Κληρικοί θυσιάστηκαν για την πίστη και την ελευθερία της πατρίδας μας

• «Οι κληρικοί στον αγώνα για την ελευθερία» ήταν το θέμα διαδικτυακής ομιλίας που έκανε ο Πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης Ιωαννίνων π. Θωμάς Ανδρέου την περασμένη Δευτέρα στο πλαίσιο των μαθημάτων του Συλλόγου Πολυτέκνων Ν. Ιωαννίνων και με αφορμή τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821.
Ανοίγοντας την εκδήλωση ο πρόεδρος του Συλλόγου Κώστας Μπαλωμένος ξεκίνησε με το παρακάτω κείμενο του αείμνηστου Σαράντη Καργάκου: «Υπάρχει κάτι που το θεωρώ βασικό και στον παρόντα καιρό. Δεν πρέπει να μικροποιούμε τους ανθρώπους που έζησαν στο παρελθόν και που δημιούργησαν το δικό μας παρόν (με ότι, καλό ή κακό). Συχνά η μικροποίηση του χθες δεν γίνεται από αντικειμενικότητα αλλά σκοπιμότητα, κρύβει τη δική μας μικρότητα. Κάποιοι, όταν δεν μπορούν να φθάσουν ψηλά, προσπαθούν να κατεβάσουν τους υψηλούς του χθες στα χαμηλά. Αυτό γίνεται σήμερα εν ονόματι της ‘ νέας διδακτικής’ ή εν ονόματι κάποιας νεφελώδους ‘αποδομητικής ιστορίας’, με την οποία προσπαθούν να εξαλείψουν ότι μπορεί να λέγεται έθνος ή εθνικό, και πρώτα απ’ όλα την εθνική ιστορία και την εθνική λογοτεχνία, που εμπνέουν το εθνικό φρόνημα και την εθνική πολιτική της ανεξαρτησίας. Έτσι σπιλώνονται συστηματικά οι άνθρωποι που δημιούργησαν το 1821».
Στην ομιλία του, ο π. Θωμάς τόνισε, μεταξύ άλλων, πως «η Επανάσταση του 1821 αποτελεί τους καρπούς της προσδοκίας για την ελευθερία, η οποία καλλιεργήθηκε από την Άλωση ακόμα της Πόλης και την οποία προσδοκία συντήρησαν με τους αγώνες τους και με τις θυσίες τους οι κληρικοί παντός βαθμού τόσο μέσω της διαφύλαξης της ελληνικής γλώσσας και της χριστιανικής Πίστεως αλλά κυρίως της διαφύλαξης της εθνικής συνείδησης και πολιτισμικής κληρονομιάς, αφού «οι μοναχοί και κληρικοί έγιναν οι αφανείς διδάσκαλοι του γένους».
Ο ομιλητής σημείωσε πως «κληρικοί παντός βαθμού, θυσιάζονται για την πίστη και την ελευθερία της πατρίδος. Δεν διστάζουν να ομολογήσουν τον Χριστό και να γίνουν τα παραδείγματα προς μίμησιν των υποδούλων Ελλήνων. Εδώ, στην πόλη των Ιωαννίνων, την πόλη των θρύλων, των θρήνων και των στεναγμών, μαρτύρησαν δεκάδες χριστιανοί στα δίσεκτα αυτά χρόνια της Οθωμανικής δουλείας, τα οποία ανέδειξαν γνωστούς και άγνωστους νεομάρτυρες» και πρόσθεσε: «Οι κληρικοί στον αγώνα για την ελευθερία είναι χιλιάδες από την στιγμή που «το ράσο όλων των κληρικών, από του ασημότερου καλόγερου μέχρι του πολιού, σεβάσμιου και άγιου Πατριάρχη, μεταβλήθηκε σε φλάμπουρο, που ηλέκτριζε και πύρωνε τα πνεύματα των αγωνιζομένων Ελλήνων». Ο Ιερός Κλήρος, σε πείσμα όλων όσων σήμερα υποστηρίζουν τα αντίθετα, στάθηκε δίπλα στον υπόδουλο λαό, αγωνίστηκε μαζί του στον αγώνα για την προάσπιση των δικαίων της ελευθερίας και πέθανε μαζί του στην κοινή μάχη για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την ελευθερία».
Καταλήγοντας, ο π. Θωμάς Ανδρέου τόνισε με έμφαση: «Τα πάνδεινα του Γένους μας καταγράφηκαν και παραδόθηκαν ως Ιερά παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. Σε εμάς, τους απόγονους αυτών των ηρώων, απομένει η οφειλετική ευγνωμοσύνη και ταυτόχρονα η διατήρηση της εθνικής μνήμης, ώστε -να μην δώσει ο Θεός- αν χρειαστεί, να ακολουθήσουμε το παράδειγμα αυτών των ηρώων, που δεν θέλησαν να σκεφτούν ούτε για μια στιγμή πως αυτός ο τόπος, ο ευλογημένος, μπορεί να στερηθεί το αγαθόν της ελευθερίας, έννοια την οποία ενεφύσησε ο Δημιουργός και την οποίαν ο άνθρωπος οφείλει να προασπιστεί, όταν αυτό χρειαστεί, με οιοδήποτε τίμημα, ακόμα και του υπέρτατου αγαθού της ζωής».