Προς στερέωση η εκκλησία της Παναγίας στο φαράγγι Βίκου

on .

MONH PANAGIAS FARAGGI BIKOY

• Ξεκινούν σύντομα οι εργασίες επισκευής του ιστορικού ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που είναι μέσα στο φαράγγι του Βίκου, σ' ένα πλάτωμα, στις όχθες του Βοϊδομάτη.
Kάποιοι ερευνητές κάνουν λόγο για καθολικό παλαιού Μοναστηριού, από το οποίο δεν σώζεται τίποτε άλλο. Όπως και να ‘χει, η θέα από μόνη της στο σημείο αυτό συνεπαίρνει τον επισκέπτη - προσκυνητή.
Με 80.000 ευρώ η Περιφέρεια Ηπείρου συμβάλλει, ώστε το συγκεκριμένο θρησκευτικό μνημείο, με πολιτισμικό και φυσικό πλούτο, να αντέξει στην ανελέητη φθορά του χρόνου.
Χτισμένη το 1738
Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, που βρίσκεται στο χώρο του Ιερού Βήματος μεταξύ της Προθέσεως και της Αγίας Τράπεζας (κάτι, που δεν είναι συνηθισμένο), χτίστηκε το 1738 και αγιογραφήθηκε το 1773 από τον Σουδενιώτη Ιωάννη ιερέα και τους γιους του, που ακολουθούσαν τις «λαϊκές» τάσεις ζωγραφικής της εποχής εκείνης στην περιοχή της Ηπείρου.
Έτσι το εικονογραφικό πλαίσιο είναι δομημένο σε τρεις ζώνες: Στην ανώτερη υπάρχουν σκηνές Χριστολογικού κύκλου, στη μεσαία άγιοι σε μετάλλια και στην κατώτερη ολόσωμοι άγιοι.
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο κατασκευάστηκε το 1761, όπως μαρτυρά επιγραφή, ενώ οι φορητές εικόνες που βρέθηκαν, είναι του 18ου αιώνα, εκτός από μία του Χριστού Παντοκράτορα, που επιγράφεται ως έτος προέλευσής της το 1694.
Μαγευτικό τοπίο
Οι πεζοπόροι προς το ναό, προσεγγίζεται από το Βίκο και το Πάπιγκο, απολαμβάνουν ένα μαγευτικό θέαμα. Ο Βοϊδομάτης με τα διάφανα νερά του, τα δένδρα, που λες πως αόρατο χέρι τα φύτεψε αρμονικά, συνθέτουν μια υπέροχη εικόνα, που κάνει τους ταξιδιώτες να ψιθυρίσουν αυθόρμητα τα λόγια του ψαλμωδού: «Ως εμεγαλύνθη τα έργα Σου, Κύριε...».
Η εκκλησία αυτή μέσα στη χαράδρα φέρνει στο νου μια άλλη χαράδρα, την χαράδρα του κόσμου. Σ' αυτή όλοι οι κουρασμένοι οδοιπόροι αναζητούν επίμονα τρία αγαθά: Την οδό της ευτυχίας, την αλήθεια και τη ζωή.
Από το ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη χαράδρα του Βίκου παίρνουμε ένα σοφό μάθημα για τη ζωή. Οι διαβάτες, που πορεύονται μέσα στην Εκκλησία, ακολουθούν μια φυσική πορεία και δεν διακινδυνεύουν να περιπλανηθούν στην αβεβαιότητα, να μπλέξουν σε άγνωστα μονοπάτια.
Ακολουθούν την πορεία προς το Χριστό, που μπορεί να είναι στενή και αγκαθοστρωμένη, μα τα αγκάθια μεταβάλλονται σε τριαντάφυλλα και κάνουν το διάβα μας ευφρόσυνο και το φτάσιμό μας βέβαιο.