Ποιος, επιτέλους, θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής στα Γιάννενα;

on .

MOLOS KYRA FROSYNH PEZODROMIO 5 5 22

• Στενά πεζοδρόμια, ακόμα και σε άκρως τουριστικά σημεία της πόλης όπως η Παραλίμνιος ή πεζοδρόμια… ξεχαρβαλωμένα από την απουσία φροντίδας, δρόμοι, πλατείες, χώροι στάθμευσης που αντί για άσφαλτο παραμένουν στρωμένοι με χαλίκι…
Τα παραπάνω είναι ορισμένα απ’ τα «μικρά» ζητήματα με τα οποία βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι οι Γιαννιώτες, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται η ποιότητα της καθημερινότητάς τους, όπως εύστοχα επισημαίνουν σε σειρά διαδικτυακών αναρτήσεων (http://ioannina2013.blogspot.com) οι πάντα ανήσυχοι «Σκεπτόμενοι Πολίτες». Θίγοντας τα προβλήματα, δίνουν την ευκαιρία στον Δήμο να τα επισημάνει και να τα διορθώσει, γι’ αυτό και αναδημοσιεύουμε ορισμένες από τις πιο χαρακτηριστικές παρατηρήσεις τους, οι οποίες αφορούν κυρίως τα Γιάννενα, όχι όμως αποκλειστικά αυτά.

Πεζοδρόμιο για… λίγους!
Παραμένει ένα από τα παράδοξα της πόλης, τονίζουν οι «Σκεπτόμενοι Πολίτες», το γεγονός ότι, «παρότι πεζοδρόμησε το κέντρο της (και αφού είχε μείνει η τελευταία πόλη στη χώρα χωρίς πεζοδρομημένο κέντρο), την κίνηση όλων των πεζών στον παραλίμνιο δρόμο εξακολουθεί να σηκώνει ένα στενό πεζοδρόμιο προς δόξα λίγων αυτοκινήτων που πρέπει να παρκάρουν ακριβώς εκεί»!
«Δεν θα υπάρξει κάποτε μια Δημοτική Αρχή που θα βλέπει πραγματικά τα προβλήματα της πόλης δίνοντας άμεσες λύσεις προς όφελος των δημοτών, των πεζών, των παιδιών, των μητέρων με καροτσάκι, των Αμεα; Μισό μέτρο πεζοδρομίου για όλη την κίνηση των πεζών στον παραλίμνιο; Σοβαρά τώρα; Και δεν ντρέπεται κανείς;», αναρωτιούνται σε ανάρτησή τους και προσθέτουν: «Μην ξεχάσουν μόνο στην επόμενη παγκόσμια ημέρα για τους πεζούς να βγάλουν τους πανηγυρικούς τους για το πόσο τους νοιάζονται… κι αυτούς της λίμνης και τους άλλους στην κάθοδο της Δωδώνης που κάνουν σλάλομ ανάμεσα στα παρκαρισμένα πάνω στο πεζοδρόμιο αυτοκίνητα με τα ξεχαρβαλωμένα ανύπαρκτα σχεδόν πεζοδρόμια»!

Πολύ το χαλίκι!..
Ένα άλλο «φαινόμενο» στα Γιάννενα που σχολιάζουν οι «Σκεπτόμενοι Πολίτες» είναι η χρήση χαλικιού σε κοινόxρηστους χώρους. Τονίζουν λοιπόν τα εξής: «Τι κοινό έχουν στην πόλη μας πεζοδρόμια σε νεοκατασκευασθέντες δρόμους με κάποιες πλατείες και πάρκινγκ αυτοκινήτων; Εύκολο να το βρει κανείς… το χαλίκι. Σαν να μην ανακαλύφθηκε ακόμη η άσφαλτος ή το τσιμέντο ή άλλα υλικά επίστρωσης, εδώ το χαλίκι είναι στην πρώτη γραμμή.
Και μπορεί ο Δήμος να συγκεντρώνει από φόρους δημοτών πολλά εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο, αλλά το χαλίκι δεν λέει να το βάλει στην άκρη. Περιμένουμε πραγματικά τον πρώτο Δήμαρχο που θα αποφασίσει να βελτιώσει πραγματικά την καθημερινότητα πολλών συνδημοτών του κάνοντας κάτι που και αισθητικά θα είναι ωραίο αλλά κυρίως λειτουργικό και πρακτικό. Και βέβαια, να γίνεται στην ώρα του. Όχι σαν την παιδική χαρά στα παλιά σφαγεία που χρειάστηκαν τρία χρόνια (!) για τη νέα Δημοτική Αρχή, πριν μπει ένα μεταλλικό κάγκελο και ευπρεπιστεί κάπως».

Δρόμοι χωμάτινοι…
Αναφορά κάνουν σε ανάρτησή τους και για την πανέμορφη κατά τα άλλα λίμνη Ζηρού και την κατάσταση που αυτή βρίσκεται σήμερα. Γράφουν λοιπόν οι «Σκεπτόμενοι» τα εξής: «Έχεις μια υπέροχη -αλπική σχεδόν- λίμνη, θαύμα της φύσης. Κι αντί να την έχεις κόσμημα όπως οι Ιταλοί τις δικές τους λίμνες, ας πούμε, την έχεις παρατημένη γεμάτη σκουπιδαριό και με έναν χωματόδρομο να την συνοδεύει. Και ενώ υπάρχει ένα - παρατημένο επίσης- πεζοδρόμιο, δεν τολμάει κανείς να το περπατήσει γιατί θα φύγει άσπρος από τη σκόνη των διερχόμενων αυτοκινήτων που περνάνε και αφήνουν σύννεφα πίσω τους. Είναι άραγε τόσο δύσκολο να γίνει μια ασφαλτόστρωση των λίγων εκατοντάδων μέτρων ώστε και το πεζοδρόμιο να αποκτήσει λόγο ύπαρξης αλλά και τα ποδήλατα -που τώρα τρώνε όλη τη σκόνη- να μπορούν να κάνουν τη βόλτα τους; Θέλει επιστήμη δηλαδή το πράγμα για να γίνει το αυτονόητο; Τόσος πρωτογονισμός;»
Καταλήγοντας, οι «Σκεπτόμενοι Πολίτες» σημειώνουν ότι ο χώρος της λίμνης Ζηρού δεν αναβαθμίστηκε με κάποιες ξύλινες… παλέτες που τοποθετήθηκαν σε κεντρικό σημείο και προτρέπουν: «Ας κοιτάξουν λίγο γύρω τους, ας δουν τι συμβαίνει παραπέρα και ίσως καταλάβουν ότι έχουν στα χέρια τους ένα ανεπεξέργαστο διαμάντι θαμμένο στη λάσπη και τη σκόνη…».