Το Ηπειρώτικο δημοτικό τραγούδι έχασε έναν αυθεντικό ερμηνευτή του!

on .

MPELLOS STYLIANOS TRAGOYDISTHS

• Με την υπόσχεση «δεν σ' αλησμονούμε» και με διάχυτη συγκίνηση, αλλά και αναγνώριση της προσφοράς του στο δημοτικό τραγούδι, η Θεσπρωτία και η Ήπειρος θα αποχαιρετήσουν σήμερα, Τετάρτη και ώρα 1 μ.μ. στο νεκροταφείο της Μονής Παναγίας Παραμυθιώτισας στην Παραμυθιά, τον ερμηνευτή του δημοτικού τραγουδιού Στυλιανό Μπέλλο, που παράλληλα διέπρεψε και ως φιλόλογος σε διάφορα σχολεία της Ελλάδας και της αποδημίας στο εξωτερικό. 

Μουσικοί της δημοτικής παράδοσης (τραγουδιστές, κλαρινίστες κ.λπ.), αλλά και συνάδελφοί του από τον χώρο της εκπαίδευσης, θα τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία και θα του πουν το ύστατο «χαίρε».

Η ερμηνεία του είχε ήθος, αυτό, ακριβώς, το ήθος, που πλημμύριζε τον εσωτερικό του κόσμο. Τα τελευταία χρόνια ήταν ασθενής, ωστόσο ποτέ δεν έχασε την μελωδία της καρδιάς του. Αυτή η μελωδία, που έβγαινε επί δεκαετίες στα τραγούδια του και σαγήνευε. 

Τα συναισθήματά του και μέσα από τη ζωή του και μέσα από τα τραγούδια του αναπτυσσόταν μ' έναν εξαιρετικό τόνο, με μια ειδυλλιακή απλότητα, που ταυτόχρονα, ήταν και μεγαλειώδης. 

Και σχημάτιζαν ένα απαλό και ταυτόχρονα ακατανίκητο κυμάτισμα αντίλαλου και φωτός, σ' ένα θαυμάσιο κράμα λογικής λειτουργίας και ψυχικής έξαρσης. 

Στοχαστικός, οραματιστής, με τιτανικό λυρισμό, με πόθο για το καλό και το καλύτερο, με εμπνεύσεις, με ποιητικά συναισθήματα, με ακέραιο χαρακτήρα, που εξέφραζε την ακέραια μορφή του το πνεύμα του πάντοτε θα παραμένει ζωντανό και θα αγκαλιάζει τους ανθρώπους.

Εδώ και πάνω από 65 χρόνια, τα τραγούδια του, ερμηνευμένα με τη βελούδινη φωνή του, εξακολουθούν   να ακούγονται από πολλούς και κυριολεκτικά να μαγεύουν. 

Ο φιλόλογος από την Κρυσταλλοπηγή Παραμυθιάς Στυλιανός Μπέλλος, που για χρόνια υπηρέτησε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ανέδειξε με τη φωνή του, που λειτούργησε ως έκφραση των εσωτερικών του διεργασιών, το γνήσιο δημοτικό τραγούδι... 

Αγωνία του ήταν να μην αλλοιωθεί η παράδοσή μας, ένα ζωντανό κομμάτι της οποίας είναι και το δημοτικό τραγούδι. 

Στο πλαίσιο αυτό ασχολήθηκε με τη συστηματική συλλογή, διάσωση και διάδοση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και προώθησε νέες καλλιτεχνικές δυνάμεις στην παραδοσιακή μουσική της χώρας μας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι την περίοδο 1958-1959, η γνωριμία του με τον Ελβετό λαογράφο Samuel Baud-Bovy είχε αποτέλεσμα την ηχογράφηση πολλών ραδιοφωνικών εκπομπών, καθώς και τον πρώτο του δίσκο την «Ασημούλα». 

Από τότε κυκλοφόρησε περισσότερα από 300 παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια, ερμηνεύοντάς τα όπως τα έμαθε από τους μεγαλύτερους. 

Έλαβε εύφημο μνεία από το υπουργείο Παιδείας και τιμητικές διακρίσεις, επαίνους και βραβεία για την προσφορά του από συλλόγους, αδελφότητες, σωματεία, δήμους, σχολεία, ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και ακαδημίες εντός και εκτός Ελλάδας.

Αξιοσημείωτο είναι και τούτο: 2 Ιουλίου 1978. Πριν 44 ολόκληρα χρόνια. Στην Αλβανία κυριαρχούσε το καθεστώς του Εμβέρ Χότζα και τα σύνορα ήταν κλειστά. Έλληνες καλλιτέχνες (τραγουδιστές, χορευτές κ. ά.) επισκέφτηκαν την Αλβανία, στα πλαίσια βελτίωσης των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών και εμφανίζονται σε κατάμεστα θέατρα. Μεταξύ αυτών των καλλιτεχνών ο Θεσπρωτός Στυλιανός Μπέλλος, ο οποίος κυριολεκτικά αποθεώθηκε σε κάθε εμφάνισή του, ο Γιώργος Κατσαρός, ο Γιάννης Πάριος, η Πολίνα, ο Θεόδωρος Κρίτας, ο Θανάσης Πολυκανδριώτης κ.ά. Η περιοδεία ξεκίνησε από τους Αγίους Σαράντα και συνεχίστηκε στο Αργυρόκαστρο, Δρόπολη, στην υπόλοιπη Αλβανία και έκλεισε στην Κορυτσά.

Ο Στυλιανός Μπέλλος ήταν ιδιαίτερα γνωστός στην Αλβανία, ειδικά στο νότιο τμήμα της, αφού τραγούδια του ακούγονταν από τον κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό της Κέρκυρας. 

Οι ήχοι από την ψυχή και φωνή του Στυλιανού Μπέλλου μετατρέπονται σε άσματα. Αυτά τα άσματα θα στροβιλίζονται πάντοτε στην άπειρη στιγμή και τίποτε δεν θα είναι ικανό να τα θρυμματίσει. Και μέσω αυτών των ασμάτων ο Στυλιανός Μπέλλος θα αρθρώνει εξαίσιες νότες, που θα μας έλκουν αρμονικά σε μακρινές νοητές προεκτάσεις.

π. ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΟΣ