Αιχμές και Νύξεις
Ξηρασία, λειψυδρία…
Λες και για πρώτη φορά συμβαίνουν αυτά στη χώρα της «Φαιδράς Πορτοκαλέας». Αν από ένα χονδρό δένδρο κόψουμε τον κορμό του θα δούμε ότι σχηματίζονται κύκλοι άλλοι μεν λεπτοί, άλλοι δε χονδροί που σημαίνει έχουμε χρονιές με σημαντική βροχόπτωση και αναπτύσσεται το δένδρο γρήγορα αλλά έχουμε και χρονιές που οι βροχοπτώσεις είναι αραιές και περιορισμένες και το δένδρο στενάζει να αναπτυχθεί. Αυτό συνέβη και το 1945. Ξηρασία, λειψυδρία, πυρκαγιές και τότε οι φωστήρες των Αθηνών έφεραν από το Αμέρικα έναν βροχοποιό τον Χένρρυ Μουρ, ώστε να προκαλέσει βροχοπτώσεις να ξαναθάλλει η γη που είχε ξεραθεί και ρημαζόταν από τις ελάχιστες τότε πυρκαγιές, διότι τη χαμηλή βλάστηση την αφάνιζαν τα γιδοπρόβατα και όπου πρωτοεμφανιζόταν φωτιά την έσβηναν οι βοσκοί, για το καλό τους, για να μην λείψει η τροφή από τα κοπάδια τους.
Οι «οραματιστές»!
Ο βροχοποιός δεν πέτυχε παρά τις προσπάθειές του και αναγκάσθηκαν οι Αθηναίοι να συνδέσουν την Υλίκη με τον Μαραθώνα για να μην προκληθεί η πληγή του Φαραώ και ερημοποιηθεί η πόλη. Αλλά και η λύση αυτή αποδείχτηκε ατελέσφορη και τότε βάλθηκαν να συνδέσουν τον Μόρνο με την ΕΥΔΑΠ που και αυτή η λύση δεν έλυνε το πρόβλημα, οπότε στράφηκαν προς τον Εύηνο και δεν αποκλείεται να στραφούν προς τον Αχελώο, αλλά τα νερά αυτού προορίζονται για τη Θεσσαλία εν καιρώ τω δέοντι. Και έχει ο Θεός. Αυτά εν ολίγοις για τους «οραματιστές» των Αθηνών που οι λύσεις τους είναι «άρπα κόλλα».
Αξιοπρεπείς οι Βλάχοι!
Με πολλή λύπη είδα στον «Π.Λ.» τον αφορισμό: «Βλάχοι είναι». Και εξιστορώ την εξής περίπτωση: - Επί κατοχής όλοι πεινάσαμε, φυσικά και οι Βλάχοι. Όμως, παρά την αφθονία του αραβοσίτου που έστελνε η Ρουμανία και τα καμιόνια στάθμευαν στο ρουμανικό προξενείο επί της οδού, τότε Γεωργίου Β’, σήμερα Δωδώνης, εις κοινή θέα δεν πήγαν οι Βλάχοι να πολιτογραφηθούν για να πάρουν καλαμπόκι, μόνο, από την Αβδέλα Γρεβενών, την πατρίδα του «ηγεμόνα» Διαμάντη πειθαρχούντες προσήλθον και πολιτογραφηθέντες έλαβαν το αναλογούν καλαμπόκι. Η στάση των Βλάχων ήτο αξιοπρεπής, αξιοπρεπεστάτη.
«Έρχονται δάσκαλοι…»
Ο παρουσιαστής βρίσκεται στο στούντιο εν Ελλάδι και μας καραφλιάζει, «ότι έρχονται στην Ίμβρο δάσκαλοι από την Ελλάδα». Που έρχονται αυτοί οι δάσκαλοι; Και από πού; Στην Ίμβρο αποστέλλονται δάσκαλοι από την Ελλάδα, διότι ο παρουσιαστής έπρεπε να μας πληροφορήσει ότι πηγαίνουν δάσκαλοι από την Ελλάδα, διότι ο παρουσιαστής βρίσκεται στο άνετο και καλώς κλιματιζόμενο στούντιο εν Ελλάδι. Η κυριολεξία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στη γλώσσα μας.
