Με σεβασμό στη Φύση οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας

Γιατί το ΤΕΕ Ηπείρου λέει «ΟΧΙ» στο Αιολικό Πάρκο Περιστερίου!

Επιβεβλημένη η θέσπιση νέου ειδικού χωροταξικού πλαισίου

Μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει και στην Ήπειρο το τελευταίο διάστημα για την αναγκαιότητα ύπαρξης αιολικών πάρκων, μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας που, κατά γενική ομολογία, θεωρείται φιλική προς το περιβάλλον.
Όμως η κατασκευή ενός μεγάλου πάρκου, συνολικής ισχύος 88,45 MW στο όρος «Λάκμος» (Περιστέρι), που εκτείνεται στους Δήμους Μετσόβου και Βορείων Τζουμέρκων, έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις στους τοπικούς φορείς, ενώ επιφυλακτικός εμφανίστηκε ακόμη και ο Πρωθυπουργός. Μάλιστα κατά την πρόσφατη περιοδεία του στην περιοχή τόνισε ότι χρειαζόμαστε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δεν μπορούμε όμως και να καταστρέφουμε όσα μας χάρισε η φύση. Παράλληλα, προανήγγειλε και κυβερνητική πρωτοβουλία, ώστε να εξεταστεί η κατασκευή αιολικών πάρκων σε βουνά με μεγάλο υψόμετρο, επισημαίνοντας ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οι παρεμβάσεις που απαιτούνται στο στάδιο κατασκευής τους.

Όχι και από το ΤΕΕ
Η τελευταία παρέμβαση προέρχεται από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος/Τμήμα Ηπείρου, το οποίο με χθεσινή ανακοίνωσή του (την υπογράφει ο Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Ιωάννης Λυκοτραφίτης) εκφράζει την έντονη αντίθεσή του στην αδειοδότηση και την κατασκευή του αιολικού πάρκου στο Περιστέρι.
Αφού σημειώνει ότι διαχρονικά έχει ως πάγια θέση του τη χρήση και αξιοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, οι οποίες πρέπει να αποτελούν το βασικό συντελεστή του νέου ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας, που στοχεύει και στην «απολιγνιτοποίηση» της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, με έμφαση τονίζει ότι οι διαδικασίες χωροθέτησης και αδειοδότησης έργων ελλείψει ειδικού χωροταξικού πλαισίου σχεδιασμού για τις Α.Π.Ε. (καθώς η χρονική περίοδος ισχύος του προηγούμενου έχει εκπνεύσει κι η εκπόνηση νέου έχει ανατεθεί από το ΥΠΕΝ και είναι σε εξέλιξη) δημιουργούν ένα σημαντικότατο πρόβλημα.
Γι’ αυτό και, όπως αναφέρει «η θέσπιση ενός νέου ειδικού χωροταξικού πλαισίου σχεδιασμού για τις Α.Π.Ε. καθίσταται, όσο ποτέ, αναγκαία, απαραίτητη και επιβεβλημένη, όχι μόνον για την αποτελεσματική προώθηση των σχετικών επενδύσεων αλλά και για την ουσιαστική και αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος».
Όσον αφορά την περιοχή της Ηπείρου, σύμφωνα με το ΤΕΕ με δεδομένα το πλούσιο φυσικό περιβάλλον, το μορφολογικό ανάγλυφο και τις αναπτυξιακές κατευθύνσεις και προοπτικές της Περιφέρειάς μας (π.χ. πρωτογενής τομέας, ανάπτυξη διαφόρων ήπιων μορφών τουρισμού κ.α.) απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή καθώς και επαρκής και τεκμηριωμένη αντιμετώπιση όλων των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που σχετίζονται με την ανάπτυξη των διαφόρων έργων Α.Π.Ε.

Πέντε παρατηρήσεις
Έτσι λοιπόν, η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ/Τμήμα Ηπείρου, αφού εξέτασε αναλυτικά και σε βάθος και αξιολόγησε με επιστημονικά και περιβαλλοντικά κριτήρια το σύνολο της Μ.Π.Ε. του προτεινόμενου έργου «Εγκατάσταση και λειτουργία τεσσάρων Αιολικών Πάρκων, συνολικής ισχύος 88,45 MW, στο όρος Λάκμος (Περιστέρι) στην περιοχή των Δήμων Μετσόβου και Βορείων Τζουμέρκων της Π.Ε. Ιωαννίνων Περιφέρειας Ηπείρου», εκφράζει την έντονη αντίθεσή της στην ενδεχόμενη περιβαλλοντική αδειοδότηση και υλοποίηση του έργου.
Κι αυτό, όπως σημειώνει, αφού έλαβε ιδιαίτερα υπόψη της τη σημαντική διατάραξη του περιβαλλοντικού ισοζυγίου της περιοχής, που θα προκύψει από την ενδεχόμενη υλοποίηση αυτού, εξαιτίας κυρίως:
α) της κατάληψης μεγάλου χώρου σε μια περιοχή με μεγάλα υψόμετρα και ιδιαίτερα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά, στις κορυφογραμμές της οροσειράς της Πίνδου
β) της διάνοιξης και διαμόρφωσης απαιτούμενου οδικού δικτύου μεγάλου μήκους (τουλάχιστον 28 χλμ. περίπου, λόγω της μη ύπαρξης οριστικής μελέτης οδοποιίας) και πλάτους, καθώς και της δημιουργίας πρανών με την ανάλογη παραγωγή προϊόντων εκσκαφής και την απαίτηση σημαντικών τεχνικών έργων αντιστήριξης
γ) του μεγέθους της συνολικής εγκατάστασης των προτεινόμενων Α/Π (29 ανεμογεννήτριες μεγάλων διαστάσεων και ισχύος 88,45 MW)
δ) της σοβαρής έλλειψης της Μ.Π.Ε. σχετικά με την τεκμηρίωση ύπαρξης επαρκούς Αιολικού Δυναμικού και
ε) της μη ύπαρξης μελέτης συνεργιστικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την ενδεχόμενη υλοποίηση (εγκατάσταση και λειτουργία) όλων των Α/Π που χωροθετούνται στην ευρύτερη περιοχή.