H ζωή στο χωριό είναι το κίνητρο για ν’ ανοίξουν ξανά τα καφενεία

• Αφορμή για να ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος φαίνεται πως έδωσε το δημοσίευμα του «Π.Λ.» που επεσήμανε την ερήμωση των χωριών, με αφορμή επιστολή του Πολιτιστικού Συλλόγου Ελάτης Ζαγορίου, ο οποίος αναφέρονταν στην απουσία ενός καφενείου στο χωριό, ζητώντας λύσεις από τη Δημοτική Αρχή.

Τις δικές του επισημάνσεις πάνω σ’ αυτό το πράγματι σοβαρό κοινωνικό θέμα, κάνει ο τακτικός επιστολογράφος της εφημερίδας κ. Στέφανος Χρηστογούλας από το Βραδέτο Ζαγορίου. Πιο συγκεκριμένα αναφέρει στην επιστολή του:

«Μέτρα ΤΩΡΑ για να μην μείνει ούτε ένα χωριό χωρίς καφενείο»: Πολύ καλό το θέμα που εγείρει συζήτησης! Παρακολουθώ την ενημέρωση μέσω της έγκριτης εφημερίδας σας και στο διάβασμα της επιστολής του Πολιτιστικού Συλλόγου Ελάτης μια γκριμάτσα γέλιου ήρθε στο πρόσωπό μου!

Μισές Αλήθειες με ισχυρή δόση απαιτήσεων!

Παράπονα, παράπονα, παράπονα... εκ του ασφαλούς φυσικά!

Κραυγή αγωνίας και... Τι μπορούν να κάνουν οι ΟΤΑ και πολιτεία;

ΡΩΤΩ, ευθαρσώς!! Τι μπορούν να κάνουν οι πολίτες, τι μπορεί να κάνει κάποιος σύλλογος πολιτών;

Πράγματι η Ελάτη Ζαγοριού είχε δυο καφενεία. Για την ακρίβεια είχε ένα καφενείο & ένα Εστιατόριο – Ταβέρνα. Πρώτα και πριν πολλά χρόνια έκλεισε το μικρό καφενείο (άγνωστοι λόγοι προς εμάς) και κάποια στιγμή έκλεισε και η Ταβέρνα – Εστιατόριο για οικονομικούς λόγους μεταξύ ιδιοκτήτη και Δήμο Ζαγοριού. Πού ήταν ο Π. Σ. Ελάτης τότε; Και κυρίως που ήταν οι «μόνιμοι» κάτοικοι να δώσουν το παρόν και να στηρίξουν με τον αγώνα τους να μην κλείσει το καφενείο;

Τα χρόνια πέρασαν και με την δραστηριοποίηση του συλλόγου, έτυχε και η τουριστική ανάκαμψη μετά από δυο χρόνια πανδημίας και με το πέρασμά της τσουπ. . . . κραυγή αγωνίας και (τμήμα επιστολής )...δυστυχώς για την Ελάτη, το αντάμωμα των χωριανών ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθεί καθώς και τα δυο καφενεία του χωριού μας παραμένουν κλειστά εδώ και χρόνια. Κροκοδείλια δάκρυα!!

Γνωρίζει κανείς:

- Πόσοι ξενώνες δραστηριοποιούνται στην Ελάτη Ζαγορίου;

- Πόσοι από αυτούς τους ξενώνες έχουν χώρο ενδιαίτησης για προσφορά καφέ και ποτών;

- Ποιος ξενώνας είναι ανοιχτός πέραν της τουριστικής περιόδου & τριημέρων;

- Ποιος ξενώνας είναι ανοιχτός καθημερινά για ένα καφέ, τσίπουρο, κρασί ή ακόμα και κάποιο ομαδικό παιχνίδι; Να λειτουργεί δηλαδή και σαν καφενείο;

Και πηγαίνοντας λίγο πιο μακρυά... είστε βέβαιοι ότι οι σχέσεις των κατοίκων μεταξύ των είναι αμοιβαίες και όχι εχθρικές; Κοινώς μιλιούνται μεταξύ των;

Τριάντα πέντε (35) χρόνια βολοδέρνω στο Ζαγόρι μας. Πρόκαμα καφενεία ανοιχτά (και τα της Ελάτης) και σήμερα πάμπολλα είναι δυστυχώς κλειστά! Και όμως σε κάθε χωριό υπήρχε καφενείο συνήθως στο μεσοχώρι και υπήρχε και πολιτιστικός Σύλλογος ή αδελφότητα ή οτιδήποτε συλλογικό.

