Ο Πύρρος και Σουλιώτες ήρωες «βαπτίστηκαν»… Τσάμηδες!
- Κάθε όριο ξεπέρασαν οι προκλήσεις στη γειτονική Αλβανία - Ρεσιτάλ ανθελληνισμού και προπαγάνδας περί δήθεν «γενοκτονίας» στη Θεσπρωτία
- Ποια είναι η ιστορική αλήθεια…
Tι εθνικότητας ήταν Σουλιώτες ήρωες της επανάστασης του ΄21 όπως ο Κίτσος Τζαβέλλας και ο Μάρκος Μπότσαρης, αλλά και ο ίδιος ο βασιλιάς της Ηπείρου Πύρρος; Σύμφωνα με τους Τσάμηδες, ήταν… ομοεθνείς τους (!), γι’ αυτό και τους συμπεριέλαβαν σε έκθεση φωτογραφίας που παρουσίασαν στα Τίρανα.
Όλα αυτά, στο πλαίσιο της εβδομάδας εκδηλώσεων μίσους για την ανύπαρκτη «γενοκτονία τους» που οργάνωσε και φέτος το επίσημο κόμμα των Τσάμηδων στην Αλβανία, προβάλλοντας εκ νέου αιτήματα όπως η επιστροφή των περιουσιών και η ελεύθερη είσοδος στη χώρα μας.
Προσβολή για τη χώρα!
Υπαίθρια φωτογραφική έκθεση στην Πλατεία «Τσαμουριάς» στα Τίρανα με «σπουδαίες μορφές προγόνων τους» διοργάνωσαν οι Τσάμηδες. Την… πρωτοκαθεδρία όμως σ’ αυτήν είχαν μέλη της οικογένειας Τζαβέλλα και Μπότσαρη αλλά και ο βασιλιάς Πύρρος της Ηπείρου, που ανήκε στην καθαρή ελληνική φυλή των Μολοσσών.
Είναι ξεκάθαρο πως αποτελεί προσβολή για την Ελλάδα, για το Σούλι, για τους αγώνες των Σουλιωτών, να ταυτίζονται ηρωικοί αγωνιστές με τους συνεργάτες των ναζί στη Θεσπρωτία. Χωρίς κανένα ίχνος σεβασμού της ιστορίας, οι Τσάμηδες επιχειρούν μια πρωτοφανή διαστροφή, αποπειρώμενοι να οικειοποιηθούν Σουλιώτες οπλαρχηγούς.
Σουλιώτες και Τσάμηδες
Οι Σουλιώτες κατοίκησαν ως ομοιογενής χριστιανικός πληθυσμός στο Σούλι περί το 1550, ενώ οι "Τσάμηδες" προέκυψαν από τοπικό χριστιανικό ελληνικό στοιχείο, που εξισλαμίσθηκε μετά την οθωμανική κατάκτηση (15ο αιώνα) και κυρίως με τη βία το 17ο αιώνα, ύστερα από την εξέγερση και το μαρτυρικό θάνατο του επισκόπου Τρίκκης Διονυσίου του Φιλοσόφου (1611), που οι Τουρκαλβανοί αποκάλεσαν ειρωνικά «Σκυλόσοφο».
Οι Σουλιώτες είχαν καθαρή ελληνική συνείδηση, γι' αυτό και έγιναν πρόμαχοι της Ελληνικής λευτεριάς. Οι Μουσουλμάνοι "Τσάμηδες" όχι, γι' αυτό και στράφηκαν με μανία, καθοδηγούμενοι, κατά του ντόπιου ελληνικού πληθυσμού.
Μετά την απελευθέρωση της Ηπείρου από τους Τούρκους, οι "Τσάμηδες", σύμφωνα με τη συνθήκη Ειρήνης των Αθηνών, έγιναν Έλληνες υπήκοοι «ως κάτοικοι των οθωμανικών χωρών που περιήλθαν στην κυριαρχία της Ελλάδος». Ως Μουσουλμάνοι, σύμφωνα με την ίδια συνθήκη, είχαν το δικαίωμα να διατηρήσουν την οθωμανική υπηκοότητα και εντός διαστήματος τριών ετών να μεταναστεύσουν σε οθωμανικά εδάφη.
Άγνωστος αριθμός Μουσουλμάνων Τσάμηδων αναχώρησε τότε και εγκαταστάθηκε στην ανατολική Θράκη και τη Μικρά Ασία. Τα Τίρανα διατήρησαν τη ρητορική ότι οι Τσάμηδες ήταν Αλβανοί και ότι η περιοχή της Ελλάδος όπου κατοικούσαν έπρεπε να περιληφθεί στο αλβανικό κράτος. Η ήττα της Ελλάδος κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή υπήρξε καταλυτική για τις σχέσεις των "Τσάμηδων" με τους Έλληνες.
Εξαιρέθηκαν το ‘23…
Με σύμβαση, που υπογράφηκε στη Λωζάνη στις 30 Ιανουαρίου 1923, αποφασίσθηκε ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και του νέου τουρκικού κράτους με βάση το θρήσκευμα. Τα Τίρανα με την υποστήριξη της Ρώμης, όπου είχε επικρατήσει το φασιστικό καθεστώς του Μπενίτο Μουσολίνι, κατέβαλαν κάθε προσπάθεια, ώστε οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες να εξαιρεθούν από την ανταλλαγή, που είχε αποφασίσει η Μικτή Επιτροπή Ανταλλαγής της ΚΤΕ.
Έτσι, η πλειονότητα των "Τσάμηδων" εξαιρέθηκε από την ανταλλαγή και συμπαγείς ομάδες Ελλήνων Χριστιανών προσφύγων από τη Μικρά Ασία, που προορίζονταν να εγκατασταθούν στη Θεσπρωτία, υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν στη Μακεδονία, με εξαίρεση όσους εγκαταστάθηκαν στην κοινότητα Νέας Σελεύκειας.
Πολλά τα εγκλήματα
Ό,τι ψέμα και αν επιστρατεύσουν οι "Τσάμηδες", θα παραμείνουν ως καταδικασθέντες δοσίλογοι κατά την Κατοχή. Αυτή την πραγματικότητα δεν μπορεί να την αλλάξει καμία προπαγάνδα.
Από τον μακρύ κατάλογο της εγκληματικής δράσεώς τους σταχυολογούνται ενδεικτικά τα ακόλουθα: α) Στις 19 Φεβρουαρίου 1942 δολοφονείται ο Νομάρχης Θεσπρωτίας Γεώργιος Βασιλάκος. β) Στις 24 Οκτωβρίου εκτελείται στην Καλτερίζα ο ιερέας Ανδρέας Βασιλείου (Παπανδρέας). γ) Στις 27 Ιουλίου 1943, μετά την αποτυχία της επιθέσεως κατά του χωριού Αγία Κυριακή (Πόποβο), 800 Τσάμηδες της «K.S.I.L.I.A» («Ξίλια») , υπό την αρχηγία των αδελφών Ντίνο, σε συνεργασία με δυνάμεις Κατοχής, έκαναν επιδρομή στα χωριά του Φαναρίου. Λεηλατήθηκαν και πυρπολήθηκαν 519 κατοικίες, δολοφονήθηκαν πολλοί, γυναίκες βιάστηκαν και συνελήφθηκαν 500 άτομα που στάλθηκαν όμηροι στα Ιωάννινα. Ολοσχερής ήταν η απώλεια του κτηνοτροφικού πλούτου. Περίπου 243 χωριά ερημώθηκαν.
Αποκορύφωμα των πράξεών τους ήταν η ομαδική εκτέλεση των 49 Προκρίτων της Παραμυθιάς στις 29 Σεπτεμβρίου του 1943, αφού διατάχθηκαν να σκάψουν μόνοι τους τον τάφο τους.
H.M.
