει τελευταία με κάθε ευκαιρία ο Τσίπρας! Αν αυτό που εκείνος προσφέρει είναι το καινούργιο τότε κάτι δεν πάει καλά! Ή έχει θαμπή εικόνα της προσφοράς του στον τόπο ή εμείς δεν διαθέτουμε κριτική σκέψη. Εκτός κι αν το καινούργιο είναι να μειωθούν τα κανάλια από οχτώ σε τέσσερα μόνο επειδή το θέλει ένας ισχυρός υπουργός. Αν αυτό είναι η διαφορά του με τους άλλους τότε κάποιοι του δίνουν λαθεμένη εικόνα της πραγματικότητας. Γιατί είναι άλλο να αγοράζουν τα κανάλια την άδεια λειτουργίας τους και άλλο να κανονίζει ο Νίκος Παππάς ότι μόνο τέσσερα θα εκπέμπουν πανελλαδικά. Όπου νάναι θα κλείσει και τα πολλά σούπερ μάρκετ και τους φούρνους και τα φαρμακεία…
ΜΑΤ

Όπου γάμος και χαρά...
• Πριν λίγους μήνες, η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη είχε δείξει τις ικανότητές της στο βαρύ ζεϊμπέκικο, σε κέντρο όπου εμφανιζόταν γνωστός λαϊκός τραγουδιστής. Κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για το Γεφύρι της Πλάκας, η Αρτινιά βουλευτής με το χαρακτηριστικό χαμόγελο, έκανε στροφή στην παράδοση... χορεύοντας τσάμικο! Μπορεί, στη διακυβέρνηση της χώρας να τα έχουν κάνει θάλασσα και να μας... χορεύουν στο ταψί, οι επιδόσεις τους στο χορό, όμως, δεν είναι καθόλου κακές!
Ν.Γ.

Πανηγύρι στο σπίτι!..

• Πανηγυρική συγκέντρωση συγγενών και φίλων έγινε χθες το απόγευμα στο σπίτι της οικογένειας Ντούσκου όπου όλοι μαζί, παρέα με τους γονείς και τα αδέλφια του Στέφανου, παρακολούθησαν τη μεγάλη κούρσα του τελικού των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο. «Το ‘χουμε σαν γούρι να δούμε όλοι μαζί τον αγώνα», δήλωσε στη στήλη ο πατέρας του νεαρού Γιαννιώτη Ολυμπιονίκη και φυσικά η ατμόσφαιρα χθες για την οικογένειά του ήταν άκρως γιορτινή! Δεν είναι και μικρό πράγμα να φτάνει ένας αθλητής μόλις στα 19 του χρόνια ως την Ολυμπιάδα!
Κ.Α.

Φτου κι από την αρχή…
• Κάθε φορά που αλλάζει μια κυβέρνηση αλλάζουν όλα! Νέοι υπουργοί, νέοι σύμβουλοι, νέες εντολές, νέες εγκύκλιοι, νέα νοοτροπία, νέο νομοθετικό πλαίσιο όλα νέα. Φτου κι από την αρχή. Πουθενά συνέχεια και συνέπεια. Και μέχρι να ενημερωθούν οι νέοι περνάει ένα μεγάλο διάστημα χωρίς να γίνεται τίποτε. Όλα μένουν στάσιμα. Όλα γκρεμίζονται ώστε να μη μείνει τίποτε που να θυμίζει την προηγούμενη κατάσταση. Κάθε τόσο και μια νέα αρχή στο προσκήνιο. Και όπου κι αν εφαρμόζεται η τακτική του ράβε ξήλωνε τίποτε δεν προχωράει, τίποτε δεν ολοκληρώνονται, η πολυνομία φέρνει τη γραφειοκρατία και η λειτουργία της δημόσιας διοίκησης γίνεται ο βραχνάς της κοινωνίας. Όποια κράτη έχουν συνέχεια και συνέπεια πάνε μπροστά. Τα άλλα πάνε πίσω…

Για να μη στεριώσει τίποτε…
• Στην Ελλάδα έχουμε μια διεθνή πρωτοτυπία. Κάθε νέα κυβέρνηση και κάθε νέος υπουργός, ετοιμάζει νόμο για την παιδεία! Έτσι, ουδέποτε πρόλαβε να εφαρμοστεί ένας νόμος σε βάθος χρόνου και στο σύνολό του και ουδέποτε αξιολογήθηκε με σοβαρότητα ώστε να μπορούμε να πούμε με σιγουριά ποιο  μέρος του είχε θετικά αποτελέσματα και τι απέτυχε ώστε να είναι σε θέση οι επόμενοι να κάνουν τις παρεμβάσεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Έτσι, αυτό το ελληνικό μπάχαλο στο χώρο της παιδείας έφερε αυτό το αποτέλεσμα που όλοι ξορκίζουν, όλοι καταδικάζουν και όλοι δεν είναι ικανοποιημένοι. Υπάρχει έστω και ένας Έλληνας πολίτης ή πολιτικός που να μπορεί να πει ότι έχουμε ένα υποδειγματικό σύστημα παιδείας; Αν υπάρχει ας βγει μπροστά για να το υπερασπιστεί.

Τόση αδιαφορία;
• Όλοι το γνωρίζουν ότι το σύστημα Παιδείας μας όχι μόνο προς μίμηση δεν είναι αλλά γίνεται παράδειγμα προς αποφυγήν. Πέρασαν τόσοι υπουργοί απ’ αυτό το υπουργείο. Όλοι φιλοδοξούσαν να ανοίξουν έναν ειλικρινή διάλογο ώστε και τα πορίσματά του να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και όταν ο διάλογος ολοκληρωθεί να μπορούν να υποστηρίξουν τα συμπεράσματά του όλοι μαζί. Κάθε διάλογος χαρακτηρίστηκε από τους φορείς της εκπαίδευσης προσχηματικός. Πριν ακόμη δουν τις προθέσεις των υπευθύνων με άρνηση δίνουν το στίγμα των προθέσεών τους. Να μη θέλουν να αλλάξει τίποτε; Βολεύει κάποιους το υπάρχον σύστημα; Δεν θέλουν να χρεώσουν στον υπουργό την πιθανή επιτυχία ενός διαλόγου ή φοβούνται μήπως ξεβολευτούν δουλεύοντας περισσότερο;

Μας λείπει η Παιδεία!
• Σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία πόσο καλλιεργείται η συνεργασία ανάμεσα στους εκπαιδευόμενους και πόσο δίνονται ευκαιρίες στα παιδιά να διατυπώνουν τις προσωπικές τους απόψεις;  Αν βρεθεί κάποιος φωτισμένος εκπαιδευτικός κάτι θετικό μπορεί και να προκύψει. Αν, όμως, ο εκπαιδευτικός βαριέται που ζει και περιμένει πότε θα τελειώσει το μάθημα για να ασχοληθεί με άλλα περισσότερο ωφέλημα σ’ αυτόν τότε τα παιδιά πάνε κι έρχονται χωρίς να τα υποκινεί κανένας να βγάλουν από μέσα τους τις δικές τους ανησυχίες, τις προσωπικές τους απόψεις… Η μία άποψη που εκπορεύεται από την αυθεντία της έδρας κάνει το μάθημα καταναγκαστικά έργα χωρίς ενδιαφέρον…    
Θεανώ Βλάχου