«Βουβή» η επέτειος θυσίας των Σουλιωτών στο Σέλτσο

on .

SELTSO

• Διακόσια δέκα επτά χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος συγκεκριμένα χθες, από τη θυσία των Σουλιωτών στην ιστορική Μονή Σέλτσου, η οποία βρίσκεται στο χωριό Πηγές Άρτας, μετά από σκληρή, μάχη με τις δυνάμεις του Αλή Πασά.
Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για τους πεσόντες της εποχής εκείνης δεν έγιναν για δεύτερη χρονιά στη Μονή λόγω των μέτρων αποφυγής της διάδοσης του κορωνοϊού. Αξίζει όμως να θυμηθούμε ορισμένα από τα γεγονότα της.
Στο πλαίσιο της φονικής μάχης με τους Τούρκους άλλοι Σουλιώτες σκοτώθηκαν και άλλοι πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Ωστόσο, 250 και πλέον γυναικόπαιδα, ρίχτηκαν, χωρίς δεύτερη σκέψη στο βάραθρο της Γκούρας, τον «Πέτακα», πίσω ακριβώς από τη Μονή, και τα κορμιά τους κατέληξαν στον «Ασπροπόταμο».
Η πράξη τους αυτή δε δείχνει την απελπισία τους, αλλά το πνεύμα της αντίστασης, της ανυποχώρητης απόφασης να μην παραδοθούν στα χέρια του εχθρού και της αυτοθυσίας, προκειμένου να αποφύγουν την ατιμωτική υποδούλωση. Και ευτυχώς δεν έχει λησμονηθεί τελείως ο μεγαλειώδης αιματοβαμμένος θρύλος αυτών, που είχαν τη σιδερένια θέληση να βουτήξουν στο κενό και να μην ατιμωθούν.

Ανάμεσά τους ήταν και η Λένα Μπότσαρη, για την οποία γράφτηκαν πολλά δημοτικά τραγούδια. Το σημείο, στο οποίο ρίχτηκε στον ποταμό, έμεινε στην ιστορία ως «το πήδημα της καπετάνισσας».
Ο Νότης Μπότσαρης αιχμαλωτίστηκε τραυματισμένος, ενώ ο Κίτσος μαζί με τον 13χρονο Μάρκο γλίτωσαν από τη σφαγή, καταφεύγοντας μέσα σε μια σπηλιά. Μετά από πολλές περιπέτειες έφθασαν στην Πάργα, όπου βρίσκονταν και οι άλλοι Σουλιώτες με τον Φώτη Τζαβέλλα. Ο τελικός απολογισμός από τη μάχη του Σέλτσου, ήταν η διάσωση μόνο 80 Σουλιωτών, από τους 1.048 συνολικά, που μετά την παράδοση του Σουλίου στον Αλή Πασά κατέφυγαν εκεί και πολιορκήθηκαν από τις 12 Γενάρη του 1803 έως τις 20 Απριλίου του 1803.
Πολέμησαν παλληκαρήσια, αντιστάθηκαν, δε λύγισαν απέναντι σε 8.000 χιλιάδες στρατιώτες, για να μη σκλαβωθούν στους Τούρκους, αλλά, τελικά εξοντώθηκαν.
Η Μονή Σέλτσου
Σύμφωνα με ερευνητές, το κτηριακό συγκρότημα της Μονής Σέλτσου αρχικά κτίστηκε τον 10ο αιώνα και καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό στις αρχές του 15ου, για να ανεγερθεί εκ νέου το 1697. Σήμερα διασώζεται μόνο ο κυρίως ναός με εξαιρετικές αγιογραφίες και τοιχογραφίες.
Το εντυπωσιακό ξυλόγλυπτο τέμπλο έχει χρυσό επίχρισμα, εικόνες αξίας και φυτικό και ζωικό διάκοσμο σε φόντο κυανέρυθρο. Υπάρχει ακόμη και τμήμα των κελιών, που ανακαινίστηκαν.
Το μήνυμα...
Οι Σουλιώτες απέδειξαν ότι η ωμή και κυνική και ανενδοίαστη βία σε βάρος της ελευθερίας, συντρίβεται, έστω και αν χάνεται ο πόλεμος, στης ψυχής το γρανίτινο βράχο. Και τότε γίνεται το θαύμα.
Μια χούφτα πολιορκημένοι, σέρνονται στο θάνατο για τη γλυκιά πατρίδα, που τη σκέπασε νυχτιά δουλείας. Οι Σουλιώτες έδωσαν αδιάκοπα το παράδειγμα του ηρωισμού και της φιλοπατρίας και αποδείχθηκαν πιστοί φύλακες των αρετών της φυλής.
Η ιστορία των Σουλιωτών, υπήρξε και θα υπάρχει. Ανήκει στη σφαίρα του τραγουδιού, ως ύμνος ανδρείας, ως συνώνυμο της λεβεντιάς, της ευψυχίας, της ευτολμίας, της αυταπάρνησης μέχρι θανάτου για την πατρίδα.
π. ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΟΣ