Εξοργιστική ανεπάρκεια ακόμα και στις αυτονόητες υπηρεσίες!

• Καλές οι πρωτοβουλίες και δράσεις που έχουν ως σκοπό την ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης στους μαθητές, όμως, αν αυτοί ζουν σε μία πόλη όπως τα Γιάννενα όπου, δυστυχώς, βλέπουν παντού γύρω τους να ακυρώνονται στην πράξη όσα διδάσκονται, τότε όλα είναι ανώφελα!
Αυτό επισημαίνει ως συμπέρασμα με επιστολή της στον «Π.Λ.» η μητέρα μαθητή, με αφορμή την
αδυναμία σχολείου της

πόλης και φυσικά της αρμόδιας υπηρεσίας του Δήμου να διαχειριστούν με τον ενδεδειγμένο τρόπο κομμένα κλαδιά δέντρων από το προαύλιο της σχολικής μονάδας, τα οποία παραμένουν επί δύο ολόκληρες εβδομάδες πεταμένα δίπλα σε κάδους που χρησιμοποιεί όλη η γειτονιά.

Η επιστολή
Με γλαφυρό τρόπο αφηγείται η συμπολίτισσά μας την… περιπέτεια κομμένων κλαδιών δέντρων από δημοτικό σχολείο των Ιωαννίνων που κανείς δεν φρόντισε, εδώ και αρκετές ημέρες, για την αποκομιδή τους. Υπογράφει δε την επιστολή της ως «μία μαμά, πολίτης αυτού του τόπου που τα δεδομένα γίνονται ζητούμενα και η ατομική και κοινωνική ευθύνη αποτελούν βαρύγδουπες εκφράσεις δίχως αντίκρισμα στις σχολικές εκδηλώσεις, στις προεκλογικές ομιλίες και στις συνεντεύξεις στους τοπικούς τηλεοπτικούς σταθμούς»! Μας γράφει λοιπόν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
«Ως δημότης αυτού του τόπου και κυρίως ως μητέρα παρακολουθώ με μεγάλη ικανοποίηση (μέσω των παιδιών μου) τις δράσεις και προγράμματα που πραγματοποιούνται στις σχολικές μονάδες με σκοπό την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής συνείδησης και ευαισθητοποίησης της επόμενης γενιάς και γιατί όχι και ημών των ιδίων που, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, δεν φημιζόμαστε για την αγωγή μας ως πολίτες.
Και εκεί που νομίζεις ότι κάτι καλό υπάρχει στον ορίζοντα, διαψεύδεσαι... Πριν από περίπου 15 μέρες στο 24ο Δημοτικό σχολείο Ανθούπολης, αφού κόπηκαν τα κλαδιά των δέντρων του προαυλίου, πετάχτηκαν από την καθαρίστρια στο πεζοδρόμιο... Και μάλιστα δεν επιλέχθηκε το μέρος του πεζοδρομίου που είναι τοποθετημένοι οι κάδοι αποκλειστικής χρήσης του σχολείου αλλά ο χώρος που εξυπηρετεί τις ανάγκες των κατοίκων του οικοδομικού τετραγώνου. Όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σχηματιστεί ένα ''βουνό'', επιδεινώνοντας την άθλια κατάσταση που ήδη υπάρχει στην περιοχή. Και φυσικά ούτε λόγος για επικοινωνία με την αρμόδια υπηρεσία περισυλλογής, οι οποίοι, όπως μου είπαν, δεν είχαν καμία ειδοποίηση από το εν λόγω σχολείο (και εγώ βέβαια που τους ειδοποίησα πριν 15 ημέρες, ακόμα περιμένω...).
Αλήθεια, διερωτώμαι πόσο νόημα έχουν τελικά όλες αυτές οι περιβαλλοντικές δράσεις και ημερίδες όταν το ίδιο το σχολείο λειτουργεί έτσι ασυνείδητα και χωρίς καμία συναίσθηση της ευθύνης που έχει απέναντι στα παιδιά μας. Όταν ο ίδιος ο Δήμος δείχνει ανεπαρκής στις αυτονόητες υπηρεσίες προς τους δημότες του, για τις οποίες όλοι μας πληρώνουμε αδρά. Γιατί τα παιδιά δεν μαθαίνουν μέσα από τα λόγια αλλά μέσα από το παράδειγμά ημών των μεγάλων (δασκάλων, γονέων, τοπικών αρχόντων). Τρανό παράδειγμα η απάντηση του παιδιού μου όταν του έδωσα την τσάντα με τα ανακυκλώσιμα να τα τοποθετήσει στον ειδικό κάδο: ''Μαμά βλέποντας αυτό το θέαμα θεωρείς ότι έχει νόημα...''. Aλήθεια, απογοητευτικό.
Θέλοντας, ωστόσο, να του δείξω ότι η ανοχή σε τέτοιες καταστάσεις είναι συνενοχή, συνέχισα την προσπάθεια αποκατάστασης με μοναδικό μου κίνητρο την ανάπτυξη της ατομικής ευθύνης των παιδιών μου. Εις μάτην... Μετά από αρκετά τηλεφωνήματα, παραπέμφθηκα στην σχολική επιτροπή και εκεί συνάντησα μια απαράδεκτη και αγενή συμπεριφορά από κάποιον ''κύριο'' που όταν ζήτησα το όνομά του, μου ανέφερε απλά το τίτλο του (Πρόεδρος της Επιτροπής… Αυτό ίσως θεωρεί ως προσωπική του ταυτότητα) και με παρέπεμψε στην γραμματέα του για να μάθω το όνομά του. Και φυσικά μου έκλεισε το τηλέφωνο... Τα σχόλια δικά σας!».