«Ανάδειξη και όχι αλλοίωση του μνημείου Ζαλόγγου…»!
Η αναγνώριση του επιβλητικού μνημείου στον βράχο του Ζαλόγγου ως διεθνές τοπόσημο για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών δεν αλλοιώνει την ιστορία, τη θυσία και τους αγώνες των Σουλιωτών, αλλά αντίθετα, την ξαναθυμίζει και την κάνει γνωστή στον σύγχρονο κόσμο, τονίζει ο κ. Νίκος Θεοδωρίδης, Πρόεδρος του Ιδρύματος Γ. Ζογγολόπουλου, του γνωστού δηλαδή καλλιτέχνη ο οποίος έφτιαξε το μνημείο.
Σε απαντητική επιστολή του προς τον «Π.Λ.» με αφορμή το προχθεσινό πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ το οποίο ζητούσε να προστατευθεί ο ιστορικός χαρακτήρας του μνημείου, ο κ. Θεοδωρίδης, τονίζει ότι μέσω της πρόσφατης πρότασης του Ιδρύματος αυτό θα αναδειχθεί, ενώ παράλληλα αφήνει αιχμές για την απουσία φροντίδας του από πλευράς της Πολιτείας και τοπικών παραγόντων, λέγοντας ότι έχει εγκαταλειφθεί στα στοιχεία της φύσης και στις διαθέσεις των γιδοβοσκών.
H επιστολή
Συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Γ. Ζογγολόπουλου αναφέρει τα εξής χαρακτηριστικά αναφορικά με το μνημείο του Ζαλόγγου που επέστρεψε αυτές τις ημέρες ξανά στην επικαιρότητα:
«Αξιότιμε Κύριε Διευθυντά,
Διάβασα με προσοχή το άρθρο της 8ης Νοεμβρίου με τίτλο "Ιστορικό χρέος η προστασία του μνημείου του Ζαλόγγου!" και τις διαμαρτυρίες και υποδείξεις του κυρίου Κατσίμπρα και θα ήθελα προς χάριν των αναγνωστών σας και με μεγάλο σεβασμό προς την άποψη σας αλλά και προς την ιστορία, προς τους Σουλιώτες αλλά και προς το ίδιο το έργο του Ζογγολόπουλου να απαντήσω τα εξής:
Το Ίδρυμα Γεωργίου Ζογγολόπουλου (ΙΓΖ) ιδρύθηκε το 2004 από τον ίδιο τον Καλλιτέχνη με σκοπό και στόχο την διάσωση και διάδοση του έργου του, και αυτό κάνει με μεγάλη αγάπη, συνέπεια και σεβασμό από συστάσεως του.
Ήδη από την ίδρυση του το ΙΓΖ διαπιστώνει ότι το μνημείο είναι εγκαταλελειμμένο στα στοιχεία της φύσης και στους γιδοβοσκούς που λυμαίνονται την περιοχή, και ότι έχει περιέλθει σε κακή κατάσταση από τα στοιχεία της φύσης και την αδιαφορία της πολιτείας και των τοπικών παραγόντων.
Το ΙΓΖ είναι εκείνο που με ενέργειές του και δωρεάν επιστασία του επισκευάστηκε το μνημείο από την περιφέρεια Ηπείρου. Το ΙΓΖ είναι εκείνο που μετά από μακρόχρονες προσπάθειες και ενέργειές του κατορθώνει, τον Ιούνιο του 2021, να χαρακτηριστεί από το ΥΠΠΟΑ, «Μνημείο της Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς» και με αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσει την διαιώνιση της φροντίδας της πολιτείας και την απρόσκοπτη συντήρησή του στο διηνεκές.
Το ΙΓΖ είναι εκείνο που με συνεχείς δημοσιεύσεις στον τύπο και στα ΜΜΕ επανατοποθετεί το ξεχασμένο μνημείο στο επίκεντρο του ιστορικού ενδιαφέροντος. Η προσπάθεια του ΙΓΖ να χαρακτηριστεί το μνημείο σαν διεθνές τοπόσημο για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών δεν αλλοιώνει την ιστορία ούτε την θυσία και τους αγώνες των Σουλιωτών, αντίθετα, την ξαναθυμίζει και την κάνει γνωστή στον σύγχρονο κόσμο.
Το ΙΖΓ δεν ασχολείται με την ιστορία αλλά μόνο με το μνημείο αυτό καθ' εαυτό και προσπαθεί να αναδείξει, παράλληλα με την ιστορία των Σουλιωτών, την σπουδαιότητά του σαν έργο τέχνης, σαν τεχνικό κατόρθωμα της μεταπολεμικής Ελλάδος, σαν κατόρθωμα της τοπικής κοινωνίας που βοήθησε με προσωπική εργασία να ανέβουν στον γκρεμό εκατοντάδες τόνοι υλικού για την κατασκευή του έργου. Το μέγεθος του (σαν πενταόροφη πολυκατοικία χτισμένη στην άκρη του γκρεμού) και το γεγονός ότι είναι αφιερωμένο σε γυναίκες, το καθιστά μοναδικό στον κόσμο.
Αυτό λοιπόν που με τις ενέργειές του προσπαθεί να κάνει το ΙΓΖ, είναι να αναδείξει την σπουδαιότητα και την μοναδικότητα του μνημείου, το οποίο κατασκευάστηκε και υπάρχει λόγω της (αν και αμφισβητούμενης από κάποιους ιστορικούς) ιστορίας των Σουλιωτισσών, την οποία και επιβεβαιώνει με τον πλέον εμφαντικό τρόπο.
Έτσι, ιστορία και μνημείο, μνημείο και ιστορία, συνυπάρχουν και ξανασυστήνονται στο διεθνές κοινό και αναδεικνύονται σε μια πανανθρώπινη οντότητα με μεγάλα οφέλη για τον τόπο και την τοπική κοινωνία.
Ο Παρθενώνας κατασκευάστηκε σαν ναός της θεάς Αθηνάς αλλά μετά από 2.500 χρόνια έχει καθιερωθεί στην παγκόσμια κοινή γνώμη σαν ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Το μνημείο «ο χορός του Ζαλόγγου» φιλοτεχνήθηκε από τον Γιώργο Ζογγολόπουλο σαν μνημείο για της Σουλιώτισσες, και η προσπάθεια που κάνει τώρα το ΙΓΖ είναι να το αναδείξει, και να το αναδείξει σε «μνημείο για τις γυναίκες όλου του κόσμου», τις γιαγιάδες, τις μάνες, τις αδερφές στις οποίες οφείλουμε την ύπαρξή μας.
Καμία αλλοίωση λοιπόν αλλά προστασία, συνύπαρξη με την ιστορία, και ανάδειξη της σπουδαιότητας του μνημείου και του τόπου του.
Με τιμή,
Νίκος Θεοδωρίδης
Πρόεδρος του ΙΓΖ»
