«Τοπόσημα του 1821»: Ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ3

• Ο διακεκριμένος και σοβαρός Θεσπρωτός (από την Κοκκινιά Φιλιατών) δημοσιογράφος Γρηγόρης Τζιοβάρας παρουσιάζει, σε σενάριο του ιδίου και σε επιμελημένη και προωθημένη σκηνοθεσία του Γρηγόρη Καραντινάκη, τη σειρά ντοκιμαντέρ «Τοπόσημα του 1821», παραγωγής ΕΡΤ 2021, που θα ολοκληρωθεί σε 12 ωριαία επεισόδια.
Η σειρά ντοκιμαντέρ «Τοπόσημα του 1821», το πρώτο επεισόδιο προβλήθηκε ανήμερα της 25ης Μαρτίου από την ΕΡΤ3 και αφορούσε τα Σάλωνα της Επανάστασης και την Άμφισσα του σήμερα, επισκέπτεται τους τόπους όπου διαδραματίστηκαν σημαντικά γεγονότα κατά την επαναστατική περίοδο και με τη βοήθεια της τεχνολογίας επιχειρεί να αναδείξει την εικόνα, που εμφάνιζαν οι τόποι αυτοί πριν από δύο αιώνες, αλλά και την εξέλιξη της ζωής τους έως σήμερα.
Με μαρτυρίες, με αναπαραστάσεις, με περιγραφές από ιστορικούς και ερευνητές και απλούς ανθρώπους, αλλά και με καλή μελέτη και γνώση των γεγονότων από το Γρηγόρη Τζιοβάρα, καθώς και με εύστοχες παρεμβάσεις του και ερωτήσεις, που αποκαλύπτουν και προβάλλουν την ουσία, όσων εξιστορούνται και εμφανίζονται, το αποτέλεσμα είναι ολοκληρωμένο και κυρίως διδακτικό.
Θα μπορούσαμε να πούμε τεκμηριωμένα, και χωρίς να θεωρηθεί υπερβολή, ότι αυτό το ντοκιμαντέρ είναι μια παρακαταθήκη, καθώς και το υλικό, που συγκεντρώνει, αλλά και ο τρόπος προβολής του, βοηθά στην κατανόηση για το πως και το γιατί ήχησαν οι παιάνες της ελεύθερης Πατρίδας και συμβάλλει στην αφύπνιση της νέας ελληνικής κοινωνίας.
Ο Γρηγόρης Τζιοβάρας έχει πετύχει να μεταδώσει τη γεύση και το χυμό ιστορικών δρώμενων, μέσα από τους κανόνες της ηθικής και της λογικής, χωρίς να παραποιεί, αλλά με το να πρωτοπορεί ως προς τη μέθοδο της έρευνάς του.
Και η πρωτοπορία του είναι ακριβώς η αυθεντική και γνήσια προσέγγιση.
Αποτελεί ευτύχημα το ότι ο παρουσιαστής και σεναριογράφος, σε αρμονική συνεργασία με το σκηνοθέτη, δίνει ζωντανά και εξόχως απεικονιστικά τα χαρακτηριστικά και χρώματα των τόπων της Επανάστασης και δεν επηρεάζεται από ιδεολογικές προκαταλήψεις, αλλά η διάθεση αμεροληψίας του είναι εμφανής.
Επιστρατεύει το χαρακτήρα του, την παιδεία του, τον πολιτισμό του, την εμπειρία του, τη φιλοκαλία του, την ανησυχία του. Αυτά είναι τα «όπλα» του, με τα οποία υποτάσσει το αντικείμενό του και μέσα από την προσωπική συνάντηση με το θέμα του το κάνει κοινό από-κτημα.
Και αυτά, μεταξύ άλλων, που εξυψώνουν το ιστορικό αυτό ντοκιμαντέρ και το πλουτίζουν πολύτιμα, είναι η επιβλητική ποιότητα στο ύφος, η νοηματική πυκνότητα, η ωραία διαύγεια λόγων και εικόνων, το βάρος της ιστοριογνωστικής συμβολής του.

π. ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΟΣ