Το ψέμα Τσίπρα για τη θέση Αβέρωφ στο Μακεδονικό είχε καταρρίψει ο Κ. Τασούλας!
• «Αδιάβαστος» πιάστηκε για μια ακόμη φορά ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος προχθές από το βήμα της Βουλής υποστήριξε ότι η μακεδονική γλώσσα έχει αναγνωριστεί στη χώρα μας ήδη από το 1959 από τον τότε Υπουργό Εξωτερικών Ευάγγελο Αβέρωφ.
Ο πρωθυπουργός, μάλιστα, ανέγνωσε από τα πρακτικά του κοινοβουλίου το ακόλουθο απόσπασμα της ομιλίας του τότε Υπουργού Εξωτερικών της κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή: «Εις την ελληνικήν Μακεδονίαν δεν ομιλείται η μακεδονική γλώσσα η οποία ομιλείται εις τα Σκόπια και έχει και γραμματικήν και συντακτικόν, ομιλείται ένα τοπικόν ιδίωμα το οποίο δεν έχει καμμίαν σχέσιν με τη μακεδονικήν γλώσσαν».
Με τα λόγια αυτά, όμως, όπως επισημαίνει σε δημοσίευμα της και η ιστοσελίδα «parapolitika.gr» ο αείμνηστος Αβέρωφ, δεν αναγνώρισε την ύπαρξη της «μακεδονικής γλώσσας», κάτι που έχει αποδείξει περίτρανα, με εκτενές άρθρο του ο βουλευτής Ιωαννίνων της Νέας Δημοκρατίας, Κώστας Τασούλας.
Ο Γιαννιώτης πρ. Υπουργός, ο οποίος – ως γνωστόν - υπήρξε στενός συνεργάτης του ευπατρίδη πολιτικού, ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή που ακούστηκε από την Κυβέρνηση η παραπάνω «μετάφραση» των λεγομένων του Αβέρωφ, ότι «Μακεδονική γλώσσα’ και ταυτότητα, για πρώτη φορά στην ιστορία αναγνωρίζει επίσημα η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ στο άρθρο 1»!
Το άρθρο Τασούλα…
Ιδού τι έγραφε, μεταξύ άλλων, στο άρθρο αυτό τον περασμένο Ιούνιο ο κ. Τασολας (στην «Καθημερινή»), αποδομώντας πλήρως το επιχείρημα αυτό, που δεν δίστασε να αναπτύξει και από το βήμα της Βουλής ο Αλ. Τσίπρας.
«...Το ζήτημα, τότε, ήταν η επίκληση από τη Γιουγκοσλαβία της δήθεν ύπαρξης «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, την οποία ύπαρξη διαρρήδην και σωστά ηρνείτο η χώρα μας. Το τοπικό ιδίωμα για το οποίο έκανε λόγο ο Αβέρωφ ήταν μία αμιγώς βουλγαρικής προέλευσης προφορική διάλεκτος που ομιλούνταν από μικρό αριθμό δίγλωσσων Ελλήνων στα ελληνοβουλγαρικά κυρίως σύνορα, που δεν είχε καμία σχέση με τη σερβοβουλγαρική γλώσσα των Σκοπίων, η οποία δεν ήταν απλώς προφορική αλλά είχε «κατασκευαστεί» από γλωσσολόγους του Τίτο με εισαγωγή σερβικών γραμματικών στοιχείων σε προϋπάρχουσα βουλγαρική γλώσσα. Αρα, το προφορικό ιδίωμα των δίγλωσσων στην Ελλάδα δεν είχε σχέση με την κατά το σύνταγμα της Γιουγκοσλαβίας «μακεδονική γλώσσα», άρα οι ελάχιστοι δίγλωσσοι Ελληνες δεν ανήκαν στη «μακεδονική μειονότητα», άρα η τελευταία ήταν ανύπαρκτη! Οπερ έδει δείξαι!
»Τα αποσπάσματα αυτά προέρχονται από μία ενδιαφέρουσα συζήτηση που έγινε στην Επιτροπή Νομοθετικής Εξουσιοδότησης της Βουλής των Ελλήνων στις 17-9-1959 με θέμα την κύρωση συμφωνίας περί μεθοριακής επικοινωνίας μεταξύ του Βασιλείου της Ελλάδος και της Λαϊκής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας…
»…Κατά τη συζήτηση της συμφωνίας εκείνης τον Σεπτέμβριο του 1959 ετέθη από τον βουλευτή Αλλαμανή το θέμα της προβολής από την κυβέρνηση των Σκοπίων της σλαβομακεδονικής γλώσσας ως γλώσσας της «δήθεν εν Ελλάδι υπαρχούσης εθνικής μειονότητος των Μακεδόνων».
»Απαντώντας ο Αβέρωφ είπε ότι «πολιτική της γιουγκοσλαβικής κυβερνήσεως είναι πολιτική μη υπάρξεως μακεδονικού ζητήματος», για να συνεχίσει «ένα τρίτον σημείον, το οποίο θα προτιμούσα να μην αναφέρω, αλλά επειδή εθίγη δεν νομίζω ότι πρέπει να αφήσω αναπάντητον, είναι το περίφημο θέμα της γλώσσης… εις την ελληνικήν Μακεδονίαν δεν ομιλείται η μακεδονικήν γλώσσαν η οποία ομιλείται εις στα Σκόπια, ομιλείται ένα τοπικόν ιδίωμα το οποίο δεν έχει καμμίαν σχέσιν με την μακεδονικήν γλώσσαν». Αμέσως, δε, παρακάτω εξηγεί ότι κάνει χρήση, λέγοντας «μακεδονική γλώσσα», της επίσημης συνταγματικής ορολογίας της Γιουγκοσλαβίας. Σε άλλο σημείο ο Αβέρωφ, πάλι απαντώντας στον εισηγητή των Φιλελευθέρων Κοθρή, λέει: ‘Δεν υπάρχουν Σλαβομακεδόνες εις την Μακεδονίαν, η οποία εποτίσθη εις κάθε γωνίαν με ελληνικόν αίμα, η οποία κατοικείται από γωνίαν εις γωνίαν μόνον από Ελληνας’».
