Αναγκαιότητα η ύπαρξη μίας «άρτιας» και νόμιμης ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο

• «Υπάρχει, άραγε, τρόπος να μπορέσουμε να αποφύγουμε μία καταστροφική πολεμική αντιπαράθεση με την κακή γείτονα Τουρκία (αναμφίβολα μία από τις χειρότερες παγκοσμίως, αν όχι την χειρότερη γείτονα που θα μπορούσε να έχει μία χώρα σαν την Ελλάδα), χωρίς όμως να εκχωρήσουμε εθνική κυριαρχία και χωρίς να απεμπολήσουμε εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα;».

Το παραπάνω ερώτημα θέτει ο καθηγητής, πρ. πρύτανης στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Κων. Γάτσιος σε άρθρο (το συνυπογράφει ο Δημ. Α. Ιωάννου), με τίτλο «Η απειλή εξ Ανατολών. Μέρος 1: Οριοθετώντας το πρόβλημα», που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Athens Voice» και αποτελεί το πρώτο μέρος μίας σειράς τριών άρθρων με γενικό τίτλο «Η απειλή εξ Ανατολών».

Όπως μεταξύ άλλων, τονίζουν οι δυο συγγραφείς «η ύπαρξη μίας «άρτιας», και νόμιμης, ελληνικής ΑΟΖ στο Αιγαίο, κατά κύριο λόγο, δεν είναι ούτε ζήτημα τιμής, ούτε εθνικής υπερηφάνειας. Είναι, πρωτίστως, μία αναγκαιότητα διότι αποτελεί την απαραίτητη συνθήκη για την ομαλή επιβίωση των κοινωνιών των νησιών. Δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθεί μία περιοχή τουρκικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο που θα διακόπτει την χωρική συνέχεια μεταξύ της ηπειρωτικής Ελλάδας και των ελληνικών νήσων του Ανατολικού Αιγαίου, χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η ομαλή εξέλιξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής και του ελληνικού χαρακτήρα των νησιών αυτών. Δεν είναι δυνατόν να το δεχθούμε αυτό γιατί δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στον κόσμο κάτι ανάλογο –δηλαδή, εκατοντάδες κατοικημένα νησιά να βρίσκονται εκτός της ΑΟΖ της χώρας τους.  Δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε πως προκειμένου η Ελλάδα να ποντίσει ένα καλώδιο ηλεκτρικής σύνδεσης μεταξύ της Εύβοιας και της Λέσβου θα πρέπει να ζητήσει άδεια από την Τουρκία, αφού το καλώδιο αυτό θα διερχόταν μέσα από την περιοχή της τουρκικής ΑΟΖ, των τουρκικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Δεν είναι δυνατόν τα ελληνικά αλιευτικά σκάφη να μην μπορούν να ψαρέψουν σε απόσταση 7 ναυτικών μιλίων ανατολικά της Σκύρου…».