Να μη συμβάλλουν οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις στη δήμευση περιουσιών

• Εντείνεται ο αγώνας της Ένωσης Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδος, ενόψει της επικείμενης συζήτησης στο Συμβούλιο της Επικρατείας της αίτησης που κατέθεσαν περιβαλλοντικές οργανώσεις και Δασολόγοι Δημοσίου και ΓΕΩΤΕΕ για την ακύρωση της απόφασης του τ. Υπουργού Περιβάλλοντος Κ. Χατζηδάκη για τους δασικούς χάρτες.
Με ανοικτή της επιστολή προς τις επτά Περιβαλλοντικές Οργανώσεις, η Ένωση τονίζει ότι η παρέμβασή τους να μην ισχύουν τα λάθη της δασικής νομοθεσίας και οι δασικοί χάρτες τους οποίους διαμόρφωσαν οι ίδιοι οι δασάρχες, χαρακτηρίζοντας δάσος το 72% της επιφάνειας της Ελλάδος έχει καταστροφικές συνέπειες για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. «Συνεπάγεται ακόμη τη δήμευση κάθε αγροτικής περιουσίας, η οποία βρίσκεται εντός αυτού του 72% αφαιρώντας την περιουσία από τους χιλιάδες αγρότες που δεν είναι προνομιούχοι, καταστρέφοντας ταυτόχρονα και την κτηνοτροφία», προσθέτει η Ένωση.

Αυτόκλητοι προστάτες
Σε άλλο σημείο της ανοικτής της επιστολής, η Ένωση υποστηρίζει ότι όσοι προσέφυγαν στο ΣτΕ δεν ενδιαφέρονται για το καλό της Ελλάδος και του λαού της. «Αλλά ως αυτόκλητοι προστάτες των δασών, από τα ζεστά και πολυτελή τους γραφεία, υποστηρίζουν, ότι όλοι εμείς που κατέχουμε αποδεδειγμένα και νόμιμα την περιουσία μας, αλλά και όσοι δεν έχουν επίσημα «χαρτιά», γιατί δεν πούλησαν ποτέ οι πρόγονοί τους και κατέχουν την περιουσία τους από παππού προς πάππου. Όλοι εμείς, που κάθε μέρα δουλεύουμε με κρύο και με βροχή στην ύπαιθρο, για να ζήσουμε τα παιδιά μας, είμαστε δήθεν καταπατητές και επιφέρουμε σοβαρό πλήγμα στο περιβάλλον! Απαιτούν δηλαδή, να δημευτεί η περιουσία μας, η οποία δεν αποτελείται από Δάση, με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος. Τόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέρον τους για το καλό της κοινωνίας, που δεν «κατάλαβαν» ότι ενώ από το 1836 μέχρι το 1979, που ψηφίστηκε ο καταστροφικός νόμος 998 για την προστασία των Δασών, το Ελληνικό Κράτος ξεχώριζε κάθε έκταση που δεν μπορούσε να αποδώσει δασικά προϊόντα εντός λογικού χρονικού διαστήματος από τον χαρακτηρισμό της ως Δάσος και ως δασικής έκτασης».

Τι προέβλεπε ο πρώτος νόμος
Προς επιβεβαίωση αυτής της θέσης η Ένωση, υπενθυμίζει το διαχωρισμό που γινόταν προ του 1979, Συγκεκριμένα ο Ν. Ν.4173/1929 με το άρθρο 48, σαφέστατα καθόριζε: «Ως αντικείμενο δασοπονίας και δασικής εκμεταλλεύσεως θεωρούνται κυρίως τα δάση τα επί των ορέων, αι ορειναί δασικαί βοσκαί και κατά δεύτερον λόγον τα πεδινά δάση. Πάντα τα λοιπά, ήτοι οι χειμεριναί βοσκαί, οι δασικαί εκτάσεις αι ως βοσκότοποι χαρακτηριζόμεναι, καθώς και τα επί των ορέων γυμνά και ασκεπή εδάφη αποτελούν αντικείμενο ιδίως κτηνοτροφικής εκμεταλλεύσεως».
Με δε το άρθρο 48 με θέμα: «Αντικείμενο μη δασικής δημοσιονομίας» καθορίζεται ότι:
Δεν υπόκεινται εις τας διατάξεις του παρόντος νόμου:
1) Τα μεμονωμένως ή κατά λόχμας και συνδενδρίας εντός γεωργικών καλλιεργούμενων εκτάσεων ή αγροτικών κτημάτων μέχρι εκτάσεως 50 στρεμμάτων ως και εντός αυλών, κήπων και ελαιώνων και αμπέλων φυόμενα δασικά δένδρα.
2) Οι θάμνοι των βοσκοτόπων
3) Οι πάλιουροι κλπ.
4) Τα ελαιόδεντρο
5) Τα οπωροφόρα και καρποφόρα δένδρα ως και αι άμπελοι, και
6) Τα Δασικά δένδρα τα φυόμενα επί της οροθετικής γραμμής της επικρατείας

Μέσω... Τουρκίας αναγνώριση!
«Για όλες αυτές οι εκτάσεις δεν γίνεται καμία αναφορά στον νόμο 998, με συνέπεια να χαρακτηρίζονται δάση, και μαζί μ αυτή την παράλειψη, αλλά και με τις μεθοδεύσεις των Δασαρχών χαρακτηρίζονται Δάση. Η νομοθετική αυτή μεθόδευση λειτούργησε εις βάρος αγροτών και κτηνοτρόφων αλλά και των κληρονόμων τους. Με τη δασική νομοθεσία να τους αναγκάζει να προστρέξουν στην τουρκική κυβέρνηση για να αναγνωρίσουν την περιουσία τους που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια! Την οποία ακόμη και εάν αναγνωρίσουν δεν μπορούν να την χρησιμοποιήσουν», καταλήγει η Ένωση Ιδ. Αγροτικών Ακινήτων!