Νερόμυλος Αρίστης: Ένας ξεχασμένος θησαυρός!..

on .

NEROMYLOS ARISTH 1

• Σε μια από τις συχνές περιπλανήσεις μου στο αγαπημένο Ζαγόρι, βρέθηκα να αναζητώ τα ερείπια του νερόμυλου της Αρίστης. Οι πληροφορίες αρκετές αλλά συγκεχυμένες όμως η κατεύθυνση μία και μοναδική:
- Θα ακολουθήσεις τον Βοϊδομάτη από την αριστερή κοίτη του, ξεκινώντας κάτω από τον ιερό βράχο της Παναγίας της Σπηλιώτισσας...
...Και πράγματι με μικρές αποκλίσεις στην πορεία δεξιά και αριστερά, σε περίπου μισή ώρα βρέθηκα να «χαζεύω» τα ερείπια του νερόμυλου. Μια παλιά εικόνα ενός μεγάλου τόξου ήρθε στο μυαλό μου και κοιτώντας προσεκτικά ξεπρόβαλλε μπροστά μου η καμάρα σκεπασμένη με βρύα και ξερόκλαδα.
Πρέπει στις εποχές της δόξας του να ήταν πελώριος μύλος, αν κρίνω από την έκταση την οποία καταλαμβάνει. Λίγη ώρα περιεργάζομαι τον χώρο και αναζητώ το «χωνί» που συγκέντρωνε το νερό και θα κινούσε την φτερωτή και με την σειρά της την μυλόπετρα... αλλά δεν βλέπω τίποτε. Απόρησα, βέβαια, διότι συνήθως η κατασκευή του χωνιού είναι πιο συγκρατημένη και αντέχει στο χρόνο.
Αρκετά κοιτούσα, φόρτωσα εικόνες την κάρτα μνήμης και παίρνω το μονοπάτι της επιστροφής, μόνο με την απορία του τρόπου της υδροκίνησης του νερόμυλου.
Κοιτώντας πάντα τριγύρω, λίγα μέτρα πιο πίσω διακρίνω τα ίχνη μιας μικρής καμάρας και ως συνήθως απαθανατίζω σκεφτόμενος ότι είναι κατάλοιπο του μονοπατιού που οδηγούσε στον νερόμυλο.
Το Ζαγόρι μας όμως βρίθει τοξοτών γεφυριών με απαράμιλλη τεχνική στα τόξα, οπότε η περιέργειά μου με ωθεί να φωτογραφήσω την μικρή αυτή κάμαρα από κάτω και... κάτι δεν πάει καλά! Μειώνω την ταχύτητα του κλείστρου, προσθέτω ένταση στο flash και λίγη φωτεινότητα στην εικόνα και νέο κλικ...
Παθαίνω πολιτισμικό shock! Τι είναι όλο αυτό το κατασκεύασμα που κρύβεται κάτω από τα πόδια μου; Ένα πετρόκτιστο αψιδωτό λαγούμι που η κατεύθυνσή του είναι όπως το μονοπάτι για τον νερόμυλο της Αρίστης.
Αμέσως συνειδητοποιώ ότι ο νερόμυλος δεν κινούνταν με πτώση υπό πίεση του νερού, αλλά με φτερωτή που ακολουθούσε την ροή του νερού και έδινε κίνηση με άξονα και δόντια στην μυλόπετρα.
Ακολουθώ ολόκληρο το μονοπάτι και καταλαβαίνω την διαδρομή μιας και σε αρκετά σημεία η πίεση των επιχωματώσεων γκρέμισε την οροφή του αγωγού, επιτρέποντας λοιπόν να δούμε από κοντά την αρτιότητα της τεχνικής της ξερολιθιάς.
Να λοιπόν ένας ξεχασμένος πολιτισμικός θησαυρός του Ζαγοριού μας, κρυμμένος στα έγκατα της γης. Αυτό και αν είναι λόγος άξιος για διατήρηση, συντήρηση, ανάδειξη.
(Βραδέτο Ζαγοριού)