Όταν το Σουφαρί Σεράι στέγαζε συνεργείο του ελλην. Στρατού!
Μακρά ιστορία έχει το επιβλητικό συγκρότημα του Σουφαρί Σεράι στο Κάστρο.
Και μπορεί σήμερα να φιλοξενεί το Ιστορικό Αρχείο - Μουσείο Αρχείο, όμως η αρχική του χρήση υπήρξε στρατιωτική, καθώς στέγασε καταρχήν τη σχολή ιππικού του Αλή Πασά.
Και στα νεότερα χρόνια όμως, όπως θα θυμούνται οι παλιότεροι, ο Στρατός, αυτή τη φορά ο ελληνικός, είχε τη διαχείριση του κτιρίου, αξιοποιώντας το ως συνεργείο για τα οχήματά του και για άλλες τεχνικές χρήσεις. Την «άγνωστη» αυτή πτυχή της ιστορίας του κτιρίου υπενθυμίζει σε κείμενό του ο αείμνηστος Αγρινιώτης Βασίλης Δ. Παλιούρας (1930 – 2002). Ο ίδιος υπηρέτησε στα Γιάννενα ως έφεδρος αξιωματικός το διάστημα 1953 – 54 και δεκαετίες αργότερα, τον Μάρτιο του 2001, συνέταξε ένα σύντομο σημείωμα για τη χρήση του Σουφαρί Σεράι στις δεκαετίες του 1940 και ΄50, όπως την είχε διαπιστώσει ως αυτόπτης μάρτυρας.
Το εν λόγω σημείωμα απέστειλε στον «Π.Λ.» η ανιψιά του συντάκτη του Μίρκα Παλιούρα μαζί με φωτογραφίες που είχε τραβήξει στις αρχές της δεκαετίας του 2000 για να συνοδεύσουν τη δημοσίευση ο αδελφός του Θανάσης Παλιούρας (1937 – 2014), ο οποίος υπήρξε καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
«Συνεργείον Επισκευών...»
Ακολουθεί ως έχει το σημείωμα του Βασίλη Παλιούρα για τη χρήση του Σουφαρί Σεράι από τον ελληνικό Στρατό, το οποίο περιέχει πληροφορίες που θα ήταν κρίμα να χαθούν με το πέρασμα του χρόνου:
«Το παραδοσιακό κτήριο στη θέση Κυρά - Φροσύνη των Ιωαννίνων, που στην εποχή του Αλή Πασά ήταν Σχολή Ευελπίδων, κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του 1940 και κατά την δεκαετία του 1950 χρησιμοποιήθηκε ως το κύριο κτήριο του 313 Συνεργείου Περιοχής (ή 313 Συνεργείον Επισκευών όπως μετονομάστηκε αργότερα). Ήταν το βαρύ Συνεργείο του Α’ Σώματος Στρατού (έδρα τα Τρίκαλα).
Στο ισόγειο στεγάζονταν το Μηχανουργείο, το Ξυλουργείο, το Συνεργείο Μηχανών Ντήζελ και το Γραφείο Επιστρατεύσεως. Στον όροφο στεγάζονταν οι θάλαμοι υπαξιωματικών και οπλιτών (Τεχνίτες διαφόρων ειδικοτήτων, Τεχνικοί Γραφείς, Οδηγοί κ.λ.π.) δυνάμεως 4 Διμοιριών, η Διαχείριση Υλικού, το Οπλουργείο και Γραφείο Αξ/κού Α2 (Πληροφοριών) και το Ραφείο.
Κατά τα έτη 1953 - 54 που υπηρέτησα ως έφεδρος ανθυπολοχαγός (Μηχανικός Οχημάτων) το Συνεργείο είχε 11 Αξιωματικούς (7 μονίμους και 4 εφέδρους) και εκτός των στρατευσίμων εργάζονταν ακόμα ως ημερομίσθιοι 30 ιδιώτες τεχνίτες και ασκούνταν πρακτικά 20 μαθητές Τεχνικών Σχολών.
Γύρω από το κύριο κτήριο και μέσα στον περιφραγμένο χώρο, υπήρχαν πολλά, μεταπολεμικά κατά τα πλείστον κτήρια, που χρησιμοποιούνταν ως Διοικητήριο, Κέντρο Ψυχαγωγίας, Τεχνικό γραφείο, Θάλαμος Διαμονής Εφέδρων Αξιωματικών, Όρχος Ανταλλακτικών, Αποθήκη Καυσίμων, Ηλεκτροτεχνείο και ένα μεγάλο μεταλλικό κτίσμα που ήταν το Συνεργείο επισκευής οχημάτων».
