Οι νέοι φεύγουν γιατί δεν έχουν καμία προοπτική στα χωριά!

on .

XORIO ERHMO

 Καθόλου παράδοξο δεν είναι ως φαινόμενο η φυγή των νέων από τα χωριά, τα οποία ερημώνουν, αφού η ύπαιθρος δυστυχώς δεν έχει να προσφέρει σήμερα καμία επιλογή και καμία προοπτική σε εκείνους που θα ήταν διατεθειμένοι να μείνουν σ’ αυτήν και να κάνουν εκεί οικογένεια.

Αυτό επισημαίνει ο Στέφανος Χρηστογούλας σε επιστολή του προς τον «Π.Λ.» με αφορμή το χθεσινό σχετικό κύριο θέμα, τονίζοντας πως η φθίνουσα πορεία θα συνεχιστεί αν εξακολουθήσουν οι ιθύνοντες να κάνουν την… στρουθοκάμηλο!

Η επιστολή

Ο κ. Χρηστογούλας στην επιστολή του αναφέρει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά για το φαινόμενο της ερήμωσης της υπαίθρου:

«Κύριε διευθυντά, το ρεπορτάζ στην εφημερίδα σας της Παρασκευής 5 Αυγούστου, με τίτλο «έφυγαν οι νέοι, ερημώνουν τα χωριά» δεν με παραξένεψε καθόλου. 

Τι προσφέρει ένα χωριό στον νέο για να καθίσει; Σε πολλά χωριά δεν υπάρχει καφενείο, δεν υπάρχει κάποιο σύγχρονο κέντρο διασκέδασης, δεν υπάρχει φούρνος, σούπερ μάρκετ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τίποτε. Πώς να κάνει οικογένεια ένας νέος όταν δεν υπάρχει εργασία, όταν δεν υπάρχει υποδομή κατοικίας, όταν δεν υπάρχει παροχή υγείας;

Μειώνονται –λέτε– οι μαθητές; Δεν μειώνονται οι μαθητές, οι μαθητές μεγαλώνουν, αλλάζουν τάξεις, έχουν απαιτήσεις σύγχρονες (και με  τα αγύριστα μυαλά κάποιων διοικούντων δεν θα έρθει ποτέ το όποιο σύγχρονο στο χωριό), θέλουν κάποια πράγματα όπως τα παιδιά της πόλης, δηλαδή να έχουν επιλογές… και ποιο χωριό (κυρίως από τα κεφαλοχώρια) τις παρέχει; Οι συνταξιούχοι που θα μπορούσαν μένοντας στο χωριό να είναι η δικαιολογία για τους νέους να έρθουν στο χωριό, προτιμούν να μένουν στην πόλη, στο ενοίκιο, δίπλα στο νοσοκομείο (προέχει η υγεία).

Στο αγαπημένο μου Ζαγόρι που αναφέρεστε στο ρεπορτάζ σας για το Τσεπέλοβο (π.χ.) το σχολείο κλείνει γιατί μεγάλωσαν τα παιδιά και κυρίως γιατί δεν μένουν σε αυτό οικογένειες με παιδιά. Κάποτε, ο Δήμαρχος κ. Σουκουβέλος (τότε Δήμος Τύμφης) με ρώτησε: -Θα ερχόσουν με την οικογένειά σου στο Ζαγόρι; -Φυσικά, του απάντησα αλλά… υπό όρους, όπως το να εξασκώ την εργασία μου (νοσηλευτική) ακόμη και αν υπήρχε ένα Κέντρο Υγείας έστω στην Ντοβρά (Ασπράγγελοι) και να ανεβοκατεβαίνω από το Βραδέτο και όχι να γίνω Δασεργάτης. Θα κατάφερνα να κόψω το δέντρο, αλλά ποιον θα… σκότωνα δεν ξέρω, πριν πέσει πάνω μου.

Και επειδή ως δημότης Ζαγοριού δικαιούμαι και μπορώ να μιλώ για το Ζαγόρι, τι έχει και τι προσφέρει σε κάποιον για να έρθει και να δημιουργήσει οικογένεια σε αυτό, σε οποιοδήποτε δημοτικό διαμέρισμα;

Κλείστε λοιπόν τα μάτια και τα αυτιά  κάντε ότι και οι στρουθοκάμηλοι. Τα χωριά ερημώνουν, τα σπίτια θα πέφτουν (άλλοι οι λόγοι, συνήθως κληρονομιές, αλλά μετρούν), οι νέοι θα φεύγουν, τα γερόντια θα «φεύγουν», όποιες υπηρεσίες υπάρχουν θα κλείσουν κλπ.

Λύση δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχει! Ίσως αν αλλάξει το καθεστώς του χώρου (υπάρχουν λύσεις) αλλά σίγουρα θα υπάρξει λύση ΑΝ αλλάξουν τα μυαλά κάποιων που κρύβονται (εκ του ασφαλούς)  πίσω από τον χώρο».