04/07/2004: Η Ελλάδα σκαρφάλωσε στην κορυφή της Ευρώπης!

• Δεκαέξι χρόνια συμπληρώθηκαν το Σάββατο 4 Ιουλίου, από την κατάκτηση του Euro 2004 από την Εθνική Ελλάδος, μία από τις κορυφαίες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού και σίγουρα η πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ονειρικό ταξίδι
Το κακό ξεκίνημα της Εθνικής στα προκριματικά του Euro με τις ήττες από Ισπανία και Ουκρανία το φθινόπωρο του 2002, δεν προμήνυε το τι θα επακολουθούσε.
Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του Ότο Ρεχάγκελ με μια τρελή πορεία έξι νικών, ανάμεσα στις οποίες το διπλό στην Ισπανία με γκολ του Γιαννακόπουλου, πέτυχε την πρωτιά στον όμιλό της και προκρίθηκε στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος έπειτα από 24 ολόκληρα χρόνια!
Η Εθνική μας ομάδα ξεκινούσε το ταξίδι της στη χώρα των Ιβήρων με νίκη (2-1) στις 12 Ιουνίου κόντρα στους οικοδεσπότες Πορτογάλους χάρη σε εκείνη τη βολίδα του Γιώργου Καραγκούνη και την εύστοχη εκτέλεση πέναλτι από τον Άγγελο Μπασινά.
Στο δεύτερο παιχνίδι η Ελλάδα ήρθε ισόπαλη 1-1 με τους Ισπανούς με γκολ του Χαριστέα.
Στην τελευταία αγωνιστική της φάσης των ομίλων, ο Ζήσης Βρύζας πετύχαινε το γκολ που χρειαζόταν η Εθνική μας κόντρα στους Ρώσους και έτσι καταγράφηκε η πιο γλυκιά ήττα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Στα προημιτελικά, η Ελλάδα απέκλεισε την πρωταθλήτρια Ευρώπης Γαλλία με γκολ του Χαριστέα.
Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του Ότο Ρεχάγκελ έπρεπε να ξεπεράσει το εμπόδιο των Τσέχων για να προκριθεί στον τελικό.
Το ημερολόγιο έγραφε 1η Ιουλίου 2004. Η κανονική διάρκεια έληξε χωρίς σκορ και το ματς οδηγήθηκε στη παράταση. Στο 106’ διαδραματίστηκε η φάση που ακόμη και σήμερα που την εξιστορούμε προκαλεί ρίγος και ανατριχίλα.
Ο Βασίλης Τσιάρτας εκτελούσε κόρνερ και ο «Κολοσσός» της Εθνικής ο Τραϊανός Δέλλας έστελνε τη μπάλα στα δίχτυα του Τσεχ και τους Έλληνες στα ουράνια…
Ο μεγάλος τελικός
Η 4η Ιουλίου αποτελεί μία από τις κορυφαίες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού.
Οι απανταχού Έλληνες ανέμεναν την ώρα που ο Γερμανός ρέφερι Μερκ θα σφύριζε την έναρξη του μεγάλου τελικού στο Στάδιο Ντα Λουζ της Λισσαβόνας.
Για μια ακόμη φορά στη διοργάνωση, οι Έλληνες παρέδωσαν σεμινάρια αμυντικής τακτικής και ένα γκολ του Άγγελου Χαριστέα στάθηκε αρκετό στο 56’ να στείλει την Ελλάδα στην κορυφή. Ο Θοδωρής Ζαγοράκης ύψωνε στον ουρανό της Λισσαβόνας το βαρύτιμο τρόπαιο της πρωταθλήτριας Ευρώπης σε ένα μαγικό, ευλογημένο, ελληνικό καλοκαίρι της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος και των Ολυμπιακών Αγώνων.
Εκείνο το βράδυ στήθηκε ένα ξέφρενο γλέντι σε όλη την Ελληνική επικράτεια αλλά και σε κάθε γωνιά του πλανήτη όπου υπάρχει ελληνικό στοιχείο. Η υποδοχή των πρωταθλητών Ευρώπης στο Καλλιμάρμαρο λίγες μέρες μετά ήταν κάτι το ξεχωριστό…
Δεν είχε την ανάλογη απήχηση
Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός πώς αυτή την επιτυχία της Εθνικής θα την διηγούμαστε με δάκρυα χαράς στα μάτια στις επόμενες γενιές. Όμως, το έπος της Πορτογαλίας δεν είχε την απήχηση που έπρεπε στο ελληνικό ποδόσφαιρο σε πολλά επίπεδα, όπως για παράδειγμα στο κομμάτι των εγκαταστάσεων.
Με αφορμή τη συμπλήρωση των 16 ετών από το έπος της Πορτογαλίας, οι πρωταγωνιστές εξιστόρησαν πτυχές του θριάμβου αλλά εξέφρασαν και προβληματισμούς. Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του πρώην αρχηγού της Εθνικής Γιώργου Καραγκούνη, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, πώς δεν έγινε ένα προπονητικό κέντρο για την Εθνική ομάδα αλλά και τα μικρότερα κλιμάκια ώστε να βγουν νέα ταλέντα. Ακόμα και για τις συνθήκες προπόνησης που είναι, όπως είπε, τελείως μέτριες.
Είναι κάτι που αποτυπώνει μία θλιβερή αλλά υπαρκτή πραγματικότητα…