Σήμερα που μιλάμε (...γράφουμε) ΓΙΑΤΙ δεν αναλαμβάνουν οι Σύλλογοι να ξαναζωντανέψουν τα καφενεία στα χωριά τους;

Αμ Δε!

Είναι βαριά η ευθύνη, πέραν των άλλων εμποδίων που πρέπει να ξεπεραστούν (Άδεια Λειτουργίας, Νέο ΑΦΜ, Ταμειακή μηχανή, Βιβλία στην ΔΟΥ κλπ γραφειοκρατικά) και για αυτό το θυμόσοφο λαϊκό ρητό ισχύει τα μάλα… να μαζευτούμε να ...πάτε!

Πολύ πρόσφατα κάποιοι φίλοι μου Ζαγορίσιοι, ανέλαβαν το ρίσκο να ξεκινήσουν το καφενείο στο χωριό τους. Δυο χρόνια λειτουργίας; μμμ και έκλεισαν. 

Τους ρώτησα και έλαβα την απάντηση: …Στο χωριό μας ζουν περί τους δέκα (10) μόνιμους. Όταν κατέβαινε στην πλατεία και στο καφενείο ο τάδε… δεν έρχονταν ο δείνα, γιατί ήταν «μαλωμένοι» και δεν μιλιόνταν ή το ανάποδο. Οι γυναίκες έρχονταν αλλά πιο πολύ για παρέα παρά για καφέ ή ποτό. Ο αλλοδαπός κάτοικος προτιμούσε το παραδίπλα χωριό (σχέσεις συγγένειας). Και να έρχονταν κανάς φίλος (όπως εσύ) συνήθως σαββατοκύριακο, τι να λέει η δουλειά... Νοίκι, Δημοτικά Τέλη, Εφορία, ΕΦΚΑ, ... και ΚΛΕΙΣΤΟΝ!

Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί το καφενείο να είναι αποδέκτης της αψιμαχίας κάποιων. Δεν τον χωνεύεις τον συγχωριανό σου; Έρχεσαι στο καφενείο που έχει ανάγκη ακόμη και το 1,8 € του καφέ (ενδεικτική τιμή) και αν δεν μιλιέστε καθίστε απέναντι ένας στην μία και ο άλλος στην άλλη γωνία. 

Πόσο εύκολο είναι λοιπόν να επιρρίπτεις ευθύνες και βάρη στην πολιτεία ενώ εσύ ΔΕΝ θέλεις να αναλάβεις δράση και να γίνεις ΛΥΣΗ στο πρόβλημα. Θέλεις να προσπαθήσει κάποιος άλλος, να ρισκάρει κάποιος άλλος, να «χάσει» κάποιος άλλος για να μπορείς εκ του ασφαλούς να λες κουβεντούλες!

Κίνητρο ΔΕΝ είναι η μη καταβολή ενοικίου ή μηδαμινού (αν αφορά δημοτικό κτήριο, γιατί σε ιδιωτικό θα είναι απαιτητό), ΔΕΝ είναι η μη καταβολή ή μέρος αυτών των Δημοτικών τελών, η ΜΗ καταβολή ενεργειακών σπαταλών (ΔΕΗ, Ύδρευση, αποχέτευση κλπ) ή ποσοστό επί αυτών, η καταβολή μικρής εφορίας (αυτό είναι αδύνατον). Εξάλλου δεν θα είναι και σωστό να τα καταβάλλει όλα ο Δήμος (..τότε θα ήταν Δημοτική επιχείρηση) και το όποιο κέρδος να το νέμεται ένας. 

Κίνητρο για να ξεκινήσουν τα καφενεία είναι η ΖΩΗ στο χωριό. Είναι οι «μόνιμοι» κάτοικοι και ΟΧΙ όλοι αυτοί που καμώνονται «ντόπιοι» και τους βλέπει το χωριό  μια φορά στο τρίμηνο (κι άμα!!) και με την έλευσή τους συνήθως για λίγο απαιτούν ...ΚΑΦΕΝΕΙΟ στο χωριό! 

Χρηστογούλας Στέφανος Βραδέτο Ζαγοριού! 

Ενημερωτικό Σημείωμα: 

Ο Χρηστογούλας Στέφανος (https://matiesapozagori.gr/) ενοικίαζε δημοτικά κτήρια ανά το Ζαγόρι για την έκθεση ερασιτεχνικής φωτογραφίας του από το 2011 έως 2020. Στην τελευταία του έδρα, το κοινοτικό καφενείο στον Μανασσή Ζαγοριού, ο πρόεδρος απαίτησε αύξηση του ενοικίου και για αυτό έκλεισε και η έκθεση και ο χώρος περιμένει τον επόμενο ενοικιαστή... χρόνια τώρα